1 / 29

Hastane Enfeksiyonlarinda Sorun Mikroorganizmalar

jacob
Download Presentation

Hastane Enfeksiyonlarinda Sorun Mikroorganizmalar

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


    1. Hastane Enfeksiyonlarinda Sorun Mikroorganizmalar Sunumu hazirlayan Prof. Dr. Sayin Yesim Çetinkaya Sardan’a tesekkür ederiz. Hacettepe ÜTF Iç Hastaliklari AD Infeksiyon Hastaliklari Ünitesi

    3. Hastane Enfeksiyonlari 21. Yüzyil Hastane enfeksiyonlari kisir döngüsü: Altta yatan agir hastaliklar-çogul dirençli patojenler-yogun antibiyotik kullanimi-dirençli mikroorganizmalarin seleksiyonu-kisitli tedavi seçenekleri Çogul dirençli mikroorganizmalar Gram-pozitif bakteriler MRSA, VRE, VISA, VRSA Gram-negatif bakteriler Genislemis spektrumlu beta-laktamaz (GSBL) üreten bakteriler (E. coli, Klebsiella spp, vb.) Nonfermentatif gram-negatif basiller (Acinetobacter spp., Pseudomonas spp, S. maltophilia, vb.)

    4. Hastane Enfeksiyonlari 21. Yüzyil Hastane enfeksiyonlari kisir döngüsünü nasil kiracagiz?

    5. Çogul Dirençli Mikroorganizmalarin Klinik Önemi Çogul dirençli mikroorganizmalarin etken oldugu enfeksiyonlarin belirti ve bulgulari genellikle duyarli patojenlerin neden oldugu enfeksiyonlardakine benzer En önemli sorun tedavi seçeneklerindeki kisitlilik Çogul dirençli gram-negatif basiller hastanede yatis süresinde, mortalitede ve tedavi maliyetinde artisa neden oluyor. Vankomisin direnci, enterokokkal bakteremide mortalite için bagimsiz bir risk faktörü

    6. Çogul Dirençli Mikroorganizmalarin Klinik Önemi VRE enfeksiyonlarinda mortalite, yatis süresi, Yogun Bakim Ünitesi’ne yatis ve tedavi maliyeti VSE enfeksiyonlarina oranla daha yüksek MRSA ile kolonize hastalarda MSSA ile kolonize olanlara onala daha sik semptomatik enfeksiyon gelisiyor MRSA’nin etken oldugu bakteremi, poststernotomi mediastinit ve cerrahi alan enfeksiyonlarinda mortalite daha yüksek

    7. Metisilin Dirençli Staphyococcus aureus (MRSA)

    10. Risk Faktörleri Ileri yas Altta yatan hastaliklar Nazal kolonizasyon Yabanci cisimler Santral venöz kateter Trakeostomi Nazogastrik tüp vb. Önceden antibiyotik kullanmis olma Daha önceden hastanede yatmis olma Hemsirelerin is yogunlugu

    11. Risk Faktörleri Koma Genis spektrumlu antibiyotik kullanimi Invaziv girisim sayisi Üç hafta veya daha uzun süreli hospitalizasyon Hasta ile temas sikligi Devamli bakim ya da yanik ünitesinde yatma Kolonizasyon yogunlugu MRSA ile kolonize/infekte hasta sayisi

    14. Nazal S. aureus Tasiyiciligi Tasiyicilik prevalansi çalisilan popülasyona göre degisiklik gösterir. Bakteriyel adherens Nazal epitelyal hücrelere afinite Fibronektin ve lektinler HLA tipleri Bakteriyel faktörler

    15. Nazal MRSA Tasiyiciliginin Tedavisi Topikal tedavi Mupirocin Bacitracin Oral tedavi TMP-SMX Ciprofloxacin Minocycline Novobiocin Rifampin Topikal + oral tedavi

    17. MRSA’un epidemik ya da yüksek derecede endemik oldugu hastanelere yatan hastalarda MRSA kolonizasyon orani % 0,4-1 Hastanede yatan ve MRSA ile kolonize olan hastalarda MRSA enfeksiyonu gelisme orani % 30- 60

    18. Avrupa’da Nozokomiyal S. aureus Suslarinda Metisilin Direnci Ülke MRSA (%) Italya %34,4 Fransa %33,6 Ispanya %30,3 Belçika %25,1 Avusturya %21,6 Almanya %5,5 Isviçre %1,8 Hollanda %1,5 Isveç %0,3 Danimarka %0,1

    20. MRSA Kontrol Altina Alinmali mi? Nozokomiyal MRSA insidansi enfeksiyon kontrol programlarinin etkinliginin genel bir göstergesidir. MRSA, hastane genelinde S. aureus enfeksiyonlarinin insidansinda artisa neden olur. Morbidite ve mortalite: MRSA ile kolonize olan hastalarin %30-60’inda enfeksiyon gelisir. Ciddi MRSA enfeksiyonlarinda tedavi seçenekleri kisitlidir. Am J Med 1999;106(5A):11S-18S.

    21. MRSA Kontrolü Kontrol stratejisinin belirlenmesi: Sorunun yasandigi servis Klinik enfeksiyonlarin sayisi ve türü Sorunun boyutu, eski MRSA oranlari Kaynaklar Hastanedeki antibiyotik kullanimi Seçilebilecek stratejiler: Minimal cevap Intermediate cevap Maksimum cevap (MRSA prevalansinin çok düiük oldugu hastaneler için uygun): Tek bir MRSA üremesinin ardindan yogun tarama ve kontrol çalismalarinin baslatilmasi

    22. MRSA-Tarama Kültürleri

    23. MRSA Temas Izolasyonu Hasta tercihen tek kisilik bir odaya yerlestirilir. Hastanin yerlestirilebilecegi tek kisilik oda bulunmamasi durumunda Infeksiyon Kontrol Ekibi’nin önerileri dogrultusunda kohort uygulanabilir. Kohort uygulanmasi mümkün degil ise Infeksiyon Kontrol Ekibi’nin önerileri dogrultusunda yerlesim plani yapilir. Bu durumda temas izolasyonu uygulanan hasta ile ayni odaya yatirilacak hastalar altta yatan ciddi hastaligi olmayan ve hastanede kisa süre yatarak taburcu olmasi beklenen hastalar arasindan seçilir.

    24. MRSA Temas Izolasyonu Tek kisilik veya iki kisilik odalarda yatmakta olan hastalar için oda kapisina, diger yerlerde ilgili hastanin yatak basina (kolay görülebilecek bir yere) “Temas Izolasyonu Karti” asilir. Hasta odasina girdikten sonra hasta ile ve odasindaki yüzeylerle temas öncesinde steril olmayan, temiz eldiven giyilmeli, çiplak elle hasta temasindan veya odadaki yüzeylerle temastan kaçinilmalidir.

    25. MRSA Temas Izolasyonu Hasta üzerinde kirli bir alandan temiz bir alana geçerken (ter disinda diger tüm vücut sivi ve sekresyonlari ile temas sonrasinda) eldivenler degistirilerek el hijyeni saglanmalidir. Hasta odasini terk etmeden önce eldivenler çikarilarak el hijyeni saglanmalidir. El hijyeni saglandiktan sonra hasta ile ve hasta odasindaki yüzeylerle temas edilmemelidir.

    26. MRSA Temas Izolasyonu Asagidaki durumlarda temas izolasyonundaki hastanin odasina girerken steril olmayan, temiz önlük giyilmelidir: Hastanin inkontinansi veya diaresi var ise Ileostomisi, kolostomi, üzeri pansumanla kapatilmamis açik yara varliginda Hasta sekresyonlarinin personelin giysilerine siçrama ihtimali olan her durumda Odaya her giris-çikis için yeni ve temiz bir önlük kullanilmalidir.

    27. MRSA Temas Izolasyonu Gerekli olmadikça hasta izolasyon odasi disina çikarilmamalidir. Hastanin transferini gerektiren durumlarda asagidaki önlemlerin alinmasi saglanmalidir: izolasyonundaki hasta yürüyemiyor ise üzerine temiz bir çarsaf serilmis tekerlekli sandalye veya sedye ile transfer edilmeli Hastanin transfer sirasinda eldiven ve/veya önlük giymesine gerek yok Hasta transferini yapan kisinin hasta ile temasi söz konusu degil ise eldiven ve/veya önlük giymesine gerek yoktur. Hasta ile temas ihtimali var ise bu durumda giymek üzere yaninda eldiven bulundurmalidir. Eldiven çikarildiktan sonra el hijyeni saglanmali

    28. MRSA Temas Izolasyonu Temas izolasyonundaki hastalar için kullanilan tüm malzemeler (tansiyon aleti, steteskop, derece, vb.) mümkün oldugunca hastaya özel olmali ve baska hastalar için kullanilmamalidir. Malzemelerin ortak kullanimi zorunlu ise baska bir hasta için kullanilmadan önce temizligi ve dezenfeksiyonu saglanmalidir.

    29. Temas Izolasyonunun Etkinligi Otuzüç yatakli bir yenidogan yogun bakim ünitesindeki MRSA salgininin kontrolü: Temas izolasyonu uygulanan hastalardan diger hastalara bulas orani : 0,009 bulas/gün Temas izolasyonu uygulanmayan hastalardan diger hastalara bulas orani : 0,14 bulas/gün Temas izolasyonu bulas oranini 16 kat azaltiyor. Am J Epidemiol 1996;143:496-504.

    30. MRSA Kontrol Programlarinin Etkinligi 1032 yatakli bir üniversite hastanesi, 26 yatakli dahiliye yogun bakim ünitesi (DYBÜ) 1990’larin basinda MRSA orani %40 DYBÜ’ne yatan hastalarda MRSA pozitifliginin saptanmasi için selektif tarama: MRSA prevalansinin yüksek oldugu bilinen servislerden transfer edilen hastalar MRSA için yüksek risk tasiyan ünitelerde yatis öyküsü Son 5 yil içinde majör cerrahi MRSA ile kolonizasyon veya enfeksiyon öyküsü Clin Infect Dis 1998;27:543-50.

    31. MRSA Kontrol Programlarinin Etkinligi Tarama kültürleri: Burun + perine + aksilla (1993-1994) Burun (1995-1996) DYBÜ’ne ilk yatista MRSA pozitiflik orani %4 Tarama kültürleri ile saptanan olgular %55 Klinik örneklerden saptanan olgular %45 Temas izolasyonu DYBÜ’de kazanilan MRSA kolonizasyonu veya enfeksiyonunda azalma (%5,6 ? %2.6; p<0,001) Clin Infect Dis 1998;27:543-50.

    32. MRSA Kontrolü MRSA’nin endemik oldugu hastanelerde eradikasyon mümkün degil. Seçilmis hasta gruplarindan aktif sürveyans kültürü alarak (genellikle burun kültürü) kolonize hastalarin tespiti ve temas izolasyonu ile MRSA’nin endemik oldugu hastanelerde de basarili kontrol programlari yürütmek mümkün MRSA oranlarinda anlamli azalma Maliyet etkin

    35. Vankomisin Dirençli Enterokoklar (VRE)

    36. Enterokoklar Bilinen en önemli endokardit etkenlerinden biri 1970’li yillardan itibaren nozokomiyal infeksiyon etkenleri arasindaki öneminde artis Hastane ortaminda kolaylikla yasayabilen mikroorganizmalar Birçok antibiyotige karsi intrinsik direnç Tüm antibiyotiklere karsi direnç gelistirebilme (mutasyon veya genetik materyal transferi)

    37. Enterokokal Enfeksiyonlar Tedavi Güçlügü Beta-laktam ve glikopeptid antibiyotiklerin bakterisidal etkisine tolerans Bakterisidal sinerji için aminoglikozidlerle kombine kullanim gerekli Beta-laktam veya glikopeptid + aminoglikozid kombinasyonundaki antibiyotiklerden herhangi birine direnç olmasi durumunda sinerjistik bakterisidal etki ortadan kalkar

    38. Enterokokal Enfeksiyonlar Tedavi Güçlügü Bazi merkezlerde enterokok suslarinin %50’sinden fazlasinda yüksek düzeyde aminoglikozid direnci Penisilinlere yüksek derecede direnç Tedavide kullanilabilecek antibiyotik seçenekleri oldukça kisitli Kisa bir süre öncesine kadar en güvenle kullanilabilen antibiyotik vankomisin

    39. Enterokoklarda Vankomisin Direnci Vankomisine dirençli ilk enterokok (VRE) suslari Uttley et al. Lancet 1988;1:57-8. Leclercq et al. NEJM 1988;319:157-60. Kisa süre içinde diger Avrupa ülkelerine ve Amerika Birlesik Devletleri’ne (ABD) yayilim VRE’ye bagli çok sayida hastane epidemisi

    40. Enterokoklarda Vankomisin Direnci D-Ala-D-Ala yerine D-Ala-D-Lac veya D-Ala-D-Ser ile sonlanan peptidoglikan prekürsörleri VanA VanB VanC VanD VanE VanG Cetinkaya Y, et al. Clin Microbiol Rev 2000;13:686-707. McKessar SJ. Antimicrob Agents Chemother 2001;44:3224-8. Woodford N. Microb Drug Resist 2001;7:229-36.

    42. Vankomisin Dirençli Enterokoklar (VRE) VanA tipi direnç E. faecalis, E. faecium Vankomisin MIK: >64 mg/l, Teikoplanin MIK: > 16 mg/l VanA gen kümesi, Tn1546 Cetinkaya Y, et al. Clin Microbiol Rev 2000;13:686-707. Woodford N. Microb Drug Resist 2001;7:229-36.

    43. Vankomisin Dirençli Enterokoklar (VRE) Van B tipi direnç E. faecalis, E. faecium Vankomisin MIK: 4-1000 mg/l, Teikoplanin MIK: < 0,5 mg/l Genellikle kromozom üzerinde, transfer edilebilir. Cetinkaya Y, et al. Clin Microbiol Rev 2000;13:686-707. Woodford N. Microb Drug Resist 2001;7:229-36.

    44. Vankomisin Dirençli Enterokoklar (VRE) VanC tipi direnç E. gallinarum, E. casseliflavus/E. flavescens Vankomisin MIK: 2-32 mg/l, Teikoplanin MIK: < 0,5 mg/l Intrinsik Kromozomal Transfer edilemez Cetinkaya Y, et al. Clin Microbiol Rev 2000;13:686-707. Woodford N. Microb Drug Resist 2001;7:229-36.

    45. Vankomisin Dirençli Enterokoklar (VRE) VanD tipi direnç E. faecium Vankomisin MIK: 128 mg/l, Teikoplanin MIK: 4 mg/l Trasfer edilemez Cetinkaya Y, et al. Clin Microbiol Rev 2000;13:686-707. Woodford N. Microb Drug Resist 2001;7:229-36.

    46. Vankomisin Dirençli Enterokoklar (VRE) VanE tipi direnç E. faecalis Vankomisin MIK: 16 mg/l, Teikoplanin MIK: 0,5 mg/l Transfer edilemez Cetinkaya Y, et al. Clin Microbiol Rev 2000;13:686-707. Woodford N. Microb Drug Resist 2001;7:229-36.

    47. Vankomisin Dirençli Enterokoklar (VRE) VanG tipi direnç E. faecalis Vankomisin MIK: 12-16 mg/l, Teikoplanin MIK: 0,5 mg/l Transfer edilemez. McKessar SJ. Antimicrob Agents Chemother 2001;44:3224-8.

    48. Vankomisin Dirençli Enterokoklar

    49. Vankomisin Dirençli Enterokoklar

    50. VRE-Epidemiyoloji NNIS verilerine göre ABD’de nozokomiyal VRE infeksiyonlarinin orani: 1989: %0,3 1993: %7,9 1997: %15 NNIS YBÜ’lerinde VRE: 1998:%22,6 1999:%25 2003:%28,5 Murray BE, Malathum K. Drug Resist Updates 1999;2:224-43.

    51. VRE-Epidemiyoloji (ABD)

    53. VRE-Epidemiyoloji ABD’de hastanede yatmakta olan hastalarda VRE ile intestinal kolonizasyon orani oldukça yüksek (%5-%18) Avrupa’da bu oran daha düsük Avrupa’da hastane disindaki popülasyonda VRE tasiyiciligi %2-12 ABD’de hastane disinda VRE tasiyiciligi yok.

    54. VRE-Epidemiyoloji Avrupa’da VRE önemli bir nozokomiyal enfeksiyon etkeni degil (<%3) Ingiltere 1987: 1 merkez 1998: 136 merkez Birçok Avrupa ülkesinden bildirilen VRE salginlari Isveç, Polonya, Italya, Almanya, Finlandiya, Yunanistan, Hollanda, Türkiye Bonten et al. Lancet Infect Dis 2001;1:314-25.

    56. VRE-Epidemiyoloji Avoparcin: Hayvan yemlerine eklenen bir glikopeptid antibiyotik Avoparcin kullanimi: Danimarka nüfusu 5,2 milyon 1994’de tüketilen vankomisin 24 kg 1994’de tüketilen avoparcin 24.000 kg Avoparsin kullaniminin yasaklanmasi 1995: Danimarka ve Noveç 1996: Almanya 1997: Avrupa Birligi Wegener HC. Antimicrob Agents Chemother1998;42:3049.

    57. VRE-Epidemiyoloji Bazi enterokok genogruplari spesifik bir virulans faktörü nedeniyle daha kolay yayilma özelligine sahip (esp geni) esp geninin saptanmasi epdemik suslarin epidemik olmayan suslardan ayrilmasinda faydali olabilir. Baldassarri L, et al.Lancet 2001;357:2001-6. Bonten et al. Lancet Infect Dis 2001;1:314-25.

    58. VRE-Türkiye Ilk olgu: Akdeniz Üniversitesi Hastanesi GATA Istanbul Ankara Izmir Bursa Vural T, et al. ANKEM Dergisi 1999;13(1):1-5. Öngen B, et al. ANKEM Dergisi 1999;13(4):501-5. Basustaoglu et al. Emerg Infect Dis 2001;7(1):160-1. Özakin C et al. Hastane infeksiyonlari Dergisi 2002:4 Arda B, et al. Hastane infeksiyonlari Dergisi 2002:4 Çolak et al. JAC 2002;50:397-401.

    59. VRE-Risk Faktörleri Yogun bakim hastalari Uzun süre hastanede yatan tüm hastalar Altta yatan önemli bir hastaligi olan tüm hastalar (kronik böbrek yetmezligi, malignansi, organ transplantasyonu, vb.) Artmis APACHE II skoru Önceden antibiyotik kullanmis olma Oral ve IV vankomisin kullanimi

    60. VRE-Risk Faktörleri Antianaerobik etkinligi olan antibiyotiklerle tedavi VRE ile kontamine olmus tibbi aletlere maruz kalma (örnegin elektronik termometreler) Bilinen bir VRE olgusunun yakininda yatma Ayni çalisma periyodu içinde VRE’li bir hastaya bakim veren bir hemsire tarafinda bakim verilmesi

    61. Vankomisin kullanimi Uzun süreli hospitalizasyon Yogun bakim ünitesinde uzun süre yatma Üçüncü kusak sefalosporin kullanimi Enteral beslenme Kolonizasyon yogunlugu Bir YBÜ’de VRE ile kolonize hasta orani %50’nin üzerine çiktiginda digerhastalara VRE bulasma riski artar Mayhall CG. Infect Control Hosp Epidemidol 2002;23(8):420-3. Cetinkaya Y et al. Clin Infect Dis 2002;35:935-42. Risk Faktörleri Multivariate Analiz Sonuçlari

    62. Karaciger transplantasyonunu takiben cerrahi reeksplorasyon ihtiyaci Sukralfat Antasitler Hastane içinde bir servisten digerine transfer edilme Mayhall CG. Infect Control Hosp Epidemidol 2002;23(8):420-3. Cetinkaya Y et al. Clin Infect Dis 2002;35:935-42. Risk Faktörleri Multivariate Analiz Sonuçlari

    63. VRE Kolonizasyon-Enfeksiyon VRE sorunu olan merkezlerde hastalarin çogunda sadece kolonizasyon mevcut. Kolonize/enfekte hasta orani:10/1’e kadar çikabilir. Enfeksiyonlar siklikla altta yatan agir bir hastaligi olan, genel durumu ileri derecede bozuk hasta grubunda ortaya çikar. Saglikli kisilerde kolonizasyon ciddi bir enfeksiyon riski olusturmaz.

    64. VRE-Rezervuarlar Avrupa ülkelerinde hayvanlarda ve hospitalizasyon öyküsü olmayan insanlarda VRE ile GI kolonizasyon sik (hayvan yemlerine avoparcin eklenmesi) ABD’de en önemli rezervuar hastanede yatmakta olan hastalardaki gastrointestinal (GI) sistem kolonizasyonudur. VRE kolonizasyonunu saptamak için en güvenilir yol GI sistemin arastirilmasidir.

    65. VRE-Rezervuarlar Perianal sürüntü kültürlerinin duyarlilik ve özgüllügü rektal kültürlerinki kadar yüksek. VRE, sicak, soguk ve diger ortam kosullarina dirençli, cansiz yüzeyler üzerinde uzun süre yasayabilir. VRE ile enfekte ve/veya kolonize hastalarin odalarindaki yüzeyler ve tibbi cihazlar siklikla kontamine olur.

    66. VRE-Rezervuarlar Diyaresi olan hastalarin odasinda kontaminasyon daha yogun. VRE kolonizasyonu taburculugu takiben haftalar ya da aylar boyunca devam edebilir. Önceden VRE-pozitif oldugu bilinen hastalar yeniden hastaneye yattiklarinda önemli bir rezervuar olusturur.

    67. VRE-Bulas Yollari En önemli bulas araci saglik pesonelinin elleri VRE ile kontamine olmus tibbi cihazlar ve yüzeylar

    68. VRE-Tedavi Seçenekleri Antibiyotik kombinasyonlari Dalfopristin-quinupristin Linezolid Everninomisin Henüz klinik kulanima girmeyen antibiyotikler DIRENÇ

    69. VRE-Korunma ve Kontrol Hospital Infection Control Practices Advisory Committee (HICPAC) önerileri Uygun vankomisin kullanimi Hastane personelinin egitimi Mikrobiyoloji laboratuvarinin etkin kullanimi Kontrol önlemlerine uyulmasi Infect Control Hosp Epidemiol 1995;16:105-13.

    70. Vankomisin kullaniminin uygun oldugu durumlar: Beta-laktam antibiyotiklere dirençli gram-pozitif mikroorganizmalarin neden oldugu enfeksiyonlar Beta-laktam antibiyotiklere karsi ciddi alerji Metronidazole yanit vermeyen veya çok agir seyreden antibiyotige bagli ishal olgulari Enfektif endokardit profilaksisi (AHA önerileri) MRSA veya MRSE oranlarinin yüksek oldugu merkezlerde protez cihaz implantasyonu içeren majör cerrahi girisimler Infect Control Hosp Epidemiol 1995;16:105-13.

    71. Vankomisin Kullanimindan Kaçinilmasi Gereken Durumlar: Rutin cerrahi profilaksi Febril nötropenik hastalarin empirik tedavisi Kan kültürlerindeki tek bir MRSE üremesi Periferik veya santral venöz kateteri olan hastalarda profilaktik kullanim GI sistemin selektif dekontaminasyonu Empirik olarak baslanan vankomisin tedavisine kültürde beta-laktam dirençli mikroorganizma izole edilmemis olmasina ragmen devam edilmesi

    72. Vankomisin Kullanimindan Kaçinilmasi Gereken Durumlar: Antibiyotige bagli ishalin primer tedavisi MRSA kolonizasyonunun eradikasyonu Düsük dogum agirlikli bebeklerde rutin profilaksi Devamli ambulatuar diyaliz veya hemodiyaliz uygulanan hastalarda rutin profilaksi Böbrek yetmezligi olan hastalarda beta-laktamlara duyarli enfeksiyonlarin tedavisi Vankomisin içeren solüsyonlarin irrigasyon amaciyla ya da topikal olarak kullanilmasi

    73. Korunma ve Kontrol Egitim programi Yayilimin önlenmesinde büyük önem tasir Konsültan ve asistan doktorlar, hemsire, ögrenci, laboratuvar personeli, eczaci, temizlik islerinden ve hasta bakimindan sorumlu diger tüm personeli kapsayacak sürekli egitim VRE’nin önemi (maliyet, tedavi güçlügü, vb.), epidemiyoloji ve kontrol önlemleri

    74. Korunma ve Kontrol Mikrobiyoloji Laboratuvarinin Rolü Tüm kontrol çalismalari laboratuvardan gelen sonuçlara göre yönlendirilir. Hizli ve dogru sonuç Mikrobiyoloji laboratuvari-enfeksiyon kontrol bölümü arasinda iyi iletisim VRE’nin bir kez izole edildigi her hastanede tüm örneklerden üreyen enterokoklarin vankomisin duyarliligi yönünden test edilmesi Moleküler biyolojik yöntemler

    75. VRE Sürveyans Kültürleri Gastrointestinal kolonizasyonu saptamaya yönelik olmali Basarili bir VRE kontrol programinin en önemli bölümlerinden biri Sinirli (her yeni VRE olgusu ile ayni odada yatmakta olan hastalarin taranmasi) ya da genis kapsamli sürveyans Seçici besi yeri kullanilmasi

    76. Kontrol Önlemleri Erken taburculuk Hastanin klinik durumu uygunsa alinmasi gereken ilk önlem Siki temas izolasyonu El hijyeni Aktif sürveyans Odalar arasinda esya ve tibbi malzeme transferinin önlenmesi Yüzey ve dezenfeksiyonu Hasta kayitlarinin isaretlenmesi

    77. Siki Temas Izolasyonu Hasta tercihen tek kisilik bir odaya yerlestirilir. Hastanin yerlestirilebilecegi tek kisilik oda bulunmamasi durumunda Enfeksiyon Kontrol Ekibi’nin önerileri dogrultusunda kohort uygulanabilir. Kohort uygulanmasi da mümkün degil ise Enfeksiyon Kontrol Ekibi’nin önerileri dogrultusunda yerlesim plani yapilir.

    78. Siki Temas Izolasyonu Tek kisilik veya iki kisilik odalarda yatmakta olan hastalar için oda kapisina, diger yerlerde ilgili hastanin yatak basina (kolay görülebilecek bir yere) “Siki Temas Izolasyonu Karti” asilir. Hasta odasina girerken steril olmayan, temiz eldiven ve önlük giyilmelidir. Odaya her giris-çikis için yeni ve temiz bir önlük kullanilmalidir. Hasta üzerinde kirli bir alandan temiz bir alana geçerken (ter disinda diger tüm vücut sivi ve salgilari ile temas sonrasinda) eldivenler degistirilerek el hijyeni saglanmalidir.

    79. Siki Temas Izolasyonu Hasta odasini terk etmeden önce eldivenler ve önlük çikarilarak göre el hijyeni saglanmalidir. Önlük çikarildiktan ve el hijyeni saglandiktan sonra hasta ile ve hasta odasindaki yüzeylerle temas edilmemelidir. Kullanilan eldivenler ve önlük oda disina çikarilmamalidir. Tek kullanimlik eldiven ve önlükler tibbi atik olarak ortamdan uzaklastirilmalidir. Kumas önlükler her kullanim sonrasinda sicak su ve deterjanla yikandiktan sonra tekrar kullanima sunulmalidir. Diger çamasirlarla birlikte yikanabilir, ayri yikamaya gerek yok

    80. Siki Temas Izolasyonu Gerekli olmadikça hasta izolasyon odasi disina çikarilmamalidir. Hastanin transferini gerektiren durumlarda diger hastalara bulas riskini ve ortam kontaminasyonunu minimum düzeyde tutmak amaci ile asagidaki önlemlerin alinmasi saglanmalidir: Hasta yürüyemiyor ise üzerine temiz bir çarsaf serilmis tekerlekli sandalye veya sedye ile transfer edilmeli Hastanin transfer sirasinda eldiven ve/veya önlük giymesine gerek yok Hasta transferini yapan kisi eldiven ve önlük giymelidir. Eldiven çikarildiktan sonra el hijyeni saglanmali

    81. Siki Temas Izolasyonu Siki temas izolasyonuna birer hafta arayla alinan üç perirektal veya gaita kültürü sonucu negatif bulunana kadar devam edilir. Siki temas izolasyonundaki hastalar için kullanilan tüm malzemeler (tansiyon aleti, steteskop, derece, vb.) mümkün oldugunca hastaya özel (veya kohorttaki hastalara özel) olmali ve baska hastalar için kullanilmamalidir. Malzemelerin ortak kullanimi zorunlu ise baska bir hasta için kullanilmadan önce temizligi ve dezenfeksiyonu saglanmalidir.

    82. Kontrol Önlemleri Aktif sürveyans: VRE riski yüksek olan hastalar için aktif sürveyans programi Haftada bir kez perirektal kültür veya gaita kültürü: Seçici base yeri kullanilmali Sürveyans için PCR da kullanilabilir: Daha hizli sonuç, daha pahali Vaka bulundugu sürece haftada bir sürveyansa devam edilir Dört hafta üst üste VRE-pozitif vaka çikmamasi durumunda sürveyans sikligi azaltilir (ayda bir)

    83. Kontrol Önlemleri Yüzey temizligi ve dezenfeksiyonu: Hasta odasinda bulunan elle sik temas eden ve/veya vücut sivi/salgilari ile kirlenen tüm yüzeyler her vardiyada en az bir kez temizlenip dezenfekte edilmelidir. YBÜ’lerde hasta odasinin disinda kalan alanlarda da benzer uygulama yapilmalidir. Ortam temizligi ve dezenfeksiyonunun etkinligini kontrol etmek için elle sik temas eden yüzeylerden kültür alinmalidir. Ortam kültürleri haftalik sürveyans kültürleri ile birlikte alinmali, sonuçlari servis personeli ve temizlik ekibi ile paylasilmalidir.

    84. Kontrol Önlemleri VRE-pozitif bir hastanin taburculugunu veya baska bir servise transferini takiben odasindaki elle sik temas eden ve/veya vücut sivi/salgilari ile kirlenen tüm yüzeyler temizlenip dezenfekte edilmeli ve elle sik temas eden yüzeylerden kültür alinmalidir. Tercihen ortam kültürlerinin temiz oldugu görülene kadar odaya yeni hasta kabul edilmemelidir. Kültür sonuçlarini beklemek mümkün degil ise oda iki kez temizlenip dezenfekte edildikten sonra yeni hasta alinmalidir.

    85. Kontrollü Antibiyotik Kullanimi VRE sorunu olan bir hastanede kontrollü antibiyotik kullanimi : Sefotaksim, vankomisin ve klindamisin kullanimi için infeksiyon hastaliklarinin onayi Sonuçlar: Önce Sonra Sefotaksim kullanimi 1597 252 Klindamisin kullanimi 876 172 Vankomisin kullanimi 540 358 Klinik kültürler (hasta/ay) 5,4 3,3 Sürveyans kültürleri %47 %15 Clin Infect Dis 1996;23:1020-5.

    88. Çogul Dirençli Gram-Negatif Basiller

    89. GSBL Tasiyan Bakterilerin Klinikte Yarattigi Sorunlar Özellikle YBÜ’lerde epidemiler Genis spektrumlu penisilinler, aztreonam, 3. ve 4. kusak seaflosorinlere karsi çapraz direnç gelisimi Es zamanli kinolon ve aminoglikozid direnci Laboratuvar tanisinda sorunlar Yüksek mortalite

    90. GSBL Tasiyan Bakterilerle Kolonizasyon Için Risk Faktörleri YBÜ’de yatma Yakin zamanda geçirilmis cerrahi Invaziv isleme maruz kalma Hastanede uzun süre yatma Genis spektrumlu beta-laktam veya diger antibiyotiklerin kullanimi Nötropeni

    91. GSBL: SENTRY >13.000 E. coli izolati (1997-1999)

    92. GSBL: SENTRY >4.000 K. Pneumoniae izolati (1997-1999)

    95. Çogul Dirençli Nonfermentatifler Benzerlikler Tümünde artan siklik Benzer risk faktörleri YBÜ’de yatma Altta yatan hastaligin ciddiyeti Invaziv islemler Önceden antibiyotik kullanimi Horizontal bulas ve klonalite Çevre kontaminasyonu (Cansiz yüzeyler) Yüzeylerde uzun süre canil kalma Saglik çalisanlarinda kolonizasyon Kolonize ve infekte hastalar Mortalite artisi

    100. Çogul Dirençli Gram-Negatif Basiller Risk Faktörleri Yas Hastanede yatis süresi YBÜ’ye yatis öyküsü Böbrek yetmezligi Immünsupresyon Nötropeni Hematolojik malignansi Solid organ nakli Kemik iligi nakli AIDS Geçirilmis cerrahi Antibiyotikler* Sinif/Sayi/Süre Santral venöz kateter Üriner kateter Daha önceden kolonizasyon Baska bir kaynaga maruz kalma*: Enfekte/kolonize hasta Cansiz yüzey Saglik çalisani

    101. Çogul Dirençli Gram-Negatif Basiller Kontrol Sürveyans kültürleri Birden fazla vücut bölgesinden alinmasi gerekli (periraktal, orofaringeal, endotrakeal, inguinal, yara) Standart bir yöntem tanimlanmais Sonderece emek yogun Temas izolasyonu Kohort uygulamasi (hasta, hemsire, doktor) Ortam temizligi ve dezenfeksiyonu Kontrollü antibiyotik kullanimi

More Related