CHOROBY MIAZGI ZĘBÓW STAŁYCH NIEDOJRZAŁYCH

1. CHOROBY MIAZGI ZĘBÓW STAŁYCH NIEDOJRZAŁYCH etiologia, podziały, leczenie, powikłania

2. Okresy mineralizacji i wyrzynania zębów stałych

3. Chronologia rozwoju zębów stałych

4. Rozwój otworu wierzchołkowego a - po wyrznięciu; b- zakończenie tworzenia zębiny pierwotnej c – powstały cementu d – apozycja cementu – powstanie wierzchołka fizjologicznego

5. ETIOLOGIA A. czynniki zakaźne : - ubytek próchnicowy - ubytki niepróchnicowego pochodzenia - urazy !!!!!!! - drogą krwiopochodną - choroby przyzębia B. czynniki niezakaźne : - urazy mechaniczne - urazy termiczne - urazy chemiczne - urazy elektryczne

6. Zęby stałe niedojrzałe Zęby sieczne - radiologicznie uformowany korzeń: 8-10 r.ż. Pierwsze zęby trzonowe- radiologicznie uformowany korzeń: 9-10 r.ż.

7. ZMODYFIKOWANA KLASYFIKACJA WG WILGI A. Pulpitis acuta - bóle samoistne od kilku dni, ubytek drążący do miazgi, przy zgłębnikowaniu ból w miejscu obnażenia i nieznaczne krwawienie B. Pulpitis chronica exacerbata- bóle samoistne i dawne, rozległy ubytek próchnicowy, przy zgłębnikowaniu ból w miejscu obnażenia i nieznaczne krwawienie C. Pulpitis chronica fibrosa- brak objawów samoistnych, czasem bóle dawne, przy zgłębnikowaniu słaba reakcja bólowa i skąpe krwawienie

8. ZMODYFIKOWANA KLASYFIKACJA WG WILGI A. Pulpitis acuta - bóle samoistne od kilku dni, ubytek drążący do miazgi, przy zgłębnikowaniu ból w miejscu obnażenia i nieznaczne krwawienie B. Pulpitis chronica exacerbata- bóle samoistne i dawne, rozległy ubytek próchnicowy, przy zgłębnikowaniu ból w miejscu obnażenia i nieznaczne krwawienie C. Pulpitis chronica fibrosa- brak objawów samoistnych, czasem bóle dawne, przy zgłębnikowaniu słaba reakcja bólowa i skąpe krwawienie

9. PODZIAŁ HISTOPATOLOGICZNY 1. Zapalenia przewlekłe zaostrzone (częściowe i całkowite) 2. Zapalenia przewlekłe bez ognisk zaostrzenia (częściowe i całkowite)

10. PODZIAŁ CHORÓB MIAZGI WG SCHRODER A. Zapalenie miazgi korony zęba (pulpitis coronalis) B. Całkowite zapalenie miazgi (pulpitis totalis) C. Martwica miazgi (necrosis pulpae)

12. Podział chorób miazgi terapeutyczno - symptomatologiczny I- miazga reagująca na bodźce, nie obnażona lub obnażona na niewielkiej przestrzeni,bez patologicznych objawów klinicznych Leczenie: przykrycie pośrednie lub bezpośrednie II- miazga reagująca prawidłowo na bodźce, obnażona w wyniku zaawansowanego procesu próchnicowego lub rozległego urazu Leczenie: amputacja biologiczna lub metody mortalne III- miazga nie reagująca prawidłowo na bodźce, obficie krwawiąca przy zgłębnikowaniu, martwa lub zgorzelinowa Leczenie: kanałowe lub ekstrakcja

13. Metody leczenia endodontycznego przykrycie pośrednie przykrycie bezpośrednie amputacja przyżyciowa amputacja mortalna ekstyrpacja w znieczuleniu ekstyrpacja mortalna

14. Otwór wierzchołkowy Otwór fizjologiczny powstały przez apozycję cementu Po wyrznięciu zęba Po zakończeniu rozwoju

15. LECZENIE BIOLOGICZNE- leczenie ma na celu zachowanie żywej miazgi. Polega ono na usunięciu działającego czynnika patogennego oraz zastosowaniu preparatów odontotropowych pobudzających właściwości obronne i reparacyjne miazgi.

16. Leczenie biologiczne -warunki • brak patologicznych objawów ze strony miazgi • dobry ogólny stan zdrowia dziecka • dobra higiena jamy ustnej • brak ognisk zakażenia w jamie ustnej

17. METODY LECZENIA ENDODONTYCZNEGO omówienie

18. Leczenie biologiczne- przykrycie pośrednie Wskazania:głęboki ubytek próchnicowy lub pourazowy, bez obnażenia miazgi Postępowanie:zaopatrzenie ZnO+ eug. lub Ca(OH)2, podkład i wypełnienie ostateczne

19. SCHEMAT POKRYCIA POŚREDNIEGO MIAZGI

20. SCHEMAT POKRYCIA POŚREDNIEGO MIAZGI próchnica Ca(OH)2 zębina reakcyjna cement

21. Leczenie biologiczne- przykrycie bezpośrednie Wskazania:przypadkowe lub pourazowe obnażenie miazgi do 1 mm2 Postępowanie:zaopatrzenie nietwardniejącym Ca(OH)2, twardniejącym Ca(OH)2, podkład, wypełnienie

22. Przykrycie pośrednie Przykrycie bezpośrednie

23. SCHEMAT PRZYKRYCIA BEZPOŚREDNIEGO MIAZGI ZĘBA

24. Kacyfikacja warstwy zasadowej Migracja fibroblastów Strefa nekrotyczna Warstwa zasadowa Staza kapilarów +leukocyty Osteodentyna warstwa skalcyfikowana Normalna zębina włóknista Odontoblasty Dalsza mineralizacja Nowe odontoblasty Prawidłowa miazga Niemal prawidłowa miazga

25. AMPUTACJA PRZYŻYCIOWA W ZNIECZULENIU - CZĘŚCIOWA - GŁĘBOKA - CAŁKOWITA

26. Leczenie biologiczne- amputacja przyżyciowa Wskazania: próchnicowe lub pourazowe (w dniu urazu) obnażenie miazgi powyżej 1mm2 Postępowanie: 1-wykonanie znieczulenia, 2 - zdjęcie stropu komory, 3 - amputacja, 4 - zaopatrzenie kikutów miazgi Ca(OH)2, 5 - podkład i wypełnienie

27. AMPUTACJA PRZYŻYCIOWA MIAZGI - CZĘŚCIOWA

28. AMPUTACJA MIAZGI PRZYŻYCIOWA - CZĘŚCIOWA

29. SCHEMAT POSTĘPOWANIA W CAŁKOWITEJ AMPUTACJI PRZYŻYCIOWEJ

30. Pulpotomia prowadzi do apeksogenezy a- złamanie z obnażeniem miazgi, pacjent zgłosił się do 24 godz. b – dostęp endodontyczny c – opatrunek z Ca(OH)2, przykryty twardym cementem i wypełnieniem ostatecznym d – po 12 mieś. – zakończenie rozwoju korzenia Kompozyt Cement twardniejący Ca(OH)2 Bariera kalcyfikacyjna (nowy strop) Zakończony rozwój korzenia

31. Amputacja przyżyciowa z mumifikacją miazgi formokrezolemlub aldehydem glutarowym NIE JEST TO POSTEPOWANIE RUTYNOWE W ZĘBACH STAŁYCH NIEDOJRZAŁYCH MOŻEMY ZASTOSOWAĆ JEDYNIE W KORZENIU NA WSTEPNYM ETAPIE ROZWOJU

32. AMPUTACJA GŁĘBOKA Przeprowadzamy w korzeniu uformowanym z nie zamkniętym otworem wierzchołkowym.

33. Ocena zdrowienia miazgi • Brak objawów klinicznych • Brak zmian patologicznych na rtg • Kontynuacja rozwoju korzenia • Wrażliwość na bodźce miazgi (termiczne i elektryczne)

34. Ekstrypacja przyżyciowa : 1.etap: wykonanie zdjęcia rtg. 2.etap: wykonanie znieczulenia 3.etap: opracowanie ubytku ; stworzenie dostępu do komory 4.etap: opracowanie komory zęba 5.etap:opracowanie kanału korzeniowego po wcześniejszym ustaleniu długości roboczej na podstawie zdjęcia rtg

35. Ekstrypacja przyżyciowa cd : 6.etap: wypełnienie kanału korzeniowego materiałem stymulującym jego wzrost 7.etap: wykonanie rtg kontrolnego 8.etap: ostateczne wypełnienie kanału po zakończeniu rozwoju korzenia zęba

36. Działanie Ca(OH)2 APEKSOGENEZA: fizjologicznedotwarzanie korzenia; warunek - żywa miazga APEKSYFIKACJA: zamknięcie szczytu korzenia twardą tkanką pod wpływem działania związków chemicznych (Ca(OH)2

37. Schemat apeksogenezy po leczeniu metodą ekstyrpacji częściowej

38. Schemat postępowania apeksyfikacyjnego • zapalenie nieodwracalne • co 2-3 miesiące wymiana wypełnienia kanału z Ca(OH)2 i kontrola rtg • martwica (zgorzel) • pierwsze wypełnienie Ca(OH)2 na okres 3 tyg., potem okresowa wymiana wypełnienia kanału z Ca(OH)2 i kontrola rtg co 2-3 miesiące

39. Schemat przedstawiający różne stadia rozwoju korzeni po zastosowaniu procedur apeksyfikacji

40. a – prawidłowy rozwój korzenia b – zamknięty wierzchołek bez zwężenia kanału c – bariera kalcyfikacyjna przy wierzchołku d – bariera kalcyfikacyjna nieco poniżej szczytu wierzchołka e – brak zamknięcie wierzchołka – zapalenie tkanek okołowierzchołkowych

41. Preparaty stosowanew procesie apeksyfikacji • pasty wodorotlenkowo – wapniowe • fosforan trójwapniowy • żel kolagenowo – fosforanowo – wapniowy • hydroksyapatyt • Pro Root MTA – Mineral Trioxide Aggregate

42. Pro Root MTA – Mineral Trioxide Aggregate • aglomerat mineralnych trójtlenków WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA: • zamykanie perforacji kanału • zamknięcie wierzchołka korzenia po zabieg resekcji • zamknięcie wierzchołka korzenia w celu apeksyfikacji

43. Pro Root MTA – Mineral Trioxide Aggregate • duże właściwości odontotropowe • biozgodny tkankowo • dobre przyleganie brzeżne brak mikroprzecieku bakteryjnego

44. Pulpektomia - etapy

47. Ocena procesu leczenia • Brak objawów klinicznych • Brak zmian patologicznych na rtg • tworzenie bariery kacyfikacyjnej w okolicy wierzchołka • kontrola radiolgiczna do 3 lat

48. Metody mortalne • Amputacja mortalna • Ekstrypacja mortalna UWAGA: * stosowane wyjątkowo w przypadku braku możliwości znieczulenia ** zawsze podlegają leczeniu dwuetapowemu *** unikamy stosowania w obawie przed działaniem środka dewitalizacyjnego na wzrost i rozwój korzenia

49. Metody mortalne amputacja mortalna 1 etap:dewitalizacja (7-10 dni) amputacja założenie pasty mumifikującej (pasta jodoformowa) 2 etap: po dotworzeniu korzenia klasyczne leczenie kanałowe

50. Metody mortalne – ekstrypacja mortalna 1 etap A dewitalizacja B amputacja z ekstrypacją C wypełnienie kanałów materiałem tymczasowym ( Ca(OH)2 do momentu dotworzenia korzenia 2 etap po dotworzeniu korzenia klasyczne leczenie kanałowe