Download
1 / 21
210 likes | 525 Views
Ptaki. PTAKI. Grupy geologiczne. * Ptaki leśne *Ptaki polne *Ptaki wodne *Ptaki synantropijne *Ptaki błotne. Ptaki leśne.
E N D
Ptaki PTAKI
Grupy geologiczne *Ptaki leśne *Ptaki polne *Ptaki wodne *Ptaki synantropijne *Ptaki błotne
Ptaki leśne • Są to ptaki, które gniazdują i zdobywają pokarm wyłącznie w lesie lub na terenach zadrzewionych. Wiele ptaków gniazduje w lesie, ale żer zdobywają nie tylko w lesie, lecz i na terenach otwartych.
Dzięcioł duży: • Dzięcioł duży, zwany inaczej pstrym, wielkim jest nieco większy od szpaka i sięga 22 cm długości. Od pozostałych dzięciołów różni się dużymi białymi plamami na barkach i czarną czapeczką na wierzchu głowy (choć młode mają czapeczkę czerwoną!); samiec ma czerwoną potylicę; w odróżnieniu od bardzo podobnego dzięcioła, jego czarna obroża z boku szyi sięga potylicy. Warunkiem jego egzystencji jest obecność starych drzew. • Występowanie: • Dzięcioł duży jest u nas najpospolitszym dzięciołem. Zamieszkuje większe lasy każdego typu - najchętniej jednak bory sosnowe. • Warto wiedzieć: • Ten zapewne najlepiej znany z naszych dzięciołów ma doskonale wykształcone wszystkie cechy charakterystyczne dla przedstawicieli tego rzędu: mocny, dłutowaty dziób, czepne nogi z 2 palcami skierowanymi do przodu i 2 do tyłu, sztywne sterówki i długi, pokryty lepką śliną język z zadziorkami na przyrodzie, przystosowany do wyciągania owadów z ich chodników. Wykucie dziupli z eliptycznym otworem wlotowym średnicy 4,5-5,5 cm zajmuje mu 2-3 tygodnie ciężkiej pracy. Najczęściej usytuowana jest ona na wysokości kilku metrów, ale często można je spotkać zaledwie 1m nad ziemią. Pokarm dzięcioła dużego jest dość różnorodny, jego podstawę stanowią jednak żyjące w drewnie larwy chrząszczy, motyli i błonkówek, a w okresie silnych mrozów - nasiona sosen i świerków.Szczególnie interesujące są tzw. "kuźnie dzięciołów", w których ptaki zakleszczają szyszki, aby łatwiej wydobyć z nich nasiona.
Pierwiosnek: Pierwiosnek jest mniejszy od wróbla, barwy zielonożółtej z ciemniejszymi piórkami w skrzydłach i ogonie. Spód ciała białawy. Podobny do piecuszka, ale z ciemniejszymi nogami . *Występowanie: Właściwie we wszystkich widnych lasach, głównie w łęgach i olsach, ale również w parkach i ogrodach z wieloma krzewami. *Warto wiedzieć:Pierwiosnek i piecuszek są ze sobą blisko spokrewnione i najłatwiej rozróżnić je po śpiewie lub... po nogach- pierwiosnek ma nogi ciemne, a piecuszek - jasne. Podczas gdy pierwiosnek gnieździ się zwykle nisko nad ziemią, np. w gąszczu bluszczu lub jeżyn, piecuszek zawsze zakłada gniazdo na powierzchni ziemi. Oba te ptaki śpiewają również jesienią, choć słabiej i krócej.
Ptaki polne: To te, które gniazdują i żerują na polach. Są to między innymi: Kuropatwa i przepiórka.
Kuropatwa: Kuropatwa- duży, osiadły ptak z rodziny kurowatych, zamieszkujący niemal całą Europę oraz Azję Środkową. *Cechy gatunku Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy. Głowa i kark oliwkowoszare, policzki rude. Wierzch ciała szarobrunatny ze słabo zaznaczonymi rdzawymi i czarnymi poprzecznymi pręgami. Na barkach i skrzydłach niewielkie podłużne białe plamy. Spód i boki ciała szare z delikatnym, falistym rysunkiem, na bokach pionowe, szerokie rdzawe pręgi. Na białym brzuchu rdzawa plama w kształcie podkowy (u samic mniej wyraźna, często niekompletna). Sterówki rdzawobrązowe, lecz środkowa para szarobrunatna. Lotki płowe z rdzawymi plamami. Za okiem naga, pokryta brodawkami skóra, szczególnie rzucająca się w oczy w okresie godowym. *Pożywienie Pokarm roślinny, latem uzupełniany przez owady. Bezkręgowce stanowią podstawę diety piskląt. *Ochrona gatunek łowny (okres polowań: 11 września - 25 października. W drodze odłowów można kuropatwę pozyskiwać do 15 stycznia).
Przepiórka: Przepiórka- średni ptak wędrowny z rodziny kurowatych, zamieszkujący niemal całą Europę, Azję Środkową i Afrykę Północną. Przeloty w V i VIII - IX (wyjątkowo do XI). Zimuje w basenie Morza Śródziemnego, Afryce i Azji Mniejszej. *Cechy gatunku Upierzenie brązowoszare z dodatkiem żółtego. Na grzbietowej stronie ciała, która jest ciemniejsza, biegną podłużne płowe smugi. Nad okiem znajduje się kremowa brew, pod którą biegnie biała pręga. Podgardle białe, u samca na białym polu podgardla znajduje się czarna plama, co pozwala odróżnić go od samicy. *Pożywienie Pokarm roślinny wzbogacony drobnymi bezkręgowcami. *Ochrona Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Ptaki wodne: • Do ptaków wodnych należą gatunki zarówno gniazdujące i żerujące w środowisku wodnym, lecz także na polach i łąkach.
Łabędź: Łabędź- rodzaj ptaków pływających z rzędu blaszkodziobych, rodziny kaczkowatych, podrodziny gęsiowatych. *Szyja długa, o 23 lub 24 kręgach. *Dziób równo-szeroki, przy końcu płaski i zaokrąglony *Nogi krótkie z długimi palcami. *Barwa łabędzi jest biała lub czarna, w młodości szaro-popielata. *Pióra łabędzi są gęste i sztywne, podbite gęstym puchem, bardzo sprężystym. Ze skóry garbowanej wraz z piórami robiono kiedyś drogie futro łabędzie. *Skrzydła szerokie, ogon krótki. *Żywią się trawą i roślinami, a także wodnymi mięczakami i innymi drobnymi zwierzętami. Pływają bardzo szybko, ustawiając pióra skrzydeł pod wiatr. *Chód niezgrabny, lot szybki i wytrzymały. *Monogamiczne, łączą się w trwałe pary. *Gniazda naziemne. W czasie wysiadywania jaj samiec ciągle strzeże samicy, bierze udział w opiece nad pisklętami. Brak dymorfizmu płciowego. *Głos donośny, krzykliwy, dzięki zakrzywionej w pętlę tchawicy. Łabędź niemy wydaje dźwięki syczące i chrapliwe. *Mięso ciemne i chude. *Występują na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Afryki. Trzymają się na powierzchni wód stojących, słodkich. W czasie wędrówek nocują na brzegach morskich. *W Polsce gatunek chroniony.
Kaczka krzyżówka Krzyżówka- średniej wielkości wędrowny ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący Europę, Amerykę Północną i Azję. Najpospolitsza kaczka w Polsce. *Cechy gatunku Samiec w szacie godowej (zimą i wiosną) ma żółty dziób, głowę i szyję metalicznego zielonego koloru, pierś brązową, a na szyi białą przepaskę. Pozostałe upierzenie brązowoszare. Kuper czarny z dwoma charakterystycznie zakręconymi piórkami, ogon biały. Samica szarobrązowa, nakrapiana, z szarym dziobem. Na skrzydłach u obu płci granatowe, biało obrzeżone lusterko. Samiec w szacie spoczynkowej upierzony podobnie jak samica, jednak z żółtym dziobem i bardziej rudą piersią. W czasie letniego pierzenia tracą większość piór i zaszywają się wtedy w niedostępnych miejscach, aby przetrwać ten okres. *Głos: kwakanie, samca – miękkie i nosowe, samicy – jak kaczki domowej. *Pożywienie Drobne bezkręgowce wodne i rośliny. Wszystkożerna. *Ochrona Ptak łowny.
Ptaki synantropijne: • Gnieżdżą się one wyłącznie w osiedlach ludzkich, gniazdując na budynkach, natomiast pożywienie zdobywają nie tylko w osiedlach, lecz także na terenach podmokłych.
Bocian czarny: Bocian czarny -duży ptak brodzący z rodziny bocianowatych, zamieszkujący Eurazję. Izolowane populacje również na Półwyspie Iberyjskim oraz w środkowej i południowej Afryce. Zimuje w południowej i wschodniej Afryce i południowej Azji. *Cechy gatunku Upierzenie czarne z metalicznym, zielonkawym i purpurowym połyskiem. Brzuch i pierś białe. Dorosłe ptaki mają dziób i nogi czerwone, natomiast u ptaków młodocianych te części ciała są zielonoszare i bladoróżowe. Z uwagi na słabo rozwinięte mięśnie piersiowe częściej posługuje się lotem szybowcowym. W locie szyja wyciągnięta naprzód. W przeciwieństwie do bociana białego unika sąsiedztwa siedzib ludzkich i jest ptakiem bardzo płochliwym. *Pożywienie Głównie żaby i drobne ryby jak piskorze, ślizy i karasie. *Ochrona Z uwagi na nieliczne występowanie objęty ścisłą ochroną gatunkową. W ramach działań OTOP objęty projektem "Aktywna ochrona bociana czarnego w Południowej Wielkopolsce".
