Download
1 / 32
330 likes | 787 Views
به نام خدا. عملکرد ملکول چسبان استاد: دکتر رواسی گردآوری کننده: علی برآبادی بهار:1388. MHC. ICAM-1. VCAM-1. مولکولهای چسبان Adhesion molecule ارتباط اختصاصی بین مولکولهای چسبان و برخی بیماریها. عملكرد هاي مختلف مولكول چسبان.
E N D
به نام خدا عملکرد ملکول چسبان استاد: دکتر رواسی گردآوری کننده: علی برآبادی بهار:1388
مولکولهای چسبانAdhesion molecule • ارتباط اختصاصی بین مولکولهای چسبان و برخی بیماریها. • عملكرد هاي مختلف مولكول چسبان. • علت اصلی پیشرفتهای پاتولوژیک در بسیاری از بیماریها مثل سرطان, نقصهای ایمنی و بیماریهای قلبی – عروقی. • نقش در پاتوژنز آترواسکلروز • شاخص جدید قلبی – عروقی (ICAM_1 ) • Inter cellular Adhesion Molecule-1
مولكول چسبان چيست؟ ملکولهای چسبان, گیرنده های گلیکوپروئینی هستند که نه تنها در سطح خارجی غشای سلول وجود دارند بلکه از میان غشاء عبور کرده و وارد سیتوپلاسم می شوند. • مولکولهای چسبان همچنين واسطه های اتصال بین سلولها و یا سلولها و پروتئینهای ماتریکس خارج سلولی هستند. مولکولهای چسبان در جهت دادن به حرکت گلبولهای سفید جریان خون و همینطور خروج آنها از گردش خون به بافتهای لنفاوی و غیره، به خصوص به مناطق عفونت و التهاب، اهمیت دارند.
حداقل پنج مولکول چسبنده از خانواده ایمونوگلوبولینی در فعال شدن سلولهای T دخالت دارند. سه مولکول چسبنده بین سلولی (ICAMS) بسیار مشابه، به نام های ICAM-1 و 2- و 3-، همگی به اینتگرین LFA-1 سلول T متصل می شوند.
1 و ICAM-2 روی سلولهای اندوتلیوم و APC • ICAM-3 سطح لکوسیت ها • مولکول CD44 اسید هیالورونیک مهمترین کمک محرک شناخته شده سطح APC ها مولکول B7است که برخی مواقع آن را BB1 نیز می گویند.
مولکولB7 پیام اصلی کمک محرکی سطح سلول های APC حرفه ای است که به مولکولهای CD28 سلول T متصل می شود. • مولکول CD28 سطح سلولهای T، رسپتور مولکول B7 است. مولکول کمک محرک دیگری که اخیرا در موش شناخته شده است B7.2 است. • CD28 و B7 اعضا خانواده بزرگ ایمونوگلوبولینی هستند. B7 همودایمری است که هر زنجیره آن حاوی یک ناحیه شبه V و یک ناحیه شبه C است. CD28 همودایمر حاوی پیوندهای دی سولفید است که هر زنجیره آن دارای یک ناحیه شبه ناحیه V ایمونوگلوبولینی است.
اتصال TCR و کمک رسپتور آن CD4 به کمپلکس پپتید MHCII، موجب مخابره پیام اول می شود که با مخابره پیام دوم حاصل از اتصالCD28 به B7 موجب بسط کلونی سلولهای T می گردد.
سلولهای T بکر در ضمن عبور از ناحیه قشری به مرکزی تیموس با APC هایی که در مسیرشان قرار دارند اتصال موقت برقرار می کنند. این اتصال موقت برای اینکه سلول های T تعداد زیادی مولکول MHC را از نظر حضور انتی ژن بیگانه مورد ارزیابی قرار دهند، بسیار مهم است.
جریان عفونت یا التهاب کند شدن جریان خون • لکوسیت ها (سلکتین- L) • سطح اندوتلیوم عروق (سلکتین- P و E) • سلکتین L کربوهیدرات های ادرزین های عروقی را شناسایی می کند. • کربوهیدراتی که توسط سلکتین L شناسایی می شود، سیالیل لوئیس X سولفاته است که از لحاظ ساختمانی با کربوهیدراتهایی که در آنتی ژنهای گروه خونی لوئیس وجود دارند قرابت دارد.
سلکتین- L سطح سلول های T بکر به مولکول های شبه موسین به نام ادرسین های عروقی سطح اندوتلیوم متصل می گردد. اگرچه واکنش بین سلکتین L و ادرسین های عروقی مسئول لانه گزینی سلولهای T بکر در اندام لنفاوی هستند، لیکن این اتصال قادر به عبور دادن لنفوسیت ها از سد اندوتلیال به بافت های لنفاوی نیست. این عمل بوسیله ارتباطات قوی بین اینتگرین های سطح لنفوسیت و اعضای ابر خانواده ایمونوگلوبولین بر سطح سلولهای اندوتلیال فعال می شود .
لانه گزینی سلولهای T بکر در بافتهای لنفاوی ثانویه بوسیله ... می شود. رفتار سلولهای T بالغ قبل، هنگام و بعد از اولین برخوردشان با آنتی ژن کاملا در کنترل ارتباطاتش با ... تعيين مي شود. تماس بین سلولها بوسیله مولکولهای چسبان سطح سلول T آغاز می شود که به مولکولهای چسبان مکمل بر سطوح سایر سلولها اتصال می یابند. • دیاپدزچيست؟؟
مولکولهای چسبانارتباطاتشان با سایر مولکولهای چسبان. • مولکولهای چسبان ارتباط بین یک سلول T عملیاتی و سلول هدف آن را نیز تثبیت می نمایند. ورود سلولهای T و B در حال گردش به درون بافتهای لنفاوی ثانویه توسط سلکتین های موجود بر سطح لنفوسیتها هدایت می شود.
ارتباط بین سلول T و سلول عرضه کننده آنتی ژن پایدار می شود و می تواند تا چندین روز ادامه یابد. در خلال این زمان سلول T تکثیر می یابد و زادگان آن در حالیکه آنها نیز در حالت اتصال با سلول عرضه کننده آنتی ژن می باشند، بر سلولهای عملیاتی تمایز می یابند.
فراخوانی انتخابی گلبولهای سفید و خروج آنها از گردش خون پس از ورزش، با واسطه تعدادی از مولکولهای چسبان صورت می گیرد. مولکولهای چسبان در تداخل سلول- سلول که لازمه روند عرضه آنتی ژن و فعال کردن سلولهای T می باشد نیز اهمیت دارند. فعال شدن سلولهای T و لانه گزینی انتخابی آنها در مراحل مختلف تمایز و فعالیت سلولی، به دنبال تغییراتی است که در ظهور انواع مولکول های چسبان رخ می دهد.
در پژوهشی که توسط سیمپسون و همکارانش ( 2006 ) انجام شد آنها پی بردند مقادیر ICAM_1 پس از تمرینهای شدید و دویدن در سراشیبی سریع افزایش می یابد و اظهار کردند افزایش تردد لنفوسیتها هنگام تمرین, باعث افزایش چسبندگی مولکولهای چسبان می شود.
همچنین روبرتز و همکاران ( 2006 ) پس از 3 هفته تمرینهای هوازی روزانه, کاهش معنی داری در SICAM_1 مردان دیابتی مشاهده کردند و اظهار داشتند تغییر شیوه ی زندگی و انتخاب رفتارهای کم خطر عوامل خطر بیماریهای عروق کرونری را در مردان دیابتی بهبود می بخشد. • soluble Inter cellular Adhesion Molecule-1
نشان داده شده است تمرینهای سرعتی و شدید با افزایش تحریک سمپاتیکی و کاهش سایتوکاینهای(مولکولهای پیام رسان) ضد التهابی (IL_10)رهایش میانجیهای التهابی IL_1β و TNF_α از بافت چربی را افزایش می دهد و به دنبال آن با افزایش غلظت مولکول چسبان سلولی ICAM_1 و اتصال مونوسیتها به آندوتلیوم عروقی و انتقال از آندوتلیوم به بافتها, آغاز فرایند آترواسکلروز افزایش می یابد.
نشان داده شده است تمرینهای استقامتی منظم باکاهش تحریک سمپاتیکی و افزایش سایتوکاینهای ضدالتهابی (IL_10) رهایش میانجیهای التهابی IL_1β و TNF_α از بافت چربی را مهار می کند و به دنبال آن غلظت مولکول چسبان سلولی ICAM_1 کاهش می یابد.
در پژوهشی که توسط جانسون و همکارانش ( 2003 ) صورت گرفت نشان داده شد دوره های کوتاه بی تمرینی تغییر معناداری در مقادیر SICAM_1 ایجاد نمی کند. در کل تمرینات سرعتی باعث افزایش مولکول چسبان سلولی SICAM_1 و دستگاه دفاعی تغییر می کند و در معرض خطر آسیبهای التهابی آتروژنز قرار می گیرد در حالی که تمرینات استقامتی باعث کاهش ملکول چسبان سلولی و پیشگیری و کاهش آترواسکلروز می شود.
