Techniki autoprezentacji i wystąpień publicznych

Techniki autoprezentacji i wystąpień publicznych Wykład VII: Wystąpienia publiczne. Przygotowanie

Rodzaje wystąpień publicznych • INFORMACYJNE – celem jest zakomunikowanie publiczności czegoś nowego. • PERSWAZYJNE – celem jest wpłynięcie na postawy, opinie, wartości lub zachowania publiczności. Na podstawie: S. P. Morreale, B. H. Spitzberg, J. K. Barge, Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, PWN, Warszawa 2008, cz. IV Przemawianie publiczne

Rodzaje prezentacji • Wystąpienie improwizowane • Wystąpienie przygotowane • Odczyt • Wystąpienie z pamięci

Kompetentny mówca

Analiza kontekstu i audytorium • Istotne fakty i informacje na temat słuchaczy oraz sytuacji przemawiania

Analiza słuchaczy • Cechy osobiste • Cechy kulturowe • Cechy psychiczne

Analiza słuchaczy – cechy osobiste • wiek • skład gospodarstwa domowego • poziom wykształcenia • zawód • poziom dochodów

Analiza słuchaczy – cechy psychiczne • potrzeby i motywacje • postawy, wartości, poglądy

Analiza słuchaczy – cechy kulturowe • Grupy, w których słuchacze urodzili się i dorastali (płeć, rasa, pochodzenie etniczne) • Grupy, w których słuchacze uczestniczą z własnego wyboru (kluby, partie polityczne, itp.)

Analiza sytuacji • Czas • Miejsce

Strategie argumentacyjne Argument to dowód, racja, uzasadnienie, wypowiedź będąca potwierdzeniem lub obaleniem cudzego poglądu, tezy, zarzutu; racje przedstawiane na poparcie własnych przekonań. • Argumenty odwołujące się do woli • Argumenty odwołujące się do rozumu • Argumenty odwołujące się do uczuć

Pięć zasad właściwej argumentacji Właściwy wybór argumentów (skupienie się na najmocniejszych) Właściwe uszeregowanie argumentów (logiczne, przejrzyste) Argumentowanie z pozycji audytorium (ważnych dla słuchaczy) Zachowanie neutralności – obiektywizm i rzeczowość. Obrazowość argumentów – barwny język (przykłady, porównania).

Głos i wymowa • Słowo musi być: • Słyszalne: musi być wymawiane wyraźnie i czysto, co jest zależne od sprawnego działania aparatu mowy; • Zrozumiałe: akcentowanie musi być logiczne i poprawne, ważna jest umiejętność ukazania logicznej budowy treści; • Słuchane: mówienie musi być estetyczne, piękne, aby mówiący był chętnie słuchany, potrafił wywoływać wzruszenia estetyczne u słuchacza. Źródło: B. Wieczorkiewicz, Sztuka mówienia, Warszawa 1980, s. 22

Droga do prawidłowej wymowy Wykładowca doskonały, A. Rozmus (red.), Warszawa 2010, rozdziały: 2 i 3. Naśladowanie nieprawidłowych wzorców Błędna wymowa Uświadomienie sobie popełniania błędu Prawidłowa wymowa

Niektóre najczęściej popełniane błędy w wymowie

Prawidłowa wymowa ę i ą ę na końcu wyrazu czytamy jak e ą na końcu wyrazu czytamy jak ą, a nie jak om ani o (np. są, a nie som ani so) ę i ą w śródgłosie (w środku wyrazu) wymawiamy tylko przez spółgłoskami szczelinowymi: s, z, sz, ż, f, w (np. wąż, gęsie, Śląsk) ę i ą przed głoskami: t, d, k, g, p, b, k, g, c, dz, cz, dż, ć, dź, l, ł w śródgłosie wymawiamy jako en, eń, em oraz on, oń, om (np. bende, pieńdziesiont, bemben, przysiońdzie, bombelek)

Jak doskonalić wymowę? • Rozgrzewka aparatu mowy: • Ćwiczenia warg • Ćwiczenie języka • Ćwiczenia podniebienie miękkiego • Ćwiczenia szczęk • Łamańce językowe

Łamańce językowe Na poczęstunku po rigorosum, na koszt autora dysertacji zakąszano rumfordzką zupą z soczewicy i pieczarkowymi pasztecikami. Rozrewolwerowany rewolwer rozrewolwerował się. Kolorowe laboratorium w kolorach.

Łamańce językowe • Tracz tarł tarcicę tak, takt w takt, jak takt w takt tarcicę tartak tarł. • Bolero Ravela. • Wyindywidualizowaliśmy się z rozentuzjazmowanego tłumu, który entuzjastycznie oklaskiwał przeliteraturalizowaną i przekarykaturyzowaną sztukę.

Łamańce językowe • Ckliwy prestidigitator TodoregalloWerdadero do knajpki mknie po buteleczkę spirytusikunajwydestylowaniuchniejszego dla reżysera Laubezegi. • W Szczebrzeszynie mieszkał szczebrzeszynianin ze szczebrzeszynianką pod szczebrzeszyńskim szczytem.

Dobre nawyki na dobry głos • codziennie 1,5 l wody niegazowanej, • przynajmniej raz na kilka dni dłużej spać, • pamiętać o przerwach na oddech, • mówić wyłącznie na wydechu, • opanować prawidłową technikę oddychania przeponą • podczas mówienia nie zaciskać warg i szeroko otwierać usta, • rozluźniać mięśnie ramion, szyi, krtani, klatki piersiowej, • pamiętać o choćby najkrótszej rozgrzewce, • przed wystąpieniem unikać pełnego żołądka, potraw zbyt gorących, zimnych lub za ostrych oraz alkoholu i nikotyny, • nie występować z choćby lekko chorym lub podrażnionych gardłem.

Kompetentne przygotowanie wystąpienia Elementy etapu przygotowania Reguły publicznego przemawiania wg Cycerona: • inwencja • uporządkowanie • styl • pamięć • prezentacja

Kompetentne przygotowanie wystąpienia • Na podstawie analizy audytorium, wybierz i zawęź temat swojego wystąpienia lub dostosuj wyznaczony temat do danej publiczności. • Określ jasny i konkretny cel przemówienia i wybierz najlepszy sposób zaprezentowania tego celu publiczności w formie głównej tezy. • Z wiarygodnych źródeł informacji wybierz odpowiednie materiały pomocnicze, aby osiągnąć cel swojego wystąpienia. Połącz te materiały logicznie i jasno, zgodnie z główną tezą.

Kompetentne przygotowanie wystąpienia 4. Zorganizuj informacje w plan, którego użyjesz do bardziej konkretnego przygotowania i zapisania wystąpienia oraz który posłuży Ci w trakcie prezentacji. 5. Jeśli jest to odpowiednie w danym kontekście, przygotuj pomoce wizualne, by wzbogacić swoją prezentację ustną.

Struktura planu wystąpienia WPROWADZENIE R O Z W I N I Ę C I E Pierwszy główny punkt Drugi główny punkt Trzeci główny punkt ZAKOŃCZENIE

Techniki autoprezentacji i wystąpień publicznych