św. Filipina Duchesne

1. św. FilipinaDuchesne Pierwsza misjonarka Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa Sacré Coeur

2. DZIECIŃSTWO I MŁODOŚĆlata 1769-1788 • Grenoble • ur. 29.08.1769 • jako jedno z 8-orga dzieci • Państwa Duchesne • Duchesne – znaczy: zrobiony z dębu • miała silny temperament, była zdolna, energiczna, prawa i mężna • Filipina zostaje oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Wizytek, skąd zabiera ją ojciec zaniepokojony gwałtownym wzrostem jej pobożności

3. DZIECIŃSTWO I MŁODOŚĆlata 1769-1788 Wiejska rezydencja rodziny Filipiny – Zamek Vizzille Tutaj Filipina spędza resztę dzieciństwa i młodość, pobierając prywatne lekcje wraz ze swoim kuzynostwem.

4. PIERWSZE DOŚWIADCZENIA ŻYCIA ZAKONNEGOlata1788-1790 GRENOBLE – Klasztor Wizytek św. Maryi na Górze, gdzie Filipina wstępuje mając 19 lat

5. OCZEKIWANIE I NIEPEWNOŚĆlata 1790-1801 • wybucha Rewolucja Francuska • ojciec nie zezwala Filipinie na złożenie ślubów przed ukończeniem 25 roku życia • rząd rewolucyjny wprowadza prawo o zniesieniu zakonów i przejęciu ich posiadłości • ojciec siłą zabiera Filipinę z klasztoru do domu • nastają trudne czasy – rodzina Duchesne musi się ukrywać z powodów politycznych i religijnych (umiera matka Filipiny) • Filipina odwiedza więźniów, opiekuje się biednymi, zwłaszcza opuszczonymi dziećmi, utrzymuje się z pracy własnych rąk (spadek po matce przekazała rodzeństwu)

6. NOWA NADZIEJAlata 1801 - 1805 • Filipina odzyskuje klasztor św. Maryi na Górze i próbuje zebrać w nim dawną wspólnotę; bezskutecznie • w samotności i opuszczeniu oczekuje na znak od Boga • nawiązuje korespondencję z Magdaleną Zofią Barat, założycielką nowego zgromadzenia poświęconego Sercu Jezusa • pojawiają się pierwsze powołania – zawiązuje się nowa wspólnota „Córek rozkrzewiania wiary” • 21 listopada 1805 r. Filipina i jej pierwsze towarzyszki składają profesję zakonną na ręce Matki Barat

7. WZROST POWOŁANIA MISYJNEGO1806-1817 • odżywają w Filipinie pragnienia z okresu dzieciństwa, by dotrzeć ze światłem wiary w Chrystusa do pogan • Matka Barat podziela jej pragnienia, ale każe czekać na właściwy moment (Zgromadzenie Sacré Coeur było jeszcze bardzo młode - potrzebowało umocnienia i scalenia, do tego niestabilna sytuacja polityczna we Francji i w całej Europie nie sprzyjała podróżom morskim) • wizyta biskupa misyjnego Luizjany, Dubourg, w Domu Macierzystym, w maju 1817 r. otwiera przed Filipiną nowy rozdział życia – spełnia się jej pragnienie – Matka Barat zezwala na wyjazd grupy misjonarek z Filipiną na czele do • Ameryki Północnej

8. PODRÓŻ MARZEŃ1818 r. 19 marca 1818 r. (Wielki Piątek) Filipina oraz: OctaviaBerthold, Eugenia Audé, Catalina Lamarre i Margarita Manteau wsiadają na żaglowiec „Rebeca” w porcie Bordeaux i opuszczają Francję; Filipina na zawsze (ma 49 lat).

9. PIERWSZE PLACÓWKI1818-1819 • po 10 tygodniach podróży w czasie burz, upałów, doświadczając przeciwnych wiatrów, niedożywienia i popsutej wody, 29 maja 1818 r. (Święto Serca Jezusa) misjonarki docierają do portu w Nowym Orleanie • korzystając z gościnności Sióstr Urszulanek Filipina wraz z towarzyszkami regeneruje siły i zdobywa informacje na temat rzeczywistości życia w Ameryce • widząc uciemiężenie ludności tubylczej • przez białych kolonistów Filipina marzy • o integracji: o szkołach nie tylko dla • białych, ale też dla czarnoskórych, dla • Indian, … • w końcu przychodzi czas, by wyruszyć • w dalszą drogę – parostatkiem w górę Missisipi

10. PIERWSZE PLACÓWKI1818-1819 • ich podróż trwa kolejne 6 tygodni – maleńkim parostatkiem w górę Missisipi • 21 sierpnia Siostry docierają do Saint Louis, ale jak się okazało to jeszcze nie był kres ich wędrówki

11. PIERWSZE PLACÓWKI1818-1819 • 18 września 1818 roku • przybywają do Saint Charles, • swojej pierwszej placówki • – brak wody i żywności, • brak perspektyw apostolskich w liczącej zaledwie 500 rodzin osadzie zmusza Siostry po roku do wyruszenia w dalszą drogę • we wrześniu 1819 roku Filipina z towarzyszkami przeprowadza się do Florissant

12. FLORISSANT1819-1827, 1834-1840 • ogromne ubóstwo i długi (mała liczba uczennic w pensjonacie) • brak kapłanów, którzy by sprawowali Eucharystię • pierwsze powołania: Mary Layton • 1825 r. – w szkole pojawiają się pierwsze indiańskie dziewczynki • Filipina przez cały ten czas prosi Matkę Barat o zwolnienie jej z bycia przełożoną i wysłanie do pracy wśród Indian Dom zakonny Kaplica zakonna

13. FLORISSANT1819-1827, 1834-1840 Pokój Filipiny znajdował się pod schodami. Był mały, ciasny, bez okna, ale za to blisko drzwi do kościoła, w którym spędzała długie godziny na czuwaniu i adoracji /w koszyku wierni zostawiają dzisiaj intencje modlitewne dla św. Filipiny/

14. ROZWÓJ ZGROMADZENIA- NOWE WSPÓLNOTY I SZKOŁY • Grand Coteau – 1821: • Eugenia Audé, Mary Layton

15. ROZWÓJ ZGROMADZENIA- NOWE WSPÓLNOTY I SZKOŁY • Saint Michel – 1825 • Saint Louis – 1827 • La Fourche – 1828 • powrót do Saint Charles – 1828 Mozaika w Katedrze w St. Louis W 1830 r. jest 6 domów, 64 siostry, 350 uczennic w pensjonatach

16. SUGAR CREEK1841-1842 • w 1841 r. spełnia się pragnienie Filipiny – dostaje pozwolenie na wyjazd na „misję” pośród Indian; Filipina liczy 72 lata • mała grupa misjonarzy zostaje bardzo życzliwie przyjęta przez Indian plemienia Potowatomi. Ojciec misjonarz przedstawiając Filipinę, powie: „Oto kobieta, która od 35 lat prosi Boga, aby przysłał ją do was” • pogarszający się stan zdrowia, wiek i nieumiejętność nauczenia się języka, nie pozwalają Filipinie na czynne zaangażowanie apostolskie; służy poprzez modlitwę, spędzając godziny przed Najświętszym Sakramentem • krańcowo wyczerpana po roku musi opuścić miejsce, dla którego jak sama powiedziała, „się urodziła”

17. SUGAR CREEK1841-1842 Indianie ze szczepu Potowatomi

18. SUGAR CREEK1841-1842 Kościół św. Patryka z 1806r.

19. SUGAR CREEK1841-1842 „Kobieta, Która Modli Się Nieustannie” - takie imię nadali jej Indianie z plemienia Potowatomi Rzucając wieczorem na jej habit ziarna kukurydzy, odkrywali nad ranem, że znajdują się one wciąż w tym samym miejscu i że Filipina trwała nieporuszenie na adoracji przed Najświętszym Sakramentem całą noc.

20. ST. CHARLES1842-1852 • Filipina wraca do St. Charles, gdzie spędza ostatnie 10 lat swojego misyjnego życia w modlitwie i ukryciu, wypraszając łaski potrzebne Indianom, których pragnęła przyprowadzić do Chrystusa • zmarła 18 listopada 1852 r. • beatyfikowana 15 maja 1940 r. na prośbę wiernych i biskupów amerykańskich przez Piusa XII • kanonizowana 3 lipca 1988 r. przez Jana Pawła II

21. ST. CHARLES Kaplica z grobem Filipiny

22. ST. CHARLES „Potężny dąb – Filipina Duchesne – pozwoliła, by Chrystus, Władca dziejów, zawładnął jej życiem i poprowadził drogą całkowitego oddania i obdarzył siłą nadziei. Przez całe życie nikomu nie dała się prześcignąć w dążeniu, by coraz więcej dawać z siebie i coraz lepiej służyć”. /M.C. RondonAmarante RSCJ/ Grób św. Filipiny