E N D
Nowy Łabędzi Kamień Neuschwanstein
Historia zamkuJego fundatorem był król Ludwik II Bawarski. Pierwsze prace nad budową Neuschwanstein rozpoczęły się 5 września 1869 roku od zbudowania bramy wjazdowej. Następnie wzniesiono część mieszkalną w skład której wchodziły pomieszczenia dla kobiet, wejście boczne i liczne wieże. Na szczególną uwagę zasługują niezwykle dopieszczone przez młodego króla wnętrza. Każda komnata została starannie dopracowana przez malarzy historycznych z całego kraju. Z całego pałacu można wyróżnić Salę Tronową, Sypialnię Króla oraz Salę Śpiewaków. Pierwsza z wymienionych komnat jest niemal w całości wypełniona złotem, podłogę zdobi mozaika. Niestety tron z kości słoniowej, który miał stanąć na podeście nigdy nie trafił do zamku.
Hol wejściowyHol wejściowy dzieli się na dwie nawy. Na szczególną uwagę zasługują krzyżowe sklepienia zdobione malowidłami i podłoga wyłożona płytkami z Mettlach.
Sala Tronowa Została zaprojektowana w wyszukanym stylu bizantyjskim przez Eduarda Ille i Julius Hofmann. Inspiracją projektu była Hagia Sophia w Konstantynopolu. Do tronu prowadzą marmurowe schody. Tron zaprojektowany w złocie i kości słoniowej, nigdy nie powstał. Platforma jest obwarowana obrazami 12 apostołów. Na platformie są modele Złotych Lwów, symbole Bawarii.
Jadalnia • Jadalnia jest wykonana z drewna dębowego. Pomieszczenie zdobią obrazy Ferdinanda von Piloty i Josef Aigner. Wystrój sali należy do autorstwa Julius Hofmann. Na uwagę zasługuje rzeźba mająca ponad 1 metr wysokości, wskazująca walczacego smoka- prezent od artystów Monachium.
Sypialnia W przeciwieństwie do innych pomieszczeń, sypialnia jest bogato rzeźbiona w stylu neogotyckim. Budowa tego pomieszczenia zajęła sporo czasu. Łóżko Monarchii jest pokryte bogato haftowanymi zasłonami. Malowidła ścienne przedstawiają "Tristana i Izoldę”, historię operową Wagnera. Strumień powyżej zamku przynosi płynącą wody bezpośrednio do umywalki.
Kaplica • Obok sypialni jest mała kapliczka poświęcona patronowi króla - Louisowi IX z Francji (Św. Louis). Bogato rzeźbiony ołtarz znajduje się w zdobionej ścianie, a obrazy ołtarzowe pokazują sceny z życia św Louis’a. Witraże na prawo pokazują otrzymanie ostatniego z sakramentów przez św. Luisa. Piękne okna są dziełem "Mayerischen„.
Garderoba • Garderoba jest zakończona w stosunkowo prostej boazerii dębowej a prace namalowane na suficie dają wrażenie otwarcia sali do nieba.
Bogato udekorowany pokój z komory rozszerzenia, tak zwane "Swan's Corner", jest całkowicie poświęcony legendzie królów – historia miała wielkie znaczenie dla Ludwiga II.
Studio Króla • Wykonane w stylu gotyckim studio króla jest opieczętowane odniesieniami do historii zamku Wartburg. Obrazy i określone precyzyjnie na rzeźbionych panelach ściennych są namalowane na płótnie Josef’a Aigner’a i ilustrują między innymi Piosenki Eurowizji z Wartburg.
Kuchnia • Całkowicie nienaruszona Kuchnia pokazuje w jaki sposób nowoczesne technologie mogły zaczerpnąć atmosferę średniowiecza w wyższych piętrach. Opracowane wyposażenie obejmuje bieżącą ciepłą i zimną wodą i automatyczny gril.
Zamek dziś Ludwik II, za życia nierozumiany i potępiany za rozrzutność, pozostawił Bawarii swój najcenniejszy skarb. Przychody ze zwiedzania znacznie przewyższają sumę przeznaczoną na budowę rezydencji, bowiem co roku przybywa tu ponad milion osób. Zwiedzanie zamku trwa ok. 35 minut, dostępne do zwiedzania są m.in.: pomieszczenia dla służby, sala tronowa, sypialnia króla i największa z komnat - sala śpiewaków. W czasie wycieczki w zamkowych wieżach pokonuje się 165 stopni w górę i 181 w dół. Zamek Neuschwanstein stanowi dziś jeden z najwspanialszych zabytków Bawarii, stał się wręcz symbolem całych Niemiec. • W kasie biletowej można również dostać słuchawkę, w której podczas zwiedzania zamku będzie można usłyszeć informacje na temat kolejnych pomieszczeń w swoim ojczystym języku (również polskim). Z parkingu można dostać się do zamku pieszo (ok. 40 minut), bryczką konną lub autokarem (w pobliże mostu Marienbrücke). • Zamek Neuschwanstein jest pierwowzorem dla projektu zamku w Disneylandzie.
PRZYGOTOWAŁ: • JAKUB SADEK