940 likes | 1.52k Views
Peptydy i białka. Biofizyka makrocząsteczek c.d. Mapa konformacyjna wg. Ramachandrana (1963). Legenda:. Regin dozwolony. Prawoskrętny helix. Antyrównoległa struktura . Równoległa struktura . Potrójny helix kolagenu. Lewoskrętny helix. Wartości N.
E N D
Peptydy i białka Biofizyka makrocząsteczek c.d.
Mapa konformacyjna wg. Ramachandrana (1963) Legenda: Regin dozwolony Prawoskrętny helix Antyrównoległa struktura Równoległa struktura Potrójny helix kolagenu Lewoskrętny helix Wartości N Równoległa i antyrównoległa struktura Pierścień zawierający 5 aminokwasów Lewo-skrętny - helix Podwójna taśma Prawoskrętny - helix Podwójna taśma Zamknięty pierścień
Mapa konformacyjna wg. Ramachandrana c.d. Obszary „całkowicie dopuszczalne” – 7,5% Obszary „częściowo dopuszczalne” - 22,5% Mapy konformacyjne Ramachandrana umożliwiają wyjaśnienie struktur białek, nie będąc jednak pomocnymi przy ich przewidywaniu
Metody stosowane obecnie przy ustalaniu konformacji polipeptydów rentgenografia
Metody stosowane obecnie przy ustalaniu konformacji polipeptydów rentgenografia spektroskopia w podczerwieni
Metody stosowane obecnie przy ustalaniu konformacji polipeptydów rentgenografia spektroskopia w podczerwieni pomiary aktywności optycznej
Metody stosowane obecnie przy ustalaniu konformacji polipeptydów rentgenografia spektroskopia w podczerwieni pomiary aktywności optycznej pomiary efektu hiperchromowego
Metody stosowane obecnie przy ustalaniu konformacji polipeptydów pomiary wymiany izotopowej, lepkości, rozpro-szenia światła, momentów dipolowych i in. rentgenografia spektroskopia w podczerwieni pomiary aktywności optycznej pomiary efektu hiperchromowego
Założenia pomocne przy ustalaniu przewidywanej konformacji polipeptydów Struktura -helix powstaje przy długich łańcuchach peptydowych
Założenia pomocne przy ustalaniu przewidywanej konformacji polipeptydów Struktura -helix powstaje przy długich łańcuchach peptydowych Struktura jest charakterystyczna dla krótkich peptydów
Założenia pomocne przy ustalaniu przewidywanej konformacji polipeptydów Struktura -helix powstaje przy długich łańcuchach peptydowych Struktura jest charakterystyczna dla krótkich peptydów Prolina i hydroksyprolina mają tylko jeden kąt rotacji
Założenia pomocne przy ustalaniu przewidywanej konformacji polipeptydów Struktura -helix powstaje przy długich łańcuchach peptydowych Struktura jest charakterystyczna dla krótkich peptydów Struktury helikalne powstają z udziałem aminokwasów o krótkich podstwnikach Prolina i hydroksyprolina mają tylko jeden kąt rotacji
Założenia pomocne przy ustalaniu przewidywanej konformacji polipeptydów Struktura -helix powstaje przy długich łańcuchach peptydowych Struktura jest charakterystyczna dla krótkich peptydów Obecność przy węglu atomów O lub S uniemożliwia powstawanie heliksów Struktury helikalne powstają z udziałem aminokwasów o krótkich podstwnikach Prolina i hydroksyprolina mają tylko jeden kąt rotacji
Podział aminokwasów ze względu na skłonność do tworzenia określonych konformacji łańcuchów peptydowych • Aminokwasy tworzące -heliksy: Ala, Glu, Leu, Lys, Met, Tyr • Aminokwasy obojętne: Gly • Aminokwasy nie tworzące heliksów: - z przyczyn sterycznych: Val, Ileu - z innych przyczyn: Ser, Thr, Pro, Hypro i in.
PRZEWIDYWANA OBSERWOWANA Zgodność przewidywanej konformacji polipeptydów z konformacją rzeczywistą Struktura - Struktura - Struktura - Struktura -
Przewidywanie konformacji białka sprowadza się do określenia obszarów uporządkowanych i nieuporządkowanych, a następnie takiego wyboru wzajemnych ich położeń, aby dawały minimalną energię cząsteczki
Jedną z podstawowychmetod badania struktury białek jest analiza statystyczna, w której punkt odniesienia stanowi sekwencja aminokwasów w łańcuchach peptydowych o znanej konformacji
Podział białek ze względu na ich strukturę przestrzenną • Fibrylarne,
Podział białek ze względu na ich strukturę przestrzenną • Fibrylarne, • Globularne
Funkcje biologiczne białek fibrylarnych • Strukturalne, • Ochraniające (w błonach komórkowych), • Enzymatyczne (kurczliwe białka mięśni)
Podstawowe konformacje występujące w białkach fibrylarnych • - heliks, • Struktura - , • Struktura - -cross, • Struktura kolagenu
Konformacja - heliks w białkach fibrylarnych, Występuje we wszystkich białkach typu -keratyn (tj białkach wełny, włosów, rogów, kopyt, paznokci, pazurów, piór)
Konformacja - heliks w białkach fibrylarnych, Występuje we wszystkich białkach typu -keratyn (tj białkach wełny, włosów, rogów, kopyt, paznokci, pazurów, piór) Organizacja Protofibryle (3 prawoskrętne heliksy zwinięte w lewoskrętne zwoje)
Konformacja - heliks w białkach fibrylarnych, Występuje we wszystkich białkach typu -keratyn (tj białkach wełny, włosów, rogów, kopyt, paznokci, pazurów, piór) Organizacja Protofibryle (3 prawoskrętne heliksy zwinięte w lewoskrętne zwoje) Mikrofibryle (produkty agregacji protofibryli o średnicy 8 nm)
Konformacja - heliks w białkach fibrylarnych, Występuje we wszystkich białkach typu -keratyn (tj białkach wełny, włosów, rogów, kopyt, paznokci, pazurów, piór) Organizacja Protofibryle (3 prawoskrętne heliksy zwinięte w lewoskrętne zwoje) Mikrofibryle (produkty agregacji protofibryli o średnicy 8 nm) Makrofibryle (nieregularne włókna o średnicy 10 nm)
Konformacja - w białkach fibrylarnych, Występuje w -keratynie i fibroinie jedwabiu
Konformacja - w białkach fibrylarnych, Występuje w -keratynie i fibroinie jedwabiu W białku wytwarzanym przez muchę Chrysopa flava występuje struktura -cross
Konformacja - w białkach fibrylarnych, Występuje w -keratynie i fibroinie jedwabiu W białku wytwarzanym przez muchę Chrysopa flava występuje struktura -cross Tworzy płaskie wielowarstwowe układy
Konformacja - w białkach fibrylarnych, Występuje w -keratynie i fibroinie jedwabiu W białku wytwarzanym przez muchę Chrysopa flava występuje struktura -cross Tworzy płaskie wielowarstwowe układy Zbudowane są przede wszystkim z seryny, glicyny i alaniny występujących w sekwencji Ser-Gly-Ala-Gly
Konforma-cja - w fibroinie jedwabiu Rozmiar reszty Rozmiar reszty
Konformacja kolagenu Organizacja Potrójny prawoskrętny heliks o masie 300 kDa, średnicy 1,5 nm i długości 280 nm
Konformacja kolagenu Organizacja Potrójny prawoskrętny heliks o masie 300 kDa, średnicy 1,5 nm i długości 280 nm Agregacja Włókna kolagenowe o średnicy 500 nm
Funkcje biologiczne białek globularnych • Enzymatyczne, • Regulacja przepuszczalności błon komórkowych, • Udział w mechanizmach odporności, • Udział w krzepnięcie krwi, • Udział w przenoszenie energii itp.
Podstawową cechą białek globularnych jest ich różnorodność Pomimo pewnych prawidłowości – każde z białek fibrylarnych o ustalonej dotychczas strukturze, charakteryzuje się nieco inną konformacją przestrzenna
Różnorodność konformacji białek globularnych Miohemoerytryna Prealbumina Kinaza pirogronianowa, domena 1 Białko obronne tytoniu Immunoglobulina, domena V2 Heksokinaza, domena 2 (a) Dominuje -helix (b) Dominuje struktura - (b) Konformacje mieszane
Wspólne cechy struktur białek globularnych Występują w postaci oddzielonych od siebie w przybliżeniu kulistych cząsteczek
Wspólne cechy struktur białek globularnych Występują w postaci oddzielonych od siebie w przybliżeniu kulistych cząsteczek Najczęściej występujące konformacje helikalne to -helix, mający jednak tendencje do odkształceń od formy typowej, np. w lizozymie czy karboksypeptydazie
Wspólne cechy struktur białek globularnych Występują w postaci oddzielonych od siebie w przybliżeniu kulistych cząsteczek Łańcuchy polipeptydowe zawierają fragmenty uporządkowane w postaci -helix lub struktury- oraz nieuporządkowane – przyjmujące postać kłębka statystycznego Najczęściej występujące konformacje helikalne to -helix, mający jednak tendencje do odkształceń od formy typowej, np. w lizozymie czy karboksypeptydazie
Wspólne cechy struktur białek globularnych Występują w postaci oddzielonych od siebie w przybliżeniu kulistych cząsteczek Łańcuchy polipeptydowe zawierają fragmenty uporządkowane w postaci -helix lub struktury- oraz nieuporządkowane – przyjmujące postać kłębka statystycznego Najczęściej występujące konformacje helikalne to -helix, mający jednak tendencje do odkształceń od formy typowej, np. w lizozymie czy karboksypeptydazie Typową strukturą- zdaje się być forma antyrównoległa, stwierdzona m.in. w lizozymie, rybonukleazie, papainie i dehydrogenazie mleczanowej
Białka globularne wykazują organizację przestrzenną cząsteczek na poziomie struktury trzecio- i czwartorzędowej
Pierwsze białka globularne o ustalonej strukturze trzeciorzędowej • Mioglobina (1964)
Pierwsze białka globularne o ustalonej strukturze trzeciorzędowej • Mioglobina (1964) • Lizozym (1965)
Konformacja cząsteczki mioglobiny (wg R.E. Dickerson 1964) Aminokwas C-końcowy Aminokwas N-końcowy
Strukturę trzeciorzędową białek określa się tylko w oparciu o wyniki badań rentgenograficznych
Oddziaływania determinujące strukturę trzeciorzędową elektrostatyczne
Oddziaływania determinujące strukturę trzeciorzędową elektrostatyczne wodorowe
Oddziaływania determinujące strukturę trzeciorzędową elektrostatyczne wodorowe kowalencyjne (mostki S-S)