1 / 80

ZAPOBIEGANIE I ZACHOWAWCZE LECZENIE KAMICY NERKOWEJ

ZAPOBIEGANIE I ZACHOWAWCZE LECZENIE KAMICY NERKOWEJ. Katedra Nefrologii Akademia Medyczna Wrocław. Sławomir C. Zmonarski,. Kamica nerkowa – SKŁAD KAMIENI. Kamica nerkowa – SKŁAD KAMIENI. 5 % populacji z przewagą płci męskiej. Wiek 30 → 60 →  lat;

aran
Download Presentation

ZAPOBIEGANIE I ZACHOWAWCZE LECZENIE KAMICY NERKOWEJ

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. ZAPOBIEGANIE I ZACHOWAWCZE LECZENIE KAMICY NERKOWEJ Katedra Nefrologii Akademia Medyczna Wrocław Sławomir C. Zmonarski,

  2. Kamica nerkowa – SKŁAD KAMIENI

  3. Kamica nerkowa – SKŁAD KAMIENI

  4. 5 % populacji z przewagą płci męskiej. Wiek 30 → 60 →lat; Zwykle ponadprzeciętna masa ciała; Sezonowość – miesiące suche, gorące, słoneczne; Wywiad rodzinny – geny i zwyczaje żywieniowe; Dobry status ekonomiczny – większe spożycie białek zwierzęcych i mniejsze wapnia. Kamica nerkowa – EPIDEMIOLOGIA

  5. Czynniki patogenetyczne kamicy nerkowej Obecność promotorów krystalizacji i agregacji w moczu oraz innych czynników sprzyjających rozwojowi kamicy: • Składniki kamienia (kryształy kwasu moczowego, wapń, szczawiany, cystyna, itp.) • Zwiększone (spożycie) wydalanie sodu, • Niskie pH moczu (kwas moczowy, szczawiany, cystyna); • Wysokie pH moczu (apatyt, struvit), • Białko Tamm-Horsfall ? • Niski przepływ moczu, • Wady rozwojowe i czynniki infekcyjne, • Hipomagnezuria, • Schorzenia przewodu pokarmowego.

  6. Czynniki patogenetyczne kamicy nerkowej (zaburzenia dotyczące moczu) Czynniki hamujące krystalizację i agregację kryształów: Nieorganiczne: • Magnez • Pirofosforany Organiczne • Cytryniany (kw. moczowy, wapniowe kamice) • Nefrokalcyna (u chorych brak kw. γ-karboksyglutaminowego) • Białko Tamm-Horsfall – (CaOx) • Uropontyna, • Litostatyna, • Fragment 1 protrombiny wydalany z moczem (UPTF1) – CaOx,

  7. Nefrokalcyna – rola w kamicy • Blokowanie krystalizacji CaOx do postaci jednowodnej (COM). • Wymuszanie krystalizacji CaOx do postaci dwuwodnej (COD), • Hamowanie agregacji CaOx.

  8. Kamica moczanowa • Kamienie przezierne w rtg, • Dobrze widoczne kamienie w badaniach tomograficznych, • Znaczny wpływ diety bogatej w białka zwierzęce, • Niskie pH moczu, • Mała dobowa objętość moczu, • Kwas moczowy ma zdolność wysalania CaOx, • Wtórnie powstaje w: upośledzeniu wydalania amoniaku (np. w przypadku oporność na insulinę lub jej niedoboru), skazie moczanowej, chorobach nowotworowych, niedoborze glukozo-6-fosfatazy)

  9. Kamica struvitowa • Znaczna chorobowość (infekcja, krwawienia, utrudnienie spływu moczu), • pH moczu zwykle > 7, • Podwyższone stężenie amoniaku, • Obecne trójfosforany, • W posiewie, jeśli dodatni: Proteus, Klebsiella, Pseudomonas)

  10. Kamica cystynowa • Wywiad z dzieciństwa, wywiad rodzinny, • Średnia przezierność w rtg, • Homozygoty wydalają > 600 mg / 24h cystyny. • U chorych często wpółistnieje hiperkalciuria (19%), hipermoczanuria (22%), hipocytrynianuria (44%).

  11. HIPERKALCIURIA Z HIPERKALCEMIĄ: Pierwotna nadczynność przytarczyc, nowotwory wytwarzające PTHrP; Zatrucie witaminą D; Zespół Burnetta; Sarkoidoza. Z NORMOKALCEMIĄ: Hiperkalciuria absorpcyjna t. I i II; Hiperkalciria nerkowa; Kwasica cewkowa dystalna; Gąbczastość rdzenia nerek; Normokalcemiczna pierwotna nadczynność przytarczyc; NORMOKALCIURIA Z HIPEROKSLAURIĄ: Genetycznie uwarunkowana hiperoksaluria; Dieta bogata w szczawiany; Nadmierne spożycie białka i vit. C*. Z HIPOCYTRYNIANURIĄ: Indukowaną tiazydami; Kwasica cewkowa; Hiperoksaluria nabyta; Przewlekłe biegunki; Idiopatyczna hipocytrynianuria. Kamica wapniowa

  12. Kamica wapniowa Inne uwarunkowania metaboliczne: • Hiperurykozuryczna kamica wapniowa; • Hipomagneuryczna kamica wapniowa. Przeważnie wapń występuje w połączeniu z anionem szczawianowym, rzadko z fosforanem lub moczanem. • Hiperkalciuria (> 0,1 mmol/kg/24h, 250-300mg/24h) : • 90% przypadków to hiperkalciuria absorpcyjna (defekt jelita cienkiego) • Idiopatyczna hiperkalciuria (zaburzenia przemiany Ca, zaburzenia proporcji fosfolipidy/kwas arachidonowy w błonach komórkowych np. erytrocytów), • Dziedziczna hiperklaciuria hipokalcemiczna. Hiperoksaluria (> 440 umol/24 h, najczęściej > 670 umol/24h, nasza norma do 30 mg/24h) Hipocytrynianuria (< 2,4 mmol/24h), Kamienie słabo przezierne w rtg.

  13. Leki modyfikujące przebieg kamicy * Thick ascending limb Zwiększające kalciurię: (sprzyjające wystąpieniu kamicy wapniowej): • Diuretyki pętlowe* i kalcytonina, • Zobojętniające treść żołądkową, • Acetazolamid, • Glikokortykoidy, • Teofilina, • Witaminy D, C ^, A. • Glukoza, • Etanol. • Odżywki bogatobiałkowe.

  14. Leki modyfikujące przebieg kamicy Leki sprzyjające wystąpieniu kamicy moczanowej: • Tiazydowe diuretyki (*Mg) • Salicylany, • Probenecid, Leki precypitujące moczu: Triamteren, Acyklovir, Indanavir.

  15. Ustalenie lokalizacji złogu oraz stopnia obstrukcji dróg moczowych: USG, rtg przeglądowe jamy brzusznej (20% złogi skąpocieniowe); Krew: stężenie kreatyniny, leukocytoza; Badanie ogólne moczu (+ ew. posiew moczu); Leki objawowe: przeciwbólowe, rozkurczowe; Uderzenia wodne – (tylko złogi < 5-7 mm) Wskazania do postępowania zabiegowego (decyduje urolog): kolka > 48h, ostre zakażenie dróg moczowych, cechy utrudnionego odpływu moczu, kamień > 7 mm. Postępowanie w objawowej kamicy

  16. Klasyfikacja chorych do grup ryzyka nawrotu kamicy nerkowej: Grupa dużego ryzyka nawrotu: Kamica moczanowa, cystynowa, struwitowa; Chorzy min. po drugim epizodzie kolki nerkowej; Chorzy z aktywną metabolicznie kamicą (min. 2 kamienie/rok lub szybki wzrost kamienia lub wydalanie tzw. piasku); Chorzy z zaburzeniami trawienia i/lub wchłaniania; Chorzy ze zmianami w układzie kostnym. Postępowanie w bezobjawowej kamicy

  17. Krew: Morfologia Mocznik i kreatynina, Jonogram: Na, K, Ca2+, Mg, fosforany nieorg., Kwas moczowy, Mocz: pH moczu (test zakwaszania, gdy pH > 5,4), Badanie ogólne: gęstość, biłko, glukoza, osad – erytrocyty, leukocyty, wałeczki, krystaluria, bakterie. Analiza składu wydalonego kamienia Algorytm diagnostyczny kamicy – podstawowy: (najlepiej wykonać w czasie > 1 miesiąca od zabiegów leczniczo-diagnostycznych) Badania obrazowe: USG, rtg przeglądowe j. brzusznej, urografia.

  18. Zakres badań ustala nefrolog (urolog): Równowaga kwasowo-zasadowa + pH moczu (porannego); Gospodarka wapniowo-fosforanowa (stężenie: Ca2+, fosforanów nieorganicznych, 25-OH-D, PTH, osteokalcyna, fosfataza alkaliczna – frakcja kostna, fosfataza kwaśna oporna na kwas winowy); Wydalanie z moczem: wapnia, fosforanów, magnezu, kwasu moczowego, kwasu szczawiowego, kwasu cytrynowego, cystyny, jonów wodorowych (NH4, kwaśność miareczkowa); Diagnostyka hiperkalciurii – absorpcyjna, resorpcyjna, nerkowa z wykorzystaniem testu doustnego obciążenia wapniem. F. Kokot, M. Kuczera. Algorytm diagnostyczny kamicy – rozszerzenie: (najlepiej wykonać w czasie > 1 miesiąca od zabiegów leczniczo-diagnostycznych)

  19. Optymalne parametry moczu: • pH 5,5 – 7,0 (ew. 6,0-6,5) • Gęstość względna < 1020 g/L (najlepiej < 1015 g/L) Wartości wydalania: • Objętość: 2-2,5 dm3. • Wapń: < 0,1 mmol/kg (< 7,5 mmol – M; < 6,5 mmol – K), • Szczawiany: 180 – 300 umol (~< 30 mg), • Kwas moczowy 1,5 – 4,4mmol, • Cytryniany 2,4 – 5,1 mmol, • Sód < 200 mmol • Fosforany < 35,2 mmol • Kreatynina: 7,1 – 15,9 mmol – M; 5,1 – 14,1 mmol - K Lancet 2001, 338: 654

  20. METABOLICZNE: OBJĘTOŚĆ MOCZU hiperkalciuria(20-45%); hiper/normo-moczanuria (5-15 %); hipocytrynianuria(14`%). hiperkalciuria + lub + hiperszczawianuria hipocytrynianuria + (12-63%) zbyt niska (w nocy) (do 50%) Kamica nerkowa – ZMIANY W MOCZU

  21. Laboratoryjne KRYTERIA STANÓW ZAGROŻENIA KAMICĄ NERKOWĄ

  22. KRYTERIA STANÓW ZAGROŻENIA KAMICĄ NERKOWĄ HIPOCYTRYNIANURIA (< 320 mg/24h):  Wydalania H+ (kwasice cewkowe dystalne). Przewlekłe stany biegunkowe (utrata zasad). Niedobór potasu (kwasica wewnątrzkomórkowa). Intensywne wysiłki fizyczne. Upośledzenie absorpcji jelitowej cytrynianów.

  23. KRYTERIA STANÓW ZAGROŻENIA KAMICĄ NERKOWĄ (2) • Nadmiernie kwaśny odczyn moczu: • Dysfunkcja cewki dalszej, • Przewlekłe stany biegunkowe, • Wysiłek fizyczny przewlekły, • Dieta bogatobiałkowa (b. zwierzęce). • Skaza moczanowa.

  24. Kamica nerkowa – diagnostyka (mikroskop) Wapniowy szczawian Fosforany Cystyna

  25. Dla przypomnienia – rtg, USG, CT

  26. Kamica nerkowa – LECZENIE KLASYCZNE (1)(3 – 4 miesiące tylko dieta, gdy pierwszy raz i brak historii rodzinnej) Zalecenia ogólne: Leczenie ew. zaparć środkami naturalnymi - unikanie środków przeczyszczających Unikanie skrajnie wysokich temperatur – np. sauny. Spożycie płynów + posiłki: Około 3 l/24h (objętość moczu > 2 l/24h (w tym ok. 1/3 w porze snu), daje tylko wydłużenie średniego okresu między nawrotami 25  38 miesięcy (quasi koloidalna struktura moczu); Najlepiej hipotoniczne, umiarkowanie wzbogacone w: Ca, Mg, dwuwęglany, Niskoenergetyczne posiłki, najlepiej spożywane 4-5 razy / dobę.

  27. Na, K: NaCl redukcja <100 mmol/24h i wzbogacenie w sole potasu: wydalania wapnia, skuteczności tiazydów, mineralizacji kości, wydalania cytrynianów, Szczawiany: (15% udział spożywanych szczawianów w wydalaniu z moczem). Zalecane ograniczenie w diecie jest nieszkodliwe. Białka:  spożycie zwierzęcych i roślinnych białek (np. soi): ładunku kwasów, spożycie fosforanów, wydalania wapnia,  wydalania magnezu i cytrynianów z moczem. Kamica nerkowa – LECZENIE KLASYCZNE (2)(3 – 4 miesiące tylko dieta, gdy pierwszy raz i brak historii rodzinnej)

  28. Spożycie wapnia: 0,9–1,5* g/24h Dieta wzbogacona w wapń: zawiera więcej płynów, Mg, K i fosforanów,  stężenie 1,25-OH-D3 i PTH,  wydalanie szczawianów (wiązanie w przew. pok.), biodostępność wapnia zależy od innych składników pożywienia. *- nie w absorpcyjnej hiperkalciurii – tu zalecane ok. 1,0 g Ca /dobę Dieta niskowapniowa (< 0,5g / 24h):  wydalanie szczawianów z moczem i wchłanianie w jelitach, powoduje ujemny bilans wapniowy. Kamica nerkowa – LECZENIE KLASYCZNE (3)(3 – 4 miesiące tylko dieta, gdy pierwszy raz i brak historii rodzinnej)

  29. Pierwotna hiperoksaluria – wyłącznie tranpslantacja wątroby Alkalizacja moczu: Trójpotasowy cytrynianPotasowo-magnezowy cytrynian (zależnie od pomiarów wydalań z moczem) Wzbogacenie diety Wapń: dodatek CaCO3 po 0,5 g do posiłków, Magnez: Mg – glukonian Pirydoksyna Leczenie schorzenia podstawowego (np. stany zapalne jelit), Umiarkowane ograniczenie potraw bogatych w szczawiany, Kamica wapniowa –LECZENIE AKTYWNE(skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu)Kamica szczawianowa

  30. Kamica wapniowa –LECZENIE AKTYWNE(skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu)Kamica wapniowo-szczawianowa Hiperkalciuria resorpcyjna lub nerkowa: Tiazydy Hydrochlorothiazide 25 mg/24h (↑ reabsorbcję Ca w cewce dystalnej oraz w jelitach). Indapamid - 2,5 – 5,0 mg/24h 50% redukcja nawrotowości w 3- letniej obserwacji. Skuteczność tylko częściowo zależna od hiperkalciurii. Objawy uboczne łagodne:  K+,  Mg2+ i cholesterolu w surowicy,  potencji,  tolerancji glukozy. Distal convoluted tubule

  31. Hiperklaciuria absorpcyjna: Fosforan celulozy, sole magnezu, ograniczenie wapnia i tłuszczów w diecie, pH moczu utrzymywać > 6,0 Hiperklaciuria absorp. oporna na leczenie klasyczne – próby leczenia: Diuretyki oszczędzające K+, Ograniczenie wapnia 0,8-1,0g, Jednosodowy fosforan celulozy, Magnezowy tlenek i kwaśny potasowy fosforan są nieskuteczne. Hiperkalciuria absorpcyjna: Tiazydy: Hydrochlorothiazyd 25 mg/d (↑ reabsorbcję Ca w cewce dystalnej oraz w jelitach). Indapamid - 2,5 – 5,0 mg/24h. 50% redukcja nawrotowości w 3- letniej obserwacji. Skuteczność tylko częściowo zależna od hiperkalciurii. Kamica wapniowa –LECZENIE AKTYWNE(skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu)Kamica wapniowo-fosforanowa

  32. Nerkowa utrata fosforanów –LECZENIE AKTYWNE(skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu) • Ortofosforany 1 – 2 g/ 24h w 3 – 4 porcjach. • Przeciwwskazania: hiperkalcemia, niewydolność nerek, infekcje układu moczowego)

  33. Kamica moczanowa –LECZENIE AKTYWNE(skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu) • Dieta niskobiałkowa, • Płyny, • Alkalizacja moczu (pH 6,5) – najlepiej stosować cytryniany, • Allopurinol.

  34. Kamica struwitowa –LECZENIE AKTYWNE(skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu) • Zwalczanie zakażeń dróg moczowych; • Zakwaszanie moczu – pH 5,8-6,0 (NH4Cl, metionina); • Inhibitory ureazy. • Nie podawać związków magnezu.

  35. Kamica cystynowa –LECZENIE AKTYWNE(skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu) • Dieta ubogobiałkowa, niskosodowa, bogata w jarzyny; • Alkalizacja moczu – pH 6,8-7,4 (cytryniany); • Vitamina C do 5g/dobę; • Tiopronina (250 mg/24h), • Penicylamina lub merkaptoproponyloglicyna. • Inhibitory enzymu konwertującego – n.p. Captopril.

  36. Kamica wapniowa w kwasicy cewkowej dystalnejLECZENIE AKTYWNE(skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu) • Alkalizacja o intensywności uwarunkowanej normalizacją pH krwi (NaHCO3, cytryniany); • Uzupełnianie niedoborów potasu (np. cytrynian potasowy); • U chorych z hiperkalciurią – tiazydy.

  37. Hipomagnezuria (skuteczność leczenia zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu) • Preparaty Mg z vitaminą B6. • Kontrola wydalania Mg i stęzenia w surowicy. • Uwaga – u chorych z hiperkalciurią długotrwale podawane preparaty Mg w dużych dawkach mogą paradoksalnie ↑ kalciurię.

  38. Kamica wapniowa –LECZENIE AKTYWNE(skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu)HIPOCYTRYNIANURIA Trójpotasowy cytrynian • W niskich wartościach fizjologicznego pH tworzy kompleksy z wapniem w moczu. • W wyższych wartościach fizjologicznego pH hamuje agregację kryształów CaOx (w stężeniach bliskich fizjologicznym). • Jego skuteczność jest zależna od względnego udziału w sile jonowej roztworu moczu. •  dysocjację Na-(moczan). •  wydalanie Ca z moczem (skuteczność nieco maleje z czasem). •  wsp. litogenności (stężenie Ca w moczu / wydalanie cytrynianów) • Ułatwia wydalenie drobnych złogów. • Względne ryzyko nawrotu kamicy= 0,35, • Możliwe gastritis lub oesophagitis (KCyt), • Zalecane rozpoczynanie od dawekKCyt: 0,45 – 0,6 g (6-10 mEq) 3 x dxiennie;

  39. Trójpotasowy cytrynian Preferowany wobec NaCit przy  ładunku kwasowości potraw. 3 mmol KCit wolno uwalniające tabletki są dobrze tolerowane. Mogą powodować łagodną alkalozę metaboliczną. pH moczu wzrasta – ale zmienia się w czasie leczenia. Wzrasta wydalanie sodu i mocznika. Ostrożnie w: niewydolności nerek, hiperpotasemii, infekcji ukł. moczowego, skłonności do krwawień, chorobach przewodu pokarmowego. Kamica wapniowa – LECZENIE AKTYWNE (skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu) HIPOCYTRYNIANURIA

  40. Potasowo-magnezowy cytrynian: Stosowany w różnych wariantach składu tabletki (np.: 42 mEq K, 21 mEq Mg, and 63 mEq cytrynianu) Uważany za lek z wyboru w hipomagnezemii idiopatycznej lub towarzyszącej hipopotasemii w wyniku stosowania tiazydowych leków moczopędnych. Skuteczność w kamicy wapniowo-szczawianowej sięgająca 85%. Zwykle zalecane dawki KMgCyt: (10-15 mEq Cyt) 3 x dziennie. Wady – wysoka cena leku wynikająca z drogich surowców;przyspieszenie perystaltyki jelit obserwowane przy dużych dawkach. Kamica wapniowa – LECZENIE AKTYWNE (4) (skuteczność zależy od wieloletniej wytrwałości w leczeniu)Potasowo-Magnezowy Cytrynian

  41. Zakażenia układu moczowego- postacie kliniczne • Bacteriuria asymptomatica • Cystitis, urethritis • Pyelonephritis • Urosepsis • Abscessus renalis, perirenalis • Prostatitis, epidydymitis

  42. Zakażenia układu moczowego-drogi zakażenia • wstępująca – głównie kobiety instrumentacja, cewnik • hematogenna – bacteriemia, • limfatyczna • przez ciągłość

  43. Zakażenia układu moczowegoczynniki predysponujące (1) • Płeć żeńska ( budowa anatomiczna, aktywność seksualna,ciąża) • Stosowanie środków antykoncepcyjnych (pasty plemnikobójcze, kapturki dopochwowe ) • Czynniki genetyczne:gr.krwi B AB, P1, brak sIgA • Antybiotykoterapia (selekcja patogenów, likwidacja flory saprofitycznej )

  44. Zakażenia układu moczowegoczynniki predysponujące (2) • Upośledzenie odpływu moczu ( reflux, kamica, anomalie rozwojowe,ucisk z zewnątrz, guzy, przerost prostaty, zwłóknienie zaotrzewnowe, moczany • Cukrzyca – uszkodzenie naczyń, martwica brodawek, neuropatia, cukromocz

  45. Zakażenia układu moczowegomechanizmy obronne (1) • Diureza- wypłukiwanie, rozcieńczanie • Mukopolisacharydy śluzu urothelium • Złuszczanie komórek urothelium • Sterczowy czynnik p-bakteryjny • Flora saprofityczna przedsionka pochwy

  46. Zakażenia układu moczowegomechanizmy obronne (2) • Zastawka pęcherzowo-moczowodowa • Perystaltyka moczowodu • Środowisko moczu (pH, osmolarność, białko Thamm Horsfalla) • Wydzielanie sIgA • Estrogeny – sprzyjają kolonizacji lactobacillus

  47. Zakażenia układu moczowegoflora patogenna (1) • E. Coli >80-85% pozaszpitalne ~ 50% - szpitalne • Klebsiella, Proteus,Pseudomonas,Enterobacter spp. • Staphylococcus saprophyticus ( młode kobiety) • Staphylococcus epidermidis (instrumentacja) • Staphylococi, Salmonella, Candida ( hematogenna) • Flora G- drogą krwi – obturacja, cukrzyca

  48. Zakażenia układu moczowegoflora patogenna (2) • Proteus mirabilis-40% chłopcy • obturacja dróg moczowych, adherencja do złuszczonych nabłonków- złogi struwitowe • Chlamydia • Gonococci • Herpes simplex • Candida

  49. Zakażenia układu moczowegouropatogenność szczepów • Zdolność do zasiedlania prawidłowego układu moczowego • Zdolność wnikania do krążenia krwi • Wyzwalanie ostrej odpowiedzi zapalnej : gorączka, OB,CRP,IL-1,IL-6,TNF

  50. Zakażenia układu moczowegouropatogenność szczepów E.coli (1) • Adherencja do urothelium- adhezyny, fimbrie • Typ I - MS (jelita, jama ustna, pęcherz), uromucoid, białko Thamm Horsfalla) • Typ II –MR nie przylega do uromukoidu, ale do nabłonka dróg moczowych i receptorów P1- szczepy wywołujące pyelonephritis

More Related