1 / 153

WCZESNE WSPOMAGANIE ROZWOJU DZIECKA W ZSS NR 5 im. JANA PAWLA II

lavi
Download Presentation

WCZESNE WSPOMAGANIE ROZWOJU DZIECKA W ZSS NR 5 im. JANA PAWLA II

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


    1. WCZESNE WSPOMAGANIE ROZWOJU DZIECKA W ZSS NR 5 im. JANA PAWLA II

    2. Zespól Szkól Specjalnych Nr 5 im. Jana Pawla II w Dabrowie Górniczej ul. Mireckiego 28 41-300 Dabrowa Górnicza Tel./fax 032 262 35 38 www.zss5dg.com

    3. Zespól Szkól Specjalnych Nr 5 w Dabrowie Górniczej powstal z przeksztalconego przez Rade Miasta w sierpniu 2003 roku - Osrodka Szkolno - Rehabilitacyjnego. Faktycznie funkcjonuje od 1993 roku. Jest placówka dziennego pobytu przeznaczona dla dzieci i mlodziezy z dysfunkcja narzadu ruchu, ze sprzezonymi deficytami rozwojowymi, z norma intelektualna i z uposledzeniem umyslowym. W sklad Zespolu Szkól wchodza: Szkola Podstawowa Specjalna Nr 1 Gimnazjum Specjalne Nr 17 Oddzialy przedszkolne oraz Wczesne Wspomaganie Rozwoju

    4. Grupa dzieci z zaburzeniami rozwoju psychoruchowego, objetych wczesnym wspomaganiem rozwoju w naszej placówce jest niejednorodna ze wzgledu na przyczyne zaburzen. Najczestsze przypadki stanowia takie, u których stwierdza sie: Zagrozenie nieprawidlowym rozwojem z powodu obciazenia czynnikami wysokiego ryzyka okoloporodowego (np. wczesniaki) Opóznienie rozwoju psychoruchowego lub uposledzenie umyslowe w przebiegu róznych chorób, m.in. wrodzonych wad ukladu nerwowego (np. maloglowie, wodoglowie, przepukliny oponowo-rdzeniowe), zespolów genetycznych (np. Zespól Downa), uszkodzen osrodkowego ukladu nerwowego, gdzie glównym objawem sa dysfunkcje narzadu ruchu (np. mózgowe porazenie dzieciece), calosciowych zaburzen rozwoju (autyzm dzieciecy, zespól Retta) itd., Wieloraka niepelnosprawnosc, tzw. uposledzenie umyslowe ze sprzezonymi niepelnosprawnosciami w zakresie narzadu ruchu, wzroku, sluchu, Uposledzenie umyslowe bez ustalonej etiologii

    5. Dzial wczesnego wspomagania rozwoju funkcjonuje od 1996 r. Do chwili obecnej przyjelismy do terapii 560 pacjentów, a w ciaglym wieloprofilowym usprawnianiu pozostaje ich 119. Przecietny okres terapii dzieci z niewielka dysfunkcja wynosi okolo 12 miesiecy.

    6. Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka to przede wszystkim ksztaltowanie optymalnych warunków dla jego rozwoju, stymulowanie jego rozwoju psychofizycznego, rozwijanie potencjalnych zdolnosci, mozliwe korygowanie dysharmonii rozwojowych lub nieprawidlowosci podjete w momencie stwierdzenia niesprawnosci i prowadzone do momentu rozpoczecia nauki szkolnej.

    7. Za podjeciem jak najwczesniejszego wspomagania rozwoju dzieci przemawiaja nastepujace przeslanki: Wyjatkowo duza plastycznosc centralnego ukladu nerwowego we wczesnym okresie rozwoju oraz zwiazana z tym mozliwosc korekcji zaburzonych funkcji kompensacji deficytów Mozliwosc zahamowania rozwoju wielu zaburzen o postepujacym przebiegu, a czasami nawet calkowitego zatrzymania niekorzystnych zmian Wieksza podatnosc malych dzieci na postepowanie rewalidacyjne i w efekcie szybsze postepy usprawniania Latwiejsze generalizowanie przez dzieci wypracowanych umiejetnosci i nawyków Narastanie wielu zaburzen z wiekiem i utrudnienie terapii oraz edukacji dzieci starszych Fakt, iz rodzice malych dzieci maja wiecej nadziei, sil, zapalu i wiary, dlatego sa bardziej zaangazowani we wspólprace ze specjalistami i we wlasny udzial w terapii dziecka

    8. Organizacja zajec odbywa sie wylacznie na podstawie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju wydanej przez zespól orzekajacy w poradni psychologiczno – pedagogicznej.

    9. Dyrektor powoluje zespól do spraw wczesnego wspomagania rozwoju dziecka i koordynuje jego prace. Dla kazdego dziecka powolany jest odrebny sklad zespolu wczesnego wspomagania rozwoju, uzalezniony od typu i rodzaju schorzenia dziecka Zajecia w ramach wczesnego wspomagania rozwoju organizuje sie w wymiarze od 4 do 8 godzin w miesiacu, w zaleznosci od mozliwosci psychofizycznych i potrzeb dziecka.

    10. W sklad zespolu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka wchodza: psycholog logopeda pedagodzy posiadajacy odpowiednie kwalifikacje, a w szczególnosci: oligofrenopedagog tyflopedagog surdopedagog fizjoterapeuci inni specjalisci – w zaleznosci od potrzeb dziecka i jego rodziny

    11. Zadania wczesnego wspomagania rozwoju nasza placówka realizuje poprzez wieloprofilowe, kompleksowe,skoordynowane usprawnianie uzaleznione od typu i rodzaju schorzenia na podstawie indywidualnego programu usprawniania.

    12. Statystyczny obraz ilosci podopiecznych wczesnego wspomagania rozwoju w latach 1992-2008

    13. Liczba dzieci uczeszczajacych do placówki i wczesne wspomaganie rozwoju (WWR)

    14. Baza lokalowa duza sala rehabilitacyjna sala terapii indywidualnej Sala Doswiadczania Swiata sala do fizykoterapii gabinet logopedyczny gabinet pedagogiczny sala hydroterapii sala EEG Biofeedback

    15. Sala rehabilitacyjna

    16. Sala terapii indywidualnej

    17. Sala Doswiadczania Swiata

    18. Sala do fizykoterapii

    19. Gabinet logopedyczny

    20. Gabinet psychologiczny

    21. Sala hydroterapii

    22. Sala EEG Biofeedback

    23. Biofeedback jest nieinwazyjna metoda psychofizjologii stosowanej (niechirurgiczna, niefarmakologiczna) metoda, która trenuje psychiczne, neuropsychiczne i psychosomatyczne funkcje (czy dysfunkcje) na poziomie centralnego ukladu nerwowego.EEG Biofeedback nalezy do metod uczenia sie, a uczenie moze wylacznie nasz mózg wzmocnic. Metoda ta dziala w oparciu o fale mózgowe czyli o najwyzsze pietro kontroli. Mimo ze w metodzie tej zaklada sie czujniki na glowe, sa one uzywane wylacznie do zapisu czynnosci mózgu.

    24. Za pomoca metody EEG Biofeedback dziecko samo uczy sie (za pomoca sprzezenia zwrotnego) jak jego wlasny mózg powinien odpowiednio pracowac przy minimalnym zuzyciu energii, wykorzystujac wszystkie mozliwosci funkcji poznawczych i optymalizujac koncentracje uwagi, pamiec, sen, twórczosc, organizacje i planowanie swoich poczynan. Z metoda wiaze sie równiez mozliwosc pomocy dzieciom z zaburzeniami pracy mózgu i chorobami osrodkowego ukladu nerwowego. U wielu z nich metoda EEG Biofeedback polepszy znacznie funkcje poznawcze, poprawi jakosc zycia.

    25. Skutecznosc terapii EEG Biofeedback zostala potwierdzona u 40 rozpoznan klinicznych.m.in.: nadpobudliwosc psychoruchowa padaczka zaburzenia procesu uczenia sie (dysleksja itp.) zaburzenia snu depresja stan po udarze mózgu stan po urazie czaszki opóznienie rozwoju dziecka i uposledzenie umyslowe autyzm zaburzenia koncentracji uwagi i jej utrzymania agresja zaburzona samoocena mózgowe porazenie dzieciece zaburzenia pamieci

    26. Wyposazenia, pomoce, srodki terapeutyczne którymi dysponujemy zyskalismy m. in. z Panstwowego Funduszu Osób Niepelnosprawnych, z dotacji gminy oraz dzieki róznym instytucjom i firmom. Centrum Sportu i Rekreacji w Dabrowie Górniczej przekazalo nam fundusze zebrane w trakcie imprezy charytatywnej „Graj i pomagaj” na zakup sprzetu rehabilitacyjnego do terapii MASTER.

    27. Dzieki firmie PRO INHUT otrzymalismy fundusze, które przeznaczone zostaly na: - wprowadzenie nowej metody usprawniania ruchowego – dynamicznej ortezy - oplate comiesiecznej dzierzawy za kombinezony - pokrycie kosztów kursu I stopnia terapii dzieci z mózgowym porazeniem dzieciecym w ortezie dynamicznej

    28. Metody wieloprofilowego wspomagania rozwoju We wczesnym usprawnianiu wykorzystywane sa : Metoda Bobath Metoda Vojty Metoda integracji sensomotorycznej Kinezjotaping Fizykoterapia Dynamiczne ortezy (kombinezony)

    29. Metoda Berty i Karela Bobathów.

    30. Podstawowe zalozenia metody Bobath integracyjna funkcja OUN prawidlowy mechanizm odruchu postawy wariantowosc i zmiennosc rozwoju psychomotorycznego plastycznosc mózgu

    31. Najbardziej charakterystyczne dla metody NDT – Bobath jest stosowanie specyficznej formy ulatwiania ruchów oraz stosowanie duzej liczby odruchów i synergii ruchowych. K. Bobath podkresla, ze cala dzialalnosc ruchowa czlowieka jest odruchowa. Przy jej ksztaltowaniu jedne odruchy ustepuja miejsca innym.

    32. Dla kazdego pacjenta pewne odruchy sa na danym etapie fizjologiczne, inne zas patologiczne, przetrwale. Usprawnianie ma na celu pierwsze z nich rozwijac, drugie hamowac. Uwaza sie, ze po wyhamowaniu nieprawidlowych, odruchowych napiec miesniowych dziecko jest przygotowane do poruszania sie. Oprócz odruchów tonicznych nalezy równiez dazyc do hamowania pierwotnych odruchów noworodkowych.

    33. Technika ulatwiania wykonywanych ruchów za pomoca rak terapeuty pozwala na jednoczesne torowanie pozadanych i hamowanie niepozadanych elementów ruchowych. Ruchom zblizonym do fizjologicznych towarzyszy odczucie niemal naturalnego napiecia miesni. Tak prowadzone usprawnianie normalizuje wiec równiez napiecie miesniowe.

    34. W metodzie Bobathów istnieja strefy pozwalajace modyfikowac nieprawidlowe wzorce ruchowe i odruchy posturalne tak, aby nadawac ruchowi prawidlowy przebieg i na biezaco korygowac postawe. Za glówne punkty (strefy) uwaza sie: glowe i szyje, obrecz barkowa, obrecz biodrowa oraz punkty polozone dystalnie np. na konczynach. Manipulacje punktami kluczowymi sa podstawa normalizowania nieprawidlowych napiec miesniowych. Wspomaganie w jednej ze stref pozostawia swobode czynnych ruchów w obrebie stref pozostalych zmieniajac strefy sterowania uzyskuje sie czynne ruchy w coraz innych czesciach ciala, zaleznie od potrzeby.

    35. Przyklady terapii metoda Bobath

    36. Elementy terapii NDT Bobath-cwiczenia równowazne na walku

    37. Cwiczenia równowazne na hustawce

    38. Elementy terapii NDT Bobath - cwiczenia na pilce

    39. Elementy terapii NDT Bobath, cwiczenia na walku

    40. Elementy terapii NDT Bobath, dysocjacja miedzy obreczami

    41. Elementy terapii NDT Bobath, cwiczenia w wodzie

    42. Elementy terapii NDT Bobath, cwiczenia w wodzie.

    43. Elementy terapii NDT-Bobath, cwiczenia równowazne na pilce.

    44. Metoda Vojty

    45. Metoda Vojty Cwiczenia odruchowe wg. V. Vojty (a dokladniej mówiac cwiczenia za pomoca odruchowej lokomocji) stanowia inny przyklad cwiczen stosowanych w usprawnianiu dzieci (glównie niemowlat), zwlaszcza z opóznieniem rozwoju psychomotorycznego oraz z mózgowym porazeniem dzieciecym. Ze wzgledu na ich torujace i funkcjonalne oddzialywanie, jak i mozliwosci wzbudzania fizjologicznych gier miesniowych (równiez u pacjentów nie spelniajacych polecen).

    46. Metoda Vojty znajduje zastosowanie równiez w leczeniu innych schorzen neurologicznych i ortopedycznych – takich jak np.: niedowladów pochodzenia obwodowego, przepukliny oponowo-rdzeniowej, dysplazji stawu biodrowego, kreczu szyi, niektórych wad wrodzonych, wad postawy i innych stawów, w tym takze u osób doroslych. Poza efektami ruchowymi, dzieki tego typu cwiczeniom dochodzi m.in. równiez do pobudzenia mikrokrazenia, poprawy trofiki oraz pobudzenia ukladu wegetatywnego, a w szczególnosci ukladu wydalniczego).

    47. Cwiczenia wg Vojty umozliwiaja wyzwalanie prawidlowo skoordynowanych i zintegrowanych reakcji, które wczesniej w spontanicznej aktywnosci ruchowej dziecka byly nieobecne (zablokowane) lub byly nieprawidlowe. Stymulacja metoda Vojty doprowadza jednoczesnie do powstania w polach ruchowych kory mózgowej obrazu prawidlowej funkcji ruchowej poszczególnych odcinków ciala. Nalezy jednak zaznaczyc, ze w metodzie tej nie chodzi o cwiczenie jakiejs okreslonej funkcji, lecz o aktywowanie okreslonej gry miesniowej która jest niezbedna do realizacji tej funkcji, a która ma miejsce w ramach globalnego wzorca odruchowej lokomocji.

    48. Wszystkie wzorce odruchowej lokomocji cwiczy sie w obydwie strony, po dwa razy w kazda strone. Czas jednorazowej terapii jest dobierany w zaleznosci od mozliwosci i wydolnosci pacjenta. U niemowlecia czas ten nie powinien byc dluzszy niz 5-10 min. Cwiczenia wykonywane sa glównie w domu przez rodziców, którzy musza byc uprzednio poinstuowani i przyuczeni do przeprowadzenia tej stymulacji. Terapie przeprowadza sie kilka razy dziennie – np. u niemowlecia 4 razy dziennie co jest podyktowane faktem ze w trakcie symulacji dziecko wykonuje maksymalna prace w trakcie napiec izometrycznych oraz jest pobudzony O.U.N.

    49. Przyklady terapii metoda Vojty

    50. Stymulacja metoda Vojty - pierwsza faza obrotu

    51. Stymulacja metoda Vojty - pierwsza faza obrotu

    52. Integracja sensomotoryczna

    53. Integracja sensomotoryczna Metoda ta ma zastosowanie w terapii dzieci z trudnosciami w uczeniu sie, z uposledzeniem umyslowym, z mózgowym porazeniem dzieciecym. Stworzona zostala przez A.J.Ayres terapeute, psychologa, nauczyciela. Integracja czynnosci zmyslowych jest procesem, w którym mózg otrzymuje informacje ze wszystkich narzadów zmyslów, przyjmuje je, rozpoznaje, segreguje, interpretuje i integruje z juz posiadanymi, aby zareagowac wlasciwa odpowiedzia ruchowa

    54. Podstawowa teza integracji sensorycznej (SI) jest oddzialywanie na dziecko przez integracje wszystkich doznan zmyslowych oraz dazenie do stymulacji tych kanalów sensorycznych, które sa zaburzone. Dzieki takim oddzialywaniom nastepuje pelna integracja doznan i bodzców plynacych z otoczenia. Doskonalenie sie integracji zmyslowej rozwija sie glównie w pierwszych 10 latach zycia. Dziecko uzyskuje coraz lepszy obraz zróznicowania swojego ciala i swiata otaczajacego, a takze zdolnosci samokontroli, samooceny i abstrakcyjnego myslenia. Nie istnieje pulap wiekowy ograniczajacy stosowanie tej metody. Najlepsze efekty osiaga sie we wczesniejszych okresach rozwojowych, ze wzgledu na plastycznosc mózgu.

    55. Stymulacja blednika Podczas tej stymulacji wykorzystywane sa hustawki, podwieszane platformy, balansery i urzadzenia umozliwiajace odbieranie bodzców zwiazanych zarówno z przyspieszeniem liniowym jak i katowym.

    56. Stymulacja czucia glebokiego Odpowiednie doznania otrzymuje sie dzieki podstawowej aktywnosci ruchowej np. skakaniu, pchaniu, ciagnieciu, klaskaniu. Niektóre proprioreceptory zlokalizowane sa w uchu wewnetrznym i wspomagaja utrzymywanie równowagi

    57. Stymulacja propriocepcji W przypadku trudnosci z wykonywaniem okreslonych zadan ruchowych, ulatwieniem dla dziecka z trudnosciami w integrowaniu bodzców proprioceptywnych sa dodatkowe bodzce wzrokowe

    58. Przyklady terapii metoda SI

    59. Elementy metody SI (integracji sensorycznej) z wykorzystaniem hustawki rotacyjnej (grzybek)

    60. Elementy metody SI (integracji sensorycznej) z wykorzystaniem trampoliny

    61. Cwiczenia równowazne z uzyciem platformy równowaznej

    62. Masaz Wilbarger (stymulacja czucia glebokiego)

    63. Elementy metody SI (integracji sensorycznej), z wykorzystaniem hamaka

    64. KINEZJOTAPING

    65. Kinezjotaping To specyficzny sposób oddzialywania na organizm poprzez skóre i miesnie przy pomocy specjalnie klejonej tasmy. Dzieki temu uzyskujemy: wplyw na funkcje miesni, poprawe mikrokrazenia, aktywacje systemu limfatycznego, aktywacje endogennego systemu znieczulenia, wspieranie funkcji stawu..

    66. Technika plastrowania jest stosowana dla utrzymania efektu terapii manualnej. Za pomoca plastra mozna skorygowac ustawienie kosci wzgledem siebie, wplynac na prace miesni i sciegien. Plaster powoduje stymulacje receptorów, zwieksza przestrzen, relaksuje tkanki.

    67. Kinesiotaping korekcyjny - stopy plasko-koslawe

    68. Kinesiotaping wzmacniajacy oslabione miesnie brzucha.

    69. Fizykoterapia

    70. Fizykoterpia - jedna z form fizjoterapii i czesc medycyny fizykalnej, w której na organizm oddzialuje sie rozmaitymi bodzcami fizycznymi, pobieranymi z natury lub wytwarzanymi specjalnymi urzadzeniami .

    71. Zabiegi fizykoterapii stosowane w ZSS nr 5 w Dabrowie Górniczej. 1. Inhalacje ultradzwiekowe. 2. Naswietlania lampa Sollux (filtr czerwony lub niebieski). 3. Viofor- stymulacja polem magnetycznym niskiej czestotliwosci. 4.Magnoter - magnoterapia polem magnetycznym. 5. Elektroterapia: - galwanizacja - jontoforeza - elektrostymulacja (tonoliza, stymulacja rosyjska) - terapia pradem stalym - terapia pradem o zmiennych parametrach 6. Laseroterapia 7. Hydroterapia: - masaz wirowy konczyn górnych - masaz wirowy konczyn dolnych - masaz wirowy calego ciala - masaz podwodny 8. Termoterapia - oklady z zelków zimnych lub goracych 9. Masaz leczniczy

    72. Przyklady zabiegów fizykalnych

    73. Elektroterapia - zabieg Tonolizy

    74. TERAPIA RUCHOWA Z ZASTOSOWANIEM DYNAMICZNEJ ORTEZY (KOMBINEZONU)

    75. Terapia z zastosowaniem dynamicznej ortezy (kombinezonu) wspomaga rozwój psychoruchowy u dzieci z mózgowym porazeniem dzieciecym oraz wszelkiego rodzaju zaburzeniami ruchowymi. Ten rodzaj terapii ruchowej stosowany jest w naszej placówce od X 2008 r. Orteza skonstruowana przez Pana mgr Roberta Kwiatkowskiego jest wykorzystywana z powodzeniem w wielu placówkach rehabilitacyjnych w calej Polsce. Jest to dwuczesciowe ubranie (kamizelka i spodenki z rozmieszczonymi zaczepami do naciagów gumowych) w które ubierane jest dziecko w trakcie terapii ruchowej.

    77. Naciagi umocowane sa w ten sposób, aby wspomagac funkcjonowanie wybranych grup miesniowych. Kombinezon poprzez zwiekszony docisk na powierzchnie stawowe zapewnia stymulacje proprioceptywna w prawidlowych wzorcach posturalnych i motorycznych, wplywa na normalizacje napiecia miesniowego, wzmacnia uklad kostny i stawowy. Dzieci z zaburzeniami ruchowymi dzieki stymulacji w ortezie dynamicznej doswiadczaja wlasnego ciala w przestrzeni, maja mozliwosc osiagniecia pozycji i stanac na wlasne nogi oraz poprawic wzorce ruchowe.

    82. Przykladowe zajecia rehabilitacyjne

    83. Cwiczenia czynne z wykorzystaniem przyborów i przyrzadów

    85. Pionizacja przy pomocy aparatu REDCORD.

    86. Stymulacja blednikowa z pobudzeniem kokontrakcji

    88. TERAPIA PEDAGOGICZNA W naszej placówce odbywa sie wiele form zajec indywidualnych oraz grupowych w zakresie stymulacji rozwoju procesu poznawczego, emocjonalnego i spolecznego Wazne jest dla nas, aby proponowane aktywnosci byly dla dziecka zródlem pozytywnych przezyc emocjonalnych.

    89. W pracy wykorzystujemy m.in.: Niedyrektywna terapie zabawowa Zabawy z wykorzystaniem materialów nieustrukturowanych Metode ruchu rozwijajacego Veroniki Sherbourne Techniki plastyczne i muzykoterapie Programy aktywnosci Knillów Metode Dobrego Startu Zajecia edukacyjne Elementy terapii behawioralnej

    90. Zajecia psychopedagogiczne   Terapia malego dziecka z róznymi zaburzeniami rozwoju psychoruchowego to proces wspomagajacy rozwój jego funkcji, ale takze ksztaltujacy rozwój osobowy. Zajecia terapeutyczne z dzieckiem prowadzi sie w formie zabawy. Zabawa jest podstawowa forma aktywnosci malego dziecka – dzieki niej poznaje swiat i stosunki spoleczne. Nabywa umiejetnosci, rozwija spostrzezenia i doskonali koncentracje uwagi. Zabawa zaspakaja potrzeby psychospoleczne i ruchowe dziecka oraz daje mozliwosc ekspresji i rozladowywania napiec emocjonalnych.

    92. Zajecia edukacyjne przed lustrem budowanie swiadomosci wlasnego „ja” utrwalanie schematu wlasnego ciala nauka, utrwalanie czesci twarzy praca nad koncentracja uwagi.

    94. Zajecia plastyczne– usprawnianie umiejetnosci manualnych

    95. Cwiczenia grafomotoryczne, Cwiczenie koordynacji wzrokowo – ruchowej, spostrzegania

    96. Cwiczenia stymulujace odbiór i integracje w osrodkowym ukladzie nerwowym podstawowych bodzców sensorycznych w obszarze zmyslu czucia, dotyku, nacisku, czucia przestrzennego i glebokiego

    106. Program terapeutyczny Knillów

    107.   Programy Aktywnosci Knillów sa propozycja postepowania terapeutycznego z dziecmi o róznym poziomie rozwoju intelektualnego i z róznymi rodzajami niepelnosprawnosci fizycznej. Pomagaja dziecku doswiadczac swojego ciala jako jednosci, wspomagaja rozwój jego wyobrazenia wtedy, gdy dziecko nie jest zdolne do uzywania swojego ciala aktywnie. Wymagaja od terapeuty umiejetnosci dawania fizycznego wsparcia, kontaktu wzrokowego oraz swiadomego i aktywnego uzywania glosu.

    110. TERAPIA SLUCHU

    111. TERAPIA SLUCHU W ramach zajec wczesnego wspierania rozwój prowadzona jest równiez terapia sluchu malego dziecka z uszkodzonym narzadem sluchu. Po dokonaniu diagnozy audiologicznej, na podstawie której sluch dziecka okreslony jest jako nieprawidlowy i po zaopatrzeniu dziecka w odpowiednie aparaty sluchowe wskazane jest prowadzenie rehabilitacji sluchu i mowy. W okresie pierwszych 6 lat zycia dziecka dzialania takie sa zwykle realizowane w oparciu o metody oralne, w tym metode audytywno- werbalna Celem takiej metody jest nabycie przez dziecko umiejetnosci odbioru mowy na drodze sluchowej lub sluchowo- wzrokowej oraz umiejetnosci werbalnego komunikowania sie z otoczeniem. Równolegle prowadzona jest szeroko pojeta stymulacja sluchowa.

    113. Cele stymulacji sluchowej   Poszerzanie zasobu doswiadczen w zakresie percepcji sluchowej Usprawnianie koncentracji na bodzcach sluchowych Zmniejszanie leku przed dzwiekami nieznanymi Usprawnianie umiejetnosci róznicowania dzwieków otoczenia i dzwieków mowy Rozwijanie pamieci sluchowej Rozwijanie analizy i syntezy sluchowej Rozwijanie koordynacji sluchowo-ruchowej i sluchowo-wzrokowej Reagowanie na rózne sygnaly dzwiekowe Doswiadczanie znaczenia pojec „cicho” i „glosno” w muzyce w ruchu Doswiadczanie znaczenia pojec wysokie, niskie, szybkie, wolne, podawane w sposób ciagly, podawanie w sposób przerywany

    115. Do jednych z najbardziej znaczacych dzialan terapeutycznych w rozwoju dziecka nieslyszacego naleza cwiczenia wrazliwosci sluchowej. Oparte sa one glównie na dzwiekach z otoczenia. Zródlem dzwieku staje sie wiec przyroda, muzyka, mowa ludzka i wszystko to co stanowi informacje odbierane za pomoca zmyslu sluchu lub jego resztek.

    116. Do realizacji cwiczen wykorzystywane sa zestawy sluchowo-dzwiekowe do rozwoju wrazliwosci sluchowej, programy multimedialne dostosowane do mozliwosci malego dziecka dotknietego niepelnosprawnoscia.

    117. Zajecia w ramach terapii widzenia prowadzone sa w SALI DOSWIADCZANIA SWIATA

    118. Sala Doswiadczania Swiata (SDS) w naszej placówce jest elementem wieloprofilowej kompleksowej metody usprawniania dzieci uposledzonych umyslowo w stopniu glebszym lub wielorako niepelnosprawnych, w tym takze z autyzmem. Jest to specjalne pomieszczenie wyposazone w urzadzenia stymulujace rozwój zmyslów: wzroku, sluchu, dotyku, wechu, równowagi, które w zaleznosci od potrzeb dostarczaja dzieciom róznego rodzaju bodzców.

    119. TERAPIA WIDZENIA Glównym celem terapii widzenia jest stymulacja wzrokowa oraz stwarzanie „okazji do patrzenia”, inspirowanie dzieci do podejmowania róznorodnych czynnosci wymagajacych uzycia wzroku, wykonywanych w róznorodnych warunkach i okolicznosciach, wzbudzaniu motywacji i zdolnosci do stalego, postepujacego rozwoju, nie tylko w sferze percepcji.   Stymulacja wzrokowa jest systematyczna próba pobudzenia rozwoju widzenia, przy zaproponowaniu róznorodnego materialu bodzcowego, odpowiadajacego fizjologicznym i psychologicznym zasadom spostrzegania wzrokowego. Zas celem stymulacji widzenia jest wykorzystywanie przez dziecko systemu spostrzegania wzro­kowego czesciej i efektywniej. Przy stymulacji widzenia nie chodzi, wiec o odosobniony trening funkcjonalny oka, ale o pobudzanie zmyslu wzroku przy jednoczesnym wlaczaniu procesów psychicznych uczuc, woli, decyzji, motywacji oraz aktywnosci ruchowej

    120. LAMPA FLUOROSCENCYJNA Do cwiczen podstawowych funkcji wzrokowych wykorzystujemy takze swiatlo lampy fluoroscencyjnej oraz zabawki i przedmioty odbijajace ten rodzaj swiatla. Jezeli jest potrzeba zastosowania silnego kontrastu, cwiczenia te przeprowadzamy w Sali Doswiadczania Swiata Bodzce fluoroscencyjne wykorzystujemy, aby dziecko: Skupialo uwage na przedmiocie, Lokalizowalo bodzce i fiksowalo na nich wzrok, Sledzilo poruszajace sie w jego polu widzenia przedmioty, Przeszukiwalo i przenosilo spojrzenie z jednego bodzca na inny, Siegalo po zabawki i manipulowalo nimi pod kontrola wzroku. Cwiczenia w swietle fluoroscencyjnym nie powinny trwac dluzej niz 15 minut dziennie.

    124. Interaktywna kolumna bulgoczaca W wypelnionej woda przezroczystej kolumnie widac wedrujace pecherzyki powietrza, zmieniajaca sie barwe wody i sluchac jej bulgotanie, co bardzo przyciaga uwage dzieci, angazuje ich wzrok, sluch jak i dotyk. Dotykajac kolumny odczuwa sie wibracje i drgania. Prad banieczek powietrza powoduje nastepowanie po sobie kolorowych, blyszczacych pecherzyków.

    127. PROJEKTOR SWIATLA Rzutnik swiatla z zestawem tarcz obrotowych Kolorowe tarcze z róznorodnymi obrazami przytwierdzane sa do uchwytu z silnikiem, który w wolnym tempie nimi obraca. Oprócz tarczy plynnej z abstrakcja kolorów wykorzystywane sa tarcze z obrazami chmur, kwiatów, sceny z bajek, obrazy ze swiata fantastyki, zwierzat i wiele innych. Daje to niezapomniane doswiadczenia optyczne, jest elementem terapii widzenia, daje efekt relaksacyjny.

    129. KULA SWIETLNA Kula lustrzana z reflektorem o zmiennej barwie swiatla Obracanie sie kuli wywoluje powstanie setek punkcików swietlnych, które powoli przesuwaja sie poprzez sufit, sciany i podloge, stale zmieniajac kolor. Efekt lustrzanej kuli wywolany jest poprzez wiazke swiatla z malego reflektora, która trafia na setki malych lusterek przytwierdzonych do kuli. Stale wirujaca przed swiatlem punktowym kolorowa tarcza nadaje wiazce swietlnej ciagle inny kolor.

    131. Pomoc psychologiczna

    132. Glównym zadaniem psychologa jest rozpoznanie mozliwosci psychofizycznych dzieci poprzez prowadzenie badan i dzialan diagnostycznych a takze udzielanie rodzicom i terapeutom wskazówek do pracy na podstawie wyników badan, przeprowadzonych wywiadów oraz na podstawie zalecen i wskazówek zawartych w opiniach PPP ( Poradni Psychologiczno -Pedagogicznej)

    133. Psycholog odpowiedzialny jest takze za wspólprace z terapeutami (surdopedagogiem, tyflopedagogiem, logopedami, oligofrenopedagogami) oraz innymi specjalistami (rahabilitanci) w zakresie terapii. Udziela on równiez rodzicom wsparcia i pomocy w rozwiazywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych swoich dzieci oraz poszerza wiedze rodziców w zakresie pracy z dzieckiem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi – poprzez organizacje indywidualnych konsultacji i rozmów, pisemne instruktaze dotyczace pracy z dzieckiem, organizowanie calorocznych warsztatów dla rodziców „Przyczyny, objawy oraz metody terapii autyzmu” oraz „Od agresji do leku – zachowania trudne od 0-7 roku zycia. Podstawy teoretyczne i praktyczne wskazówki do postepowania z dzieckiem”, czy kierowanie rodziców do innych specjalistów.

    134. Terapia autyzmu

    135. Terapia autyzmu prowadzona jest w ramach wczesnego wspomagania rozwoju w stosunku do dzieci z postawiona diagnoza autyzmu wczesnodzieciecego lub zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Glównymi celami terapii jest: zwiekszanie ilosci zachowan, które sa deficytowe, redukowanie zachowan niepozadanych, generalizowanie i utrzymywanie efektów terapii. W zwiazku z powyzszym terapia obejmuje prace nad nasladowaniem, dopasowywaniem, mowa bierna i czynna, zachowaniami trudnymi oraz samoobsluga, a takze uspolecznianiem. W terapii niezwykle wazna jest równiez stymulacja sensoryczna, która ma na celu odwrazliwienie lub uwrazliwienie dziecka w obszarze poszczególnych zmyslów.

    136. By realizowac wyzej wymienione cele na zajeciach stosuje sie elementy nastepujacych metod: terapia behawioralna, terapie niedyrektywne, ruch rozwijajacy W. Sherborne, Dotyk i komunikacja oraz Programy Aktywnosci Knill'ów, arteterapia, muzykoterapia, kinezjologia edukacyjna Dennisona oraz integracja odruchów Masgutowej, metoda Elzbiety Wianeckiej, alternatywne metody komunikacji, Sala Doswiadczania Swiata, metoda Affolter. Poza bezposrednia praca z dzieckiem, niezwykle istotnym elementem terapii sa konsultacje z rodzicami, a takze ich obecnosc oraz aktywny udzial w zajeciach, co daje im mozliwosci uczenia sie i wykorzystania tych umiejetnosci w domu w pracy ze swoim dzieckiem.

    141. Terapia logopedyczna

    142. Wczesne wspomaganie logopedyczne to nauczenie rodziców prowadzenia odpowiedniej terapii ustno – twarzowej, tak aby umozliwic dziecku kontrole nad ruchami mimicznymi, ruchami zwiazanymi z prawidlowym ssaniem, zuciem i polykaniem, jak równiez z domykaniem jamy ustnej, cofaniem jezyka. Poza doskonaleniem zaburzonych funkcji, które maja wplyw na ksztaltowanie sie mowy, i poza uczeniem dziecka systemu porozumiewania sie slowno- jezykowego, logopeda stymuluje rozwój mowy, doradza rodzicom jak rozwijac percepcje sluchowa dziecka, jakich wrazen mu dostarczac, aby coraz lepiej rozumialo i jak najlepiej komunikowalo sie z otoczeniem.

    143. Terapia logopedyczna objete sa dzieci z róznorodnymi zaburzeniami mowy (czesto najtrudniejsze przypadki tych zaburzen): 1) alalia (brak mowy) 2) dyslalie proste, wielorakie, zlozone (brak realizacji glosek jednej lub wielu, zamiany glosek, brak glosek dzwiecznych, nieprawidlowe realizacje glosek) 3) anartria (brak mowy m.in. na skutek mózgowego porazenia dzieciecego, zaburzen neurologicznych) 4) dyzartria (zaburzenia mowy spowodowane - przyczyny tj. w punkcie 3) 5) afazje (utrata mowy z powodu urazów mózgu) 6) opózniony rozwój mowy 7) rozszczepy podniebienia i wargi górnej 8) jakaniem klonicznym i tonicznym oraz objawami nieplynnosci mówienia 9) zespolem wad zwiazanych z niedosluchem 10) zespolem wad zwiazanych z uposledzeniem umyslowym 11) zespolem wad zwiazanych z wadami wrodzonymi 12) mutyzmem (na skutek autyzmu i innych przyczyn) 13) specyficznymi trudnosciami w uczeniu sie, pisaniu i czytaniu (dysgrafia, dysleksja)

    150. Zalety wczesnego wspomagania rozwoju   Korzysci jakie wynikaja z realizacji tego procesu odnosza sie do dziecka, jego rodziny, jak równiez calego spoleczenstwa, bo wczesna interwencja: zmniejsza skutki wynikajace z niesprawnosci jest niezbednym warunkiem do dalszego rozwoju dziecka umozliwia calej rodzinie przystosowanie sie do nowej sytuacji zwiazanej z obecnoscia dziecka z niesprawnoscia uswiadamia spoleczenstwu obecnosc dziecka ze specjalnymi potrzebami i koniecznosc zorganizowania mu pomocy poszerza mozliwosci takiego dziecka i powoduje, ze latwiej radzi sobie ono w szkole.

    151. Wszystkie nasze dzialania w stosunku do dziecka oraz jego rodziny, scisla wspólpraca z najblizszymi maja na celu wspomaganie funkcjonowania dziecka, tworzenie warunków do pelnego wykorzystania jego potencjalu rozwojowego. Dobre, pozytywne relacje pomiedzy wszystkimi czlonkami rodziny, pelna akceptacja dziecka, która wyraza sie w dostrzeganiu jego mocnych stron, pozytywnych zmian, daje dziecku mozliwosc na godne dorastanie, osiaganie autonomii i szanse na godne zycie.

    153. DZIEKUJEMY ZA UWAGE

More Related