„Wizerunek i problemy osób niepełnosprawnych w społecznych reklamach telewizyjnych”

2. „Wizerunek i problemy osób niepełnosprawnych w społecznych reklamach telewizyjnych” mgr Małgorzata Trębicka-Żuk

3. Powody podjęcia problematyki wizerunku i problemów osób niepełnosprawnych • Marginalizacja, stygmatyzacja i wykluczanie z życia społecznego osób niepełnosprawnych • Bark świadomości pełnosprawnych o problemach z jakimi borykają się niepełnosprawni, • Pokutujący skrzywiony obraz osób niepełnosprawnych utrwalony w społeczeństwie

4. Reklama telewizyjna jako skuteczne medium pomagające zmieniać i kształtować wizerunek • Ogromny zasięg reklamy telewizyjnej • Oddziaływanie na człowieka wielozmysłowo • Ogromna moc perswazji i wywierania wpływu

5. Społeczna reklama telewizyjna dotycząca problematyki niepełnosprawności – główne zadania • Zmiana myślenia i postaw wobec niepełnosprawności na te powszechnie pożądane i społecznie aprobowane • Wykorzenienie stereotypów i błędnego myślenia • Przybliżenie i prezentacja problemów osób niepełnosprawnych – czynnik świadomościotwórczy

6. Cel prezentowanej pracy badawczej (dyplomowej) Określenie i przedstawienie wizerunku oraz kontekstu problemowego w jakim ukazywane są osoby niepełnosprawne w społecznych reklamach telewizyjnych

7. Problemy badawcze • Jaka grupa osób niepełnosprawnych ze względu na wiek, płeć, schorzenia najczęściej występuje w analizowanych społecznych reklamach telewizyjnych? • W jakich rolach i sytuacjach prezentowani są niepełnosprawni w społecznych reklamach telewizyjnych? • Jakie problemy osób niepełnosprawnych poruszane są w społecznych przekazach telewizyjnych?

8. Przyjęta procedura badawcza

9. Etap I – analiza jakościowa treści programowych emitowanych w czasie wysokiej oglądalności, na czterech najpopularniejszych kanałach telewizyjnych (TVP1, TVP2, TVN, Polsat) • Reklamy społeczne dot. niepełnosprawności nie pojawiają się w ogóle w stacjach niekomercyjnych, publicznych (TVP1, TVP2) • Stacje komercyjne (TVN, Polsat) – emisja reklam dot. niepełnosprawności ograniczona do spotów prezentujących podległe tym stacjom organizacje non-profit • Nastąpiła konieczność przeformułowania pierwotnych celów jakim była analiza reklam emitowanych, na analizę reklam stworzonych we wcześniejszym czasie i niekoniecznie emitowanych w telewizji

10. Etap II – analiza jakościowa materiału reklamowego z siedmiu największych kampanii społecznych dotyczących osóbniepełnosprawnych w latach 2003 – 2010r – wnioski • jako niepełnosprawni występują głównie sami mężczyźni • osoby w wieku średnio między 26 a 40 rokiem życia • dość szeroka paleta prezentowanych w społecznych reklamach telewizyjnych, rodzajów niepełnosprawności • osoba niepełnosprawna jest głównym, pierwszoplanowym bohaterem • jest to osoba przeciętna, zwykła pełniąca pospolite obowiązki domowe i zawodowe, nie wyróżniająca się (prócz dysfunkcji jeśli są widoczne) ze społeczeństwa • połowie badanych przypadków • reklamowych niepełnosprawni byli pozbawieni głosu – występował wyłącznie narrator • osoba niepełnosprawna w społecznej reklamie telewizyjnej rzadko występuje samotnie • osoba niepełnosprawna raczej nie występuje w sytuacji trudnej i problemowej, a jeśli występuje to z tym problemem radzi sobie • zakres problemowy poruszany w społecznych reklamach telewizyjnych raczej dotyczy wymiaru społecznego, rzadziej funkcjonalnego i egzystencjalnego - wykluczenie społeczne i zawodowe oraz traktowanie niepełnosprawnych przez pryzmat inności

11. Możliwość praktycznego wykorzystania wyników badań • Przeprowadzone badania mogą posłużyć jako przyczynek do tworzenia pewnych preferencyjnych udogodnień dla organizacji zajmujących się reklamowaniem niepełnosprawności jako stanu normalności • Badania te mogą stać się impulsem do prowadzenia dalszych analiz, także bardziej pogłębionych, dotyczących wizerunku i problemów osób niepełnosprawnych nie tylko w samej reklamie telewizyjnej, ale w całym medium jakim jest telewizja

12. Dziękuję za uwagę