Siedliska przyrodnicze

1. Siedliska przyrodnicze Lasy strefy umiarkowanej (91xx) – część pierwsza

2. 9 – Lasy i bory • W części tej wymieniono 5 poddziałów oraz 81 typów siedlisk przyrodniczych, w tym 17 z nich występuje na terenie Polski • 90 – lasy borealne (8) • 91 – lasy strefy umiarkowanej (37) • 92 – śródziemnomorskie lasy wiecznie zielone (13) • 93 - śródziemnomorskie lasy twardolistne (10) • 94 – bory górskie strefy umiarkowanej (3) • 95 – bory górskie obszaru śródziemnomorskiego i Makaronezji (10).

3. 9110 Kwaśne buczyny • Lasy bukowe na wyżynach środkowej Europy oraz bukowe, bukowo-jodłowe i bukowo-świerkowe pasm górskich od Wogezów aż po Karpaty. • Gatunki: Fagus sylvatica, Abies alba, Piceaabies, Luzulaluzuloides, Polytrichumformosum, Deschampsia flexuosa, Calamagrostis villosa, Vaccinium myrtillus, Pteridiumaquilinum.

5. 9110 Kwaśne buczyny • 9110-1 Kwaśna buczyna niżowa (Luzulo pilosae-Fagetum) • 9110-2 Kwaśna buczyna górska (Luzulo luzuloidis-Fagetum) • 9110-3 Żyzna jedlina karpacka (Galio-Abietetum; zb. Oxalis acetosella-Abies alba)

6. Charakterystyka siedliska • Na nizinach lasy typowo bukowe • Na wyżynach lasy mieszane z bukiem (świerk jodła, w miejscach wilgotnych jawor) • Typ siedliskowy lasu: LMśw, LMwyż, LG, LMG, BMG • Ubogie gatunkowo runo (mało wymagające gat. ogólnoleśne i borowe, niski udział gatunków siedlisk żyznych, zdominowane przez mszaki)

7. 9120 Atlantic acidophilous beech forests with Ilex and sometimes also Taxus in the shrublayer (Quercinion robori-petraeae or Ilici-Fagenion) • Acydofilne lasy bukowe klimatu atlantyckiego na niżu i w obszarach wyżynnych • Gatunki: Ilex aquifolium, Taxus baccata, Ruscus aculeatus, Deschampsia flexuosa, Hieracium sabaudum, H. umbellatum, Pteridium aquilinum, Vaccinium myrtillus, Lonicera periclymenum, Melampyrum pratense, Teucrium scorodonia, Holcus mollis.

9. 9130 Żyzne buczyny • Żyzne, wyżynne i górskie lasy bukowe, bukowo-jodłowe i bukowo-jodłowo-świerkowe z centrum rozmieszczenie w Europie Środkowej, także w północnej i atlantyckiej Europie aż po region pannoński • Gatunki: Fagus sylvatica, Abies alba, Picea abies, Anemone nemorosa, Lamiastrum galeobdolon, Galium odoratum, Melica uniflora, Dentaria spp.

11. 9130 Żyzne buczyny • 9130-1 Żyzna buczyna niżowa (Galio odorati-Fagetum) • 9130-2 Wilgotna buczyna niżowa ze szczyrem (zbiorowisko Fagus sylvatica – Mercurialis perennis) • 9130-3 Żyzna buczyna górska (Dentario enneaphylli-Fagetum, Dentario glandulosae-Fagetum)

12. Charakterystyka siedliska • Na nizinach lasy typowo bukowe (ewentualnie z dębem, lipą, jaworem) • Na wyżynach i w górach lasy mieszane z bukiem (świerk, jodła, jawor, jesion, cis) • Typ siedliskowy lasu: Lśw, Lwyżśw, LGśw, LGw, Lw • W runie liczne gatunki siedlisk żyznych, sporadycznie gatunki borowe • Runo z przewagą bylin i/lub wysokich gatunków traw (ważny jest jego skład)

13. 9140 Środkowoeuropejskie, subalpejskie i górskie lasy bukowe z jaworem oraz szczawiem górskim • Wysokogórskie, niskorosłe lasy bukowo-jaworowe o runie acydofilnym lub żyznym z udziałem gatunków murawowych • Gatunki: Fagus sylvatica, Acerpseudoplatanus, Rumexarifolius

15. 9140 Środkowoeuropejskie, subalpejskie i górskie lasy bukowe z jaworem oraz szczawiem górskim • 9140-1 Wschodniokarpacka jaworzyna ziołoroślowa (Aceri-Fagetum) • 9140-2 Zachodniokarpacka jaworzyna ziołoroślowa (Aceri-Fagetum) • Buczyny ziołoroślowe w Sudetach – niejasna pozycja syntaksonomiczna

16. Charakterystyka siedliska • Lasy tworzone przez niskie buki z dużym udziałem Acerpseudoplatanus(jawor) • Występują w pobliżu górnej granicy lasu (800-1450 m n.p.m.) • Słabe zwarcie drzewostanu, słabo rozwinięta warstwa krzewów • Skład gatunkowy runa zbliżony jest do runa w kwaśnych i żyznych buczynach jednak z wyraźnym i wysokim udziałem gatunków ziołorośli górskich.

17. 9150 Buczyny storczykowe(Medio-Europeanlimestonebeechforests of theCephalanthero-Fagion) • Kserotermiczne i ciepłolubne lasy bukowe na podłożach wapiennych, zwykle na stokach południowych z dużym udziałem traw, bylin i storczyków; Europa zachodnia i środkowa aż po Pireneje. • Gatunki: Fagus sylvatica, Carexdigitata, C. flacca, C. montana, C. alba, Sesleria albicans, Brachypodiumpinnatum, Cephalantheraspp., Neottianidus-avis, Epipactisleptochila, Epipactismicrophylla, Buxussempervirens.

19. 9150 Ciepłolubne buczyny storczykowe • 9150-1 Pienińska buczyna storczykowa (Carici albae-Fagetum) • 9150-2 Małopolska buczyna storczykowa (zb. Fagus sylvatica-Cruciata glabra) • 9150-3 Sudecka buczyna storczykowa (zb. Fagus sylvatica-Hypericum maculatum) • 9150-4 Kaszubska buczyna storczykowa (zb. Fagus sylvatica-Cypripedium calceolus) • 9150-5 Nadbałtycka buczyna storczykowa (Cephlanathero-Fagetum)

20. Charakterystyka siedliska • Las bukowy, bukowo-jodłowy, jodłowy • Siedliska bogate w wapń • Typ siedliskowy lasu: Lśw, LG, LMG • Rędziny, pararędziny, kreda jeziorna, trawertyny • Wystawa S, SW, strome stoki (najczęściej) • W runie obecne są gatunki storczyków i gatunki ciepłolubne

21. Jeżeli buczyny występują na: • na stromych skalistych zboczach i grzbietach na podłożu wapiennym • na kredzie jeziornej lub trawertynach • na krawędzi klifu nadmorskiego A dodatkowo • z buczyn podawane były stanowiska storczyków To prawdopodobnie mamy do czynienia z siedliskiem 9150

22. 9160 grąd subatlantycki • Lasy dębowo-grabowe Europy Zachodniej i Środkowej na głębokich glebach hydrogenicznych z wysokim poziomem wód gruntowych (doliny rzeczne). W Polsce utożsamiony ze Stellario-Carpinetum co jest zawężeniem w stosunku do IM. • Gatunki: Quercus robur, Carpinus betulus, Acer campestre, Tilia cordata, Stellaria holostea, Carex brizoides, Poa chaixii, Potentilla sterilis, Dactylis polygama, Ranunculus nemorosus, Galium sylvaticum.

24. 9170 grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny(Galio-Carpinetum oak-hornbeam forests) • Lasy dębowo-grabowe europy środkowej – pierwotnie do granicy zasięgu buka, w ver. 25 poszerzone o grądy subkontynentalne • Gatunki: Quercuspetraea, Carpinusbetulus, Sorbustorminalis, S. domestica, Acercampestre, Ligustrum vulgare, Convallaria majalis, Carexmontana, C. umbrosa, Festucaheterophylla; Tiliacordata, Acerplatanoides.

26. 9160, 9170 Lasy grądowe • 9160 Grąd subatlantycki (Stellario-Carpinetum) • 9170-1 Grąd środkowoeuropejski (Galio-Carpinetum) • 9170-2 Grąd subkontynentalny (Tilio-Carpinetum) • 9170-3 Grądy zboczowe (zb. Acer platanoides-Tilia cordata)

27. Charakterystyka siedliska • Lasy dębowe, dębowo-grabowe, grabowe, lipowe, bukowo-dębowo-grabowe • Typ siedliskowy lasu: LMśw, LMw, Lśw, Lw, LMwyż, Lwyż • Bardzo dobrze rozwinięta warstwa krzewów (dominacja leszczyny) • Runo budują gatunki żyznych siedlisk lasowych (znikomy udział krzewinek, mchów naziemnych)

28. 9180 Jaworzyny i lasy klonowo-lipowe na stromych stokach • Wielogatunkowe lasy liściaste na stromych, kamienistych stokach i piargach, zwykle nawapienne, ale także na skałach krzemianowych. Od zbiorowisk termofilnych, a nawet kserotermicznych na wyżynach i pogórzu aż po wilgotne i wysokogórskie lasy jaworowe. • Gatunki: • Lunario-Acerenion- Acerpseudoplatanus, Actaeaspicata, Fraxinusexcelsior, Helleborusviridis, Lunaria rediviva, Taxusbaccata, Ulmusglabra. • Tilio-Acerenion- Carpinusbetulus, Corylusavellana, Quercussp., Sesleria varia, Tiliacordata, T. platyphyllos

30. *9180 Jaworzyny i lasy klonowo-lipowe • 9180-1 Lasy klonowo-lipowe Sudetów, ich Pogórza i Przedgórza (Aceri-Tilietum) • 9180-2 Jaworzyna z języcznikiem zwyczajnym (Phyllitido-Aceretum) • 9180-3 Karpackie jaworzyny miesiącznicowe (Lunario-Aceretum) • 9180-4 Sudeckie jaworzyny z miesiącznicą trwałą (Lunario-Aceretum) • 9180-5 Jaworzyna karpacka (Sorbo aucupariae-Aceretum pseudoplatani) • 9180-6 Jaworzyny i buczyny ziołoroślowe Sudetów (zb. Acer pseudoplatanus-Aruncus sylvestris)

31. Charakterystyka siedliska • Wielogatunkowe lasy liściaste z przewagą jawora, lipy szerokolistnej, wiązu górskiego, jarzębiny, jesionu, klonu pospolitego • Podłoże węglanowe, obojętne, kwaśne • Strome stoki z rumoszem skalnym bądź bezpośrednio na skałach • Typ siedliskowy lasu: Lwyż, LG • Runo w dużej mierze tworzą paprocie i nitrofilne byliny (runo ziołoroślowe) • Słabo rozwinięta warstwa mszysta

32. 9190 Pomorski kwaśny las brzozowo - dębowy (Betulo - Quercetum) (Old acidophilous oak woods with Quercus robur onsandy plains) • Acydofilne lasy dębowe na nizinach północnobałtyckich, na podłożach silnie oligotroficznych (podzole i gleby hydrogeniczne), z ubogim runem i warstwą krzeów. Pierwotnie należały tu Querco-Betuletum, Molino-Quercetum, Trientalo-Quercetim roboris. • Gatunki: Quercus robur, Betula pendula, B. pubescens, Sorbus aucuparia, Populus tremula.

34. 9190 Acydofilne dąbrowy • 9190-1 Acidofilny las brzozowo-dębowy (Betulo-Quercetum) • 9190-2 Śródlądowe kwaśne dąbrowy (Fago-Quercetum, Calamagrostio-Quercetum, Molinio caerulea-Quercetum, Viscario-Quercetum, Luzulo-Quercetum)

35. Acydofilne dąbrowy • Las dębowy w domieszce brzoza, sosna, świerk, lipa, grab • Typ siedliskowy lasu: LMw, LMśw,LMwyż, BMśw, BMw, BMwyż • Warstwa krzewów umiarkowanie rozwinięta: gatunki drzewostanu, kruszyna, jarzębina • Runo krzewinkowe lub trawiasto- zielne zdominowane przez gatunki dąbrów acidofilnych i gatunki borowe