Krajowe Ramy Kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego

1. Krajowe Ramy Kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego Efekty kształcenia ECTS Warszawa, 21.XII.2011 Jolanta Urbanikowa

2. Nowe zasady budowania programów ECTS Aktualna funkcja ECTS: dla transferu i akumulacji osiągnięć oraz określenie uprawnień studenta W związku z nowymi zasadami budowania programów kształcenia konieczność: • stworzenia spójnego systemu: • punkty ECTS stanowią jedyną miarę programów i modułów (w Ustawie brak wymogów godzinowych) • efekty kształcenia i punkty ECTS atrybutami • modułów i programów kształcenia • programów kształcenia I, II, III stopnia oraz studiów podyplomowych

3. ECTS – wymiar • stacjonarne/niestacjonarne,licencjackie/inżynierskie/profil ogólnoakademicki/praktyczny mogą mieć różny wymiar ECTS-wy w ramach określonych dla studiów I stopnia (180-240); II stopnia (90-120); podyplomowych (min.60) i doktoranckich (min.60) • Należy pokazać sposób wyznaczania punktów zgodnie z zasadami ECTS (ocenaprogramowa PKA) • W porozumieniu ze studentami

4. A. Kraśniewski „Jak przygotowywać…?” program kształcenia dla określonego kierunku i poziomu kształcenia oraz dla określonego profilu lub profili kształcenia na tym kierunku obejmuje • opis zakładanych efektów kształcenia (*) • program studiów - opis procesu kształcenia prowadzącego do uzyskania tych efektów (**) (*) niezależny od formy studiów (**) zależny od formy studiów

5. A. Kraśniewski „Jak przygotowywać…?” PROGRAM KSZTAŁCENIA EFEKTY KSZTAŁCENIA sposoby weryfikacji efekty kształcenia efekty kształcenia sposoby weryfikacji sposoby weryfikacji formy zajęć metody kształc. formy zajęć metody kształc. ECTS ECTS MODUŁ KSZTAŁCENIA MODUŁ KSZTAŁCENIA PLAN STUDIÓW PROGRAM STUDIÓW

6. A. Kraśniewski „Jak przygotowywać…?” program studiów obejmuje • opis modułów kształcenia wraz z przypisanymi do poszczególnych modułów punktami ECTS, opisem zakładanych efektów kształcenia oraz sposobów weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta • plan studiów

7. A. Kraśniewski „Jak przygotowywać…?” moduł kształcenia zajęcia lub grupa zajęć z przypisanymi efektami kształcenia oraz liczbą punktów ECTS = szeroko rozumiany przedmiot lub grupa przedmiotów • typowy przedmiot • „praktyka”, „zajęcia w terenie” • zbiór przedmiotów obowiązkowych dla określonej specjalności lub specjalizacji w ramach kierunku studiów • zestaw przedmiotów o określonej łącznej liczbie punktów ECTS wybrany przez studenta spośród przedmiotów należących do określonego, większego zbioru • Itp..

8. ECTS – „Przewodnik ECTS”, 2009 • Miara nakładu pracy studenta niezbędnego do opanowania zakładanych efektów kształcenia • 1 ECTS = 25/30 godzin pracy studenta • Semestr = 30 ECTS, rok = 60 ECTS, program = 180/240 ECTS 90/120 ECTS, 300/360 ECTS • Transfer i akumulacja osiągnięć

9. Przypisywanie ECTS Zasada • Top-down – dziekan zamawia przedmioty programu kształcenia • wszystkie moduły (przedmioty) „duże” – liczba ECTS podzielna np. przez 5 (5, 10, 15 w semestrze) • zespół (nauczyciel) przygotowuje ofertę z odpowiednimi efektami kształcenia • Bottom-up – nauczyciel (zespół) oferuje moduł (przedmiot) składający się na program • Propozycja liczby ECTS odpowiadającej nakładowi pracy • Liczbę ECTS należy uzgodnić/zweryfikować

10. Punktacja ECTS – „ściąga” Wskazówki użyteczne przy analizie obecnych programów kształcenia • student studiuje (zdaje egzaminy, odbywa praktyki etc.) ca 40 tygodni • tygodniowy workload – 40 – 45 h • roczny workload – 1500 – 1800 h = 60 ECTS • 1 pkt ECTS 25 – 30 h • 1 tydzień nauki – 1,5 ECTS • przedmiot z 3 ECTS = 10% obciążenia semestralnego pracą

11. ECTS • Ustawa i Rozporządzenia • Wymiar studiów w ECTS-ach (nie w godzinach) • Może być różny wymiar: stacjonarne/ niestacjonarne, profil akademicki/profil praktyczny • Należy przyjąć ustalenia dotyczące liczby punktów ECTS i liczby semestrów dla poszczególnych poziomów i profili kształcenia oraz form studiów • program studiów powinien umożliwić wybór modułów kształcenia w wymiarze  30% punktów ECTS • Liczba ECTS atrybutem programu kształcenia i modułu (przedmiotu) kształcenia

12. ECTS • w przypadku programu/kierunku wieloobszarowego – odpowiedni % punktów ECTS dla każdego z tych obszarów • Punkty ECTS przypisać można w przypadku zaliczenia wszystkich przewidzianych dla modułu/programu efektów kształcenia • Dyplom można uzyskać po zaliczeniu wszystkich przewidzianych dla programu efektów kształcenia

13. ECTS – zalecenia • realistyczna ocena możliwości osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia • właściwy stopień szczegółowości opisu efektów kształcenia • właściwa proporcja efektów kształcenia w poszczególnych kategoriach (W, U, KS) • Ca 40 – 50 efektów kształcenia na program • odpowiednia treść wyrażeń opisujących efekty kształcenia (np.taksonomia Blooma) • zestaw efektów kształcenia w kategorii kompetencji społecznych uwzględniający zróżnicowanewarunki osiągania tych efektów

14. A. Kraśniewski „Jak przygotowywać…?” Program studiów • Ogólne cechy • liczba punktów ECTS konieczna dla uzyskania kwalifikacji (tytułu zawodowego) • liczba semestrów • {Opis modułów kształcenia} • Plan studiów • Sumaryczne wskaźniki ilościowe charakteryzujące program studiów

15. Opis modułu kształcenia (przedmiotu) Nowe elementy opisu modułu (związane z KRK) • efekty kształcenia i ich odniesienie do efektów kształcenia dla programu • formy prowadzenia zajęć (z odniesieniem do efektów kształcenia) • sposoby sprawdzania, czy założone efekty zostały osiągnięte przez studenta, • liczba punktów ECTS (z pokazaniem sposobu jej wyznaczenia, zgodnie z zasadami systemu ECTS) ponadto - w celu określenia sumarycznych wskaźników ilościowych charakteryzujących program studiów • liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich • liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne i projektowe • ocena sposobu przypisania punktów ECTS do poszczególnych modułów kształcenia stanowi element oceny programowej dokonywanej przez PKA

16. A. Kraśniewski „Jak przygotowywać…?” Kluczowe wymaganie - elastyczność: student powinien mieć możliwość wyboru modułów kształcenia w wymiarze nie mniejszym niż 30% punktów ECTS przypisanych programowi studiów [Rozporządzenie_WPS] uwidocznione w planie studiów moduły kształcenia o łącznym wymiarze  30% punktów ECTS zdefiniowane tak, aby było jasne, że ich „zawartość” podlega wyborowi, nawet jeśli nie ma możliwości zastąpienia danego modułu innym modułem „realne” zapewnienie wymaganej elastyczności programu - student ma rzeczywistą (a nie teoretyczną) możliwość wyboru

17. A. Kraśniewski „Jak przygotowywać…?” Sumaryczne wskaźniki ilościowe łączna liczba punktów ECTS, którą student musi uzyskać na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich łączna liczba punktów ECTS, którą student musi uzyskać w ramach zajęć z zakresu nauk podstawowych, do których odnoszą się efekty kształcenia dla określonego kierunku, poziomu i profilu kształcenia łączna liczba punktów ECTS, którą student musi uzyskać ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne i projektowe minimalna liczba punktów ECTS, którą student musi zdobyć, realizując moduły kształcenia oferowane na innym kierunku studiów lub na zajęciach ogólnouczelnianych minimalna liczba punktów ECTS, którą student musi zdobyć na zajęciach z wychowania fizycznego • mogą być ustalone na poziomie uczelni (dla (a)-(c) – wartości min.) • mogą być wyznaczone dla danego programu studiów

18. A. Kraśniewski „Jak przygotowywać…?” Sumaryczne wskaźniki ilościowe • liczba godzin zajęć prowadzonych na uczelni (godzin kontaktowych) związanych z realizacją programu kształcenia wynika pośrednio z • łącznej liczby punktów ECTS, którą student musi uzyskać na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich 1 ECTS = 25-30 godzin pracy studenta Nie ma regulacji określającej minimalną liczbę godzin zajęć prowadzonych na uczelni (godzin kontaktowych) związanych z realizacją programu kształcenia z wyj. kierunków podlegających standardom dla studiów stacjonarnych - co najmniej połowa programu kształcenia realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich

19. Inne zastosowania ECTS • Uprawnienia studenta do studiów bezpłatnych • Rezygnacja ze studiów = wykorzystanie ECTS, pomniejszenie puli dostępnych ECTS • Ogólnopolski wykaz studentów: • Uzyskane ECTS na pierwszym kierunku studiów stacjonarnych • Limit punktów oraz liczba dodatkowych punktów • Suma punktów bezpłatnie uzyskanych • Liczba punktów do wykorzystania

20. Bilans ECTS • Przypisanie punktów w porozumieniu ze studentami • Metodologia liczenia nakładu pracy – opis programu studiów • Wszystkie działania prowadzące do zaliczenia modułu: uzyskania efektów • Porównanie nakładu pracy określonego przez nauczyciela z nakładem pracy liczonym przez studentów • Należy uwidocznić w sylabusie

21. Informacje i pomoc www.procesbolonski.uw.edu.pl www.bjk.uw.edu.pl Help-desk: procesbolonski@uw.edu.pl

22. Krajowe Ramy Kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego Kształcenie językowe i certyfikacja Warszawa, 23.XI.2011 Jolanta Urbanikowa

23. Wymagania UW • Uchwała nr 119 Senatu z 2009 r. • Certyfikacja biegłości • Egzamin na poziomie min. B2 z jednego języka – studia I stopnia stacjonarne i niestacjonarne – wieczorowe • Zaliczenie na poziomie B2 z wybranego języka – studia niestacjonarne – zaoczne • Nauka • 240 godzin nauki wybranego języka oraz zaliczenie na odpowiednim poziomie (dzienne i wieczorowe) • 120 lub 240 h (zgodnie z programem studiów) – studia zaoczne

24. ECTS • 8 ECTS po zaliczeniu efektów kształcenia związanych z 240h pracy zorganizowanej w klasie oraz wynikającymi z niej innymi działaniami • 2 ECTS za egzamin certyfikacyjny

25. Wymagania KRK dla SzW • Rozporządzenie o KRK dla SzW – załączniki dot. obszarów kształcenia i profili kształcenia na I i II stopniu kształcenia • Deskryptory efektów kształcenia w obszarze umiejętności i kompetencji społecznych • Poziom B2 dla I stopnia i B2+ dla II stopnia oraz jednolitych studiów magisterskich • H,S,X,P1A_U03,U07,U08,U09,U10,K_01 • H2A_U03,U08,U09,U10,U11,K_01

26. Efekty kształcenia ESOKJ B2+ Słuchanie: po zakończeniu kursu student • identyfikuje główne i poboczne tematy wykładów, pogadanek, debat akademickich, dyskusji; • odnosi się do przedstawionych treści; • dokonuje analizy i syntezy usłyszanego tekstu;

27. Efekty kształcenia ESOKJ B2+ Czytanie: po zakończeniu kursu student: • określa cel i odbiorcę danej publikacji; • wyszukuje przydatne mu informacje tekstach źródłowych, dotyczących jego dziedziny studiów; odszukuje główną myśl całego tekstu i poszczególnych akapitów; • czyta ze zrozumieniem i krytycznie analizuje teksty akademickie; • analizuje i interpretuje przedstawione fakty i opinie; • wyszukuje i krytycznie ocenia użyte argumenty; • odczytuje znaczenie nieznanych mu słów z kontekstu; potrafi korzystać z różnego rodzaju słowników;

28. Efekty kształcenia ESOKJ B2+ Interakcja słowna: po zakonczeniu kursu student: • zabiera głos w dyskusji lub debacie naukowej, przedstawiając własne argumenty i opinie, zadając pytania; • polemizuje z argumentami innych rozmówców w sposób asertywny i zgodnie z konwencją; • posługuje się terminologią specjalistyczną z zakresu kierunku studiów;

29. Efekty kształcenia ESOKJ B2+ Mówienie: po zakończeniu kursu student • streszcza ustnie informacje , wyniki badań, opinie i argumenty autora, zawarte w tekście naukowym, artykule opublikowanym w czasopiśmie fachowym; parafrazuje tekst oryginalny; • formułuje wnioski i opinie w sposób jasny; używa odpowiedniego, zgodnego z konwencją stylu i sposobu prezentacji; • korzysta ze zwrotów i technik retorycznych; korzysta z pozawerbalnych elementów prezentacji;

30. Efekty kształcenia ESOKJ B2+ Pisanie: po zakończeniu kursu student: • streszcza pisemnie informacje , wyniki badań, opinie i argumenty autora, zawarte w tekście naukowym, artykule opublikowanym w czasopiśmie fachowym, na podstawie sporządzonych notatek; • pisze streszczenie/abstrakt własnej prezentacji lub artykułu; • przygotowuje bibliografię prac cytowanych; • parafrazuje wypowiedzi autora.

31. W programach kształcenia • Nauka języka na lektoratach na I stopniu studiów i jednolitych studiach magisterskich, certyfikacja (odpowiednio co najmniej B2 i B2+) • Zajęcia w językach obcych na II stopniu studiów (III stopniu studiów) i zaliczenie: efekty przedmiotowe i efekty językowe na B2+ • językowe efekty kształcenia określone i weryfikowane we współpracy z USNJO • Wybór języka zgodnie z potrzebami oraz przedmiotów w językach obcych (wchodzi do puli 30% programu do wyboru)

32. Realizacja • Zajęcia w językach obcych • Konwersatoria • Seminaria • Translatoria • OGUN?

33. Przykład • 2010/2011 • 2011/2012 • Konwersatorium dla studentów studiów II stopnia na pedagogice • Angielski, niemiecki, francuski, rosyjski • Poziom B2+ • Sylabus opracowany wspólnie przez Wydział Pedagogiczny i Szkołę Języków Obcych

34. Informacja i pomoc www.jezyki.pelnomocnik.uw.edu.pl Help-desk: jezyki.pelnomocnik@uw.edu.pl