Real Madryt

1. Real Madryt

2. Spis treści • Informacje ogólne • Nazwa klubu • Hymn klubu • Herb • Stroje • Stadion • Kadra zespołu • Władze klubu • Kibice Realu • Sponsorzy • Fundacja Realu Madryt

3. Informacje ogólne Real Madrid Club de Fútbol – hiszpański klub sportowy istniejący od 1902 roku. Słynie zsukcesów istniejącej od chwili założenia drużyny piłkarskiej, która trzydzieści jeden razy zdobyła mistrzostwo Hiszpanii, dziewięć razy Puchar Europy/Ligę Mistrzów, a także wiele innych trofeów, w tym przyznany w 2000 roku przez FIFA tytuł najlepszego klubu w XX wieku. Od 1947 roku rozgrywa domowe mecze na stadionie Santiago Bernabéu, nazwanym na cześć byłego prezesa, za czasów którego klub zdobył najwięcej trofeów. MENU

4. Nazwa klubu Początkowo klub nosił nazwę angielską: Madrid Football Club (ang. Madrycki Klub Piłki Nożnej); w1920 zmieniono ją dzięki królowi Alfonsowi XIII, który nadał klubowi tytuł Real (hiszp. "Królewski"), adrugą część nazwy zmieniono na hiszpańską Club de Fútbol. W Hiszpanii klub nazywa się najczęściej Real Madrid lub po prostu el Madrid (dla odróżnienia od Madrid bez przedimka, które to słowo odnosi się do miasta). MENU

5. Hymn klubu Himno del Real Madrid Himno del centenario MENU

6. Hymn klubu Hymn Realu Madryt, wykonany po raz pierwszy przez Jose de Aguilara, powstał podczas podróży pociągiem z Aranjuez do Madrytu. Pierwowzór został napisany w restauracji „Zielona Żaba" przez Luisa CisnerosaGaliane’a, choć hymn miał także innych twórców jak Marine Garcia, Amora Farińa oraz Antonio Villena Sanchez. Nagrania rozpoczęły się w wytwórni Columbia. Wkońcu zainteresował się tym sam Santiago Bernabéu. Wykonaniem zajął się wspomniany Jose de Aguilar. Wspomogło go trzydziestu dwóch muzyków, zczego wielu należało do uniwersyteckiego konserwatorium, jak i Hiszpańskiej Orkiestry Narodowej. Jako anegdotę warto wspomnieć, ze Santiago Bernabéu spytał Luisa Galiane’a o to, czy jest pracownikiem Realu. Galiane, mający zawsze dobre poczucie humoru odpowiedział, że nie pracuje dla tego klubu, dodając że jest związany z Atlético Madryt. Widząc zawód na twarzy Bernabéu, Galiane przyznał, ze żartował oraz dodał, że niejednokrotnie starał się o posadę w Realu, ale nigdy nie było wolnych etatów. Bernabéu rozmawiając w międzyczasie z kimś przez telefon w pewnym momencie powiedział tak: „Do tego wykonania musi zostać załączona fotografia twórcy, a jutro zostanie ono przedstawione zarządowi. Wydamy płytę z tą pieśnią, która stanie się jednym z symboli klubu” – powiedział oczarowany prezes – legenda Realu. Historię tę opowiedział syn Luisa Galiany, a miała ona miejsce w 1952. Od tej pory twory utwór ten jest oficjalnym hymnem Realu Madryt. Himno del Real Madrid Himno del Real Madrid Himno del centenario MENU

7. Hymn klubu Himno del centenario – Hymn stulecia – ułożono w 2002, właśnie na stulecie istnienia Realu Madryt. Autorem melodii i tekstu jest hiszpański kompozytor José Cano, zaś pierwszego wykonania nowego hymnu podjął się kibic Madrytu, śpiewak Plácido Domingo wtowarzystwie 82-osobowego chóru. Utwór ten nie zastąpił dotychczasowego hymnu, lecz stał się drugim, obok stworzonego 50 lat wcześniej. Himno del Real Madrid Himno del centenario Himno del centenario MENU

8. Herb 1908: Zmiana stylu 1902 - Pierwszy wygląd 1920: Koronacja 1931: Czasy republiki MENU 1941: "Real" jeszcze raz 2001: Szczyt XXI wieku

9. Herb Herb Realu Madryt został po raz pierwszy pokazany w dniu 6 marca 1902, kiedy to grupka ludzi założyła ten klub. Pierwszy wygląd herbu powstał od inicjałów: C, F, M. jednak w oficjalnych meczach regulacje odnoszące się do stowarzyszeń sportowych określały, że herb miasta Madrytu musi być bardziej przejrzysty. Często się z tym sprzeczano, ponieważ wszyscy chcieli mieć na swoim Herbie inicjały M, C i F. MENU

10. Herb Tutaj zmiany były już bardzo niewiele widoczne. Chodziło głównie o to, by ten herb był bardziej nowoczesny. Inicjały dotykały obwodu herbu, niebieski pasek się zwężył, złote linie zostały lekko pogrubione i korona została lekko zmodyfikowana. W 1908 udało się zmienić herb tak, by w środku znajdowały się inicjały. Umieszczono je na sobie tak, by M było największe (M oznacza Madryt). Kolory pozostały jak takie same jak na pierwszym herbie. Napisy ciemno-niebieskie, a tło białe. MENU

11. Herb To była prawdopodobnie przełomowa chwila dla historii tego herbu. 29 czerwca 1920 roku król Alfonso VIII nazwał Real Madryt "Królewskimi", przy tym dodając koronę herbowi. Jednak na oficjalne mecze Real używał innego herbu, który także powstał w roku 1920. Wyglądał on tak samo jak herb na mecze oficjalne z roku 1902, tylko że z koroną. MENU

12. Herb Nadszedł czas zmian: Króla nie było w tym roku w Hiszpanii, więc to państwo stało się republiką. Stało się to 14 kwietnia 1931 roku. Także z herbu Realu musiała zniknąć korona. Wtedy "Królewscy" nosili nazwę Madryt F.C. Herb Realu znowu musiał przybrać bardzo ponurych ciemno-niebieskich i białych kolorów. MENU

13. Herb Po wojnie Herb Realu znów zyskał koronę. Tym razem zyskał także barwy. Jednak w tych barwach wiele się zmieniło. Herb został zmieniony na kolor żółty, a środkiem przebiegał dawniej używany ciemno-niebieski kolor. Taki wygląd utrzymał się prawie do końca XX wieku. MENU

14. Herb Herb po latach zostaje ulepszony, i nie zmieniony do dziś. MENU

15. Stroje Real Madryt od początku występował w białych strojach. Początkowo ubiór do gry składał się z białej, zapinanej na guziki koszuli z długimi rękawami i kołnierzykiem, białych spodenek z poziomym pasem w barwach flagi hiszpańskiej oraz czarnych getrów z takim samym pasem. Oba pasy, na getrach i spodenkach, usunięto w 1911. Wtedy też kolor getrów zmieniono na granatowy. W 1955 roku przeprowadzono zmianę polegającą na zmianie koloru getrów na biały – taki wzór utrzymał się nieprzerwanie do 1980. Dwa lata później pojawiła się pierwsza reklama sponsora – była nim firma Zanussi, po trzech latach zastąpiona przez Parmalat. W 1992 roku wprowadzono granatowe kołnierzyki, które następnie stały się białe, gdy w1994 producentem strojów dla Realu Madryt została firma Kelme. Rok później na plecach koszulek wraz z numerami pojawiły się nazwiska zawodników. Od tego momentu co sezon wprowadza się nowy model strojów. Od 1998 ich producentem jest Adidas. Na sezon 2001/2002 klub nie pozyskał sponsora, wobec czego na koszulkach reklamowano oficjalną stronę internetową klubu – Realmadrid.com. W 2002 z kolei Real Madryt grał nie tylko bez sponsora, ale też bez jakichkolwiek elementów w innym kolorze niż białe (poza herbem i logiem producenta, a także trzema paskami na mecze w Lidze Mistrzów) – było to nawiązanie do strojów z okresu największych sukcesów w latach 50. wprowadzone na obchody stulecia klubu. W ostatnich sezonach sponsorami koszulkowymi były kolejno firmy Siemens Mobile, Siemens, BenQ Siemens i bwin.com, a same koszulki zyskiwały barwne – srebrne, białe lub czarne – elementy graficzne w postaci biegnących z góry na dół pasów. W 2006 obok herbu pojawiło się też wyobrażenie trofeum dla Najlepszego Klubu XX Wieku przyznanego przez FIFA. W sezonie 2011/12 gracze Realu Madryt będą nosić tradycyjne białe trykoty ze złotymi wstawkami. Wyjazdowe stroje będą czarne. MENU

16. Stadion EstadioChamartín Estadio Alfredo Di Stéfano Estadio Santiago Bernabéu MENU

17. Stadion • Miasto – Madryt • Pojemność – 22.500 widzów • Inauguracja – 17 maja 1923 • Zamknięcie – 1947 • Rozmiar boiska – 107 × 72 m • Architekt – José MaríaCastell • EstadioChamartin był wielofunkcyinym stadionem Realu Madryt przed budową Estadio Santiago Bernabéu. 17 maja 1923 roku został rozegrany mecz inauguracyjny, a rywalem Realu był Newcastle United. Mógł pomieścić 22,5 tys. widzów. EstadioChamartín EstadioChamartín Estadio Alfredo Di Stéfano Estadio Santiago Bernabéu MENU

18. Stadion EstadioChamartín • Miasto – Madryt • Pojemność – 6.500 widzów • Inauguracja – 9 maja 2006 • Rozmiar boiska – 105 × 68 m • Architekt – Antonio Lamela • Inne budynki – Ciudad Deportiva de Valdebebas • Estadio Alfredo Di Stéfano jest stadionem niższych kategorii Realu, a przede wszystkim Realu Madryt Castilla. Oficjalna inauguracja miała miejsce 9 maja 2006 roku. Z tej okazji rozegrano mecz towarzyski z francuskim Stade de Reims, klubem, który grał z madryckim zespołem w pierwszym finale Pucharu Europy w 1956 roku. Estadio Alfredo Di Stéfano jest obecnie w rozbudowie, po jej zakończeniu będzie mógł pomieścić 22 tysiące widzów. Estadio Alfredo Di Stéfano Estadio Alfredo Di Stéfano Estadio Santiago Bernabéu MENU

19. Stadion EstadioChamartín Estadio Alfredo Di Stéfano • Miasto – Madryt • Pojemność – 81.254 widzów • Inauguracja – 14 grudnia 1947 • Rozmiar boiska – 107 × 72 m • Adres – ConchaEspina 1, 28036 Madrid • Renowacja – 1953, 1982, 1992, 1998, 2004 • Inne budynki – Ciudad Real Madrid • Stadion Santiago Bernabéu został oficjalnie otwarty 14 grudnia 1947 roku. Był wielokrotnie przebudowywany – po przebudowie w 1954 roku zyskał miano największego stadionu świata. W klasyfikacji UEFA oceniającej jakość stadionu, a tym samym jego przydatność do rozgrywania meczów finałowych europejskich pucharów, jest jednym z dwudziestu sześciu obiektów, którym przyznano pięć na pięć gwiazdek. Estadio Santiago Bernabéu Estadio Santiago Bernabéu MENU

20. Kadra zespołu MENU

21. Iker Casillas MENU

22. Ricardo Carvalho MENU

23. Pepe MENU

24. Sergio Ramos MENU

25. Nuri Şahin MENU

26. Sami Khedira MENU

27. Cristiano Ronaldo MENU

28. Kaká MENU

29. Karim Benzema MENU

30. Mesut Özil MENU

31. Esteban Granero MENU

32. Marcelo MENU

33. Antonio Adán MENU

34. Xabi Alonso MENU

35. Fábio Coentrão MENU

36. Hamit Altıntop MENU

37. Álvaro Arbeloa MENU

38. Raúl Albiol MENU

39. Raphaël Varane MENU

40. Gonzalo Higuaín MENU

41. José MaríaCallejón MENU

42. Ángel Di María MENU

43. Lassana Diarra MENU

44. Władze klubu Prezes: FlorentinoPérezRodríguez Wiceprezesi: • Fernando FernándezTapias (pierwszy wiceprezes) • Eduardo Fernández de Blas (drugi wiceprezes, rzecznik zarządu) Sekretarz zarządu: • EnriqueSánchezGonzález Członkowie zarządu: • Santiago AguadoGarcía • Luis GomézMontejano y Arroyo • JerónimoFerráMuncharáz • EnriquePérezRodríguez • Manuel CerezoVelázquez • Pedro LópezJiménez • José SánchezBernal • EnriqueSánchezGonzález • GumersindoSantamaría Gil • Raúl Ronda Ortiz • NicolásMartín-SanzGarcía • Luis Blasco Bosqued • Jose Manuel Otero Lastres Dyrektor generalny: José Ángel Sanchez Dyrektor generalny biura prezesa: Manuel Redondo Sierra Dyrektor sportowy: ZinedineZidane Dyrektor ds. kategorii młodzieżowych (cantery): Miguel Pardeza Dyrektor sfery socjalnej: Jose Luis SánchezCámara Dyrektor komitetu prawnego: Javier LópezFarré Dyrektor kontroli i audytu wewnętrznego: Carlos Martínez de Albornoz Dyrektor działu usług: Fernando TormoRuíz Dyrektor ds. komunikacji: Antonio Galeano Dyrektor ds. relacji z instytucjami: Emilio Butragueño Dyrektor ds. koordynacji: Javier GarcíaColl Sekretarz techniczny: RamónMartínez Szef prasowy: ÓscarRibot Szef sztabu medycznego: Carlos Diez MENU

45. Kibice Realu Real Madryt to klub mogący się poszczycić największą liczbą kibiców w Europie – jest ich około dwudziestu milionów, z czego połowa mieszka w Hiszpanii – zaś ich liczba w skali świata to ponad 228 milionów. Kibicami Los Blancos są także politycy (MartínTorrijos, Donald Tusk), astronauta Michael Lopez-Alegria, ludzie ze świata muzyki i filmu (Fernando Argenta, Antonio Banderas, Cameron Diaz, Plácido Domingo, Julio Iglesias, Conrado Moreno, Enrique Iglesias, Patrick Dempsey), sportowcy uprawiający inne dyscypliny (Fernando Alonso, Alberto Contador, Rafael Nadal, Roger Federer, Juan Carlos Ferrero, Michael Jordan, Carlos Sainz, IanThorpe, Boris Becker, Carlos Sastre, Usain Bolt, Óscar Pereiro, Rafael Pascual, David Cal, polski komentator sportowy (Mateusz Borek), czy trenerzy (Jacek Gmoch, Jerzy Engel). Istnieją dwie zorganizowane grupy kibiców: Ultras Sur i OrgulloVikingo. Ultras Sur to założona w 1980 roku grupa zajmująca w czasie meczów miejsca za bramką po stronie południowej (sur po hiszpańsku znaczy "południe"). Ultrasi są oskarżani o rasizm i sympatie neonazistowskie, za co wraz z klubem byli już karani. Grupa OrgulloVikingo powstała w 1992 roku. Jej założyciele, członkowie Ultras Sur, chcieli, by zorganizowany doping zaistniał na północnej trybunie stadionu Santiago Bernabéu. Z założenia miała to być grupa apolityczna, o jasnych sposobach finansowania i zarządzania. Prezentacja nowej grupy miała miejsce przed meczem Madrytu z Realem Burgos, 13 września 1992 roku. MENU

46. Sponsorzy MENU

47. Fundacja Realu Madryt W ramach klubu działa Fundacja Realu Madryt (hiszp. Fundación del Real Madrid) prowadząca wszechstronne akcje charytatywne, mające na celu zarówno pomoc niepełnosprawnym i potrzebującym, rozwój edukacji w krajach o wysokim odsetku analfabetyzmu, jak oraz promocję piłki nożnej i sportu w ogóle, walka z rasizmem iksenofobią w sporcie, a także dbanie o pozytywny wizerunek Realu Madryt i opieka nad klubowym muzeum usytuowanym w stadionie Santiago Bernabéu. W jej pracach na szeroką skalę pomagają piłkarze i koszykarze klubu, zarówno obecni, jak i byli. Działania Fundacji obejmują otwieranie szkół w państwach afrykańskich, spotkania zciężko chorymi dziećmi w szpitalach, pomoc w resocjalizacji osadzonych w zakładach karnych. Fundacja współpracuje też z takimi organizacjami jak Caritas, a także zmiastem Madryt. Ponadto Fundacja zdecydowała się udzielić wsparcia finansowego rodzinom kibiców RecreativoHuelva, którzy zginęli w wypadku, jadąc do Madrytu na mecz swojej drużyny z Los Blancos. MENU Koniec

48. Autor Patryk Wołczyński kl. IIIB Dziękuję za uwagę!