1 / 23

Przewlekłe zapalenie ozębnej

Przewlekłe zapalenie ozębnej. -toczy się powoli może trwać całymi miesiącami lub latami -przebiega bezobjawowo, wykrywane zazwyczaj podczas badania RTG -w przeciwieństwie do ostrego, przewlekłe zapalenie ( z wyj. w łóknistego) charakteryzuje się znaczną resorpcją kości

ahava
Download Presentation

Przewlekłe zapalenie ozębnej

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Przewlekłe zapalenie ozębnej -toczy się powoli może trwać całymi miesiącami lub latami -przebiega bezobjawowo, wykrywane zazwyczaj podczas badania RTG -w przeciwieństwie do ostrego, przewlekłe zapalenie ( z wyj. włóknistego) charakteryzuje się znaczną resorpcją kości -pierwszym objawem radiologicznym jest poszerzenie przestrzeni ozębnowej na skutek resorpcji blaszki zbitej zębodołu a następnie warstw kości gąbczastej -może dojść również do przerwanie ciągłości ozębnej na skutek gromadzącego się w niej wysięku ropnego lub rozrastającej ziarniny

  2. Przewlekłe włókniste zapalenie ozębnej(zapalne zgrubienie ozębnej) • zap. typu zwyrodniającego • charakteryzuje się przerostem włókien ozębnej, zarastaniem światła naczyń oraz słabo zaznaczonym nacieczeniem tkanek • ubytek kości dotyczy prawie wyłącznie blaszki zbitej zębodołu • procesom resorpcji towarzyszy niemal równoległe tworzenie kości oraz nadmierne odkładanie się cementu • jest najłagodniejszą post. przewlekłego zap. zmierzającą do odnowy, zejściem zap. ostrych lub przewlekłych ziarninowych czy ropnych • może się tworzyć w zębach z żywą, chorą lub martwą miazgą

  3. Przyczyny • Ostry uraz mechaniczny, który uszkodził ozębna i doprowadził do resorpcji blaszki zbitej zębodołu • Przewlekły uraz mechaniczny powodujący przeciążenie aparatu zawieszeniowego zęba ( np. leczenie ortodontyczne , wady zgryzu, wadliwe uz.prot) Objawów subiektywnych brak Badanie podmiotowe- jedynie gdy przyczyną jest chora miazga-niewielkie powiększenie ww. chłonnych Badanie radiologiczne • Nierównomierne poszerzenie przestrzeni ozębnowej • Często obserwuje się HIPERCEMENTOZĘ oraz OTOCZKĘ OSTEOKLASTYCZNĄ Leczenie • W przyp. miazgi żywej- usunięcie przyczyny wywołującej • W przyp. miazgi martwej- leczenie kanałowe • W przyp. prawidłowo wypełnionego kanału-kontrola radiologiczna

  4. Przewlekłe ropne zapalenie ozębnej • zapalenie typu wysiękowego • w ognisku zap. tworzy się niewielka ilość ziarniny • w centrum nacieku powstają ogniska martwicy rozpływnej i małe ropnie • dochodzi do niszczenia przyczepu wł. kolagenowych ozębnej, resorpcji cementu i zębiny w okol. wierzchołka korzenia • proces chorobowy toczy się początkowo w ozębnej a następnie obejmuje kość, powodując znaczne jej niszczenie bez tendencji do ograniczania się

  5. Przyczyny • Postać pierwotnie przewlekła w następstwie drażnienia bodźcami chorobotwórczymi z kanału korzeniowego • Zakażenie i zropienie ziarniniaka lub torbieli • Zejście ostrych zap. ropnych Objawy subiektywne - ból samoistny i sprowokowany w przypadku wystąpienia przetoki Objawy przedmiotowe • Korona zmatowiona , często również przebarwiona • Zwiększona ruchomość zęba • Przetoka lub ropny wysięk z kanału • Ból na opukiwanie Badanie radiologiczne • Przerwanie ciągłości przestrzeni ozębnowej • Rozlane ognisko rozrzedzenia struktury kostnej ,bez wyraźnego odgraniczenia od prawidłowej tk. kostnej • Rozsysanie cementu i zębiny • W obecności przetoki widoczny jej zarys w postaci przejaśnienia Leczenie - kanałowe, resekcja lub amputacja korzenia

  6. Przewlekłe ziarninowe zapalenie ozębnej • zapalenie typu wytwórczego • proces rozpoczyna się nacieczeniem zapalnym ozębnej, któremu towarzyszy tworzenie ziarniny bogatej w młode naczynia krwionośne • ziarnina wnika do kości zębodołu powodując jego resorpcję Brak objawów subiektywnych Badanie podmiotowe- podobnie jak w zap. przewlekłym ropnym, oraz dodatni OBJAW SMREKERA Badanie radiologiczne • Ogniska przejaśnienia różnej wielkości mniej lub bardziej ostro odgraniczone od otaczającej kości (w zależności od tego czy zmiana jest otorbiona lub nie) najw. wym. poprzeczny 8mm • Często wokół przejaśnienia otoczka osteosklerotyczna

  7. Zapalenie kości ( osteomyelitis) • Jest to stan zapalny kości zbitej i gąbczastej, szpiku kostnego oraz okostnej • Ze względu na etiologie można je podzielić naswoiste inieswoiste • Ze względu na przebieg na ostre i przewlekłe • Pod względem zasięgu na ograniczone i rozlane • Występuje częściej w żuchwie niż w szczęce ze względu na gorsze jej unaczynienie • Wywołane jest najczęściej przez bakterie odpowiedzialne za zak. zębopochodne (paciorkowce, gram - pałeczki)

  8. Przewlekłe zapalenie kości • Przyczyną przewlekłego zapalenia kości jest najczęściej zakażenie bezpośrednie, do którego dochodzi w wyniku urazu (złamania trzonu żuchwy, zabiegu chirurgicznego) . Rzadziej stanowi ono zejście ostrego zapalenia(wtórne).

  9. W obrazie klinicznym przeważają objawy miejscowe przy dobrym stanie ogólnym chorego.Z typowego zespołu objawów wymienić należy:- długotrwały przebieg schorzenia z okresami zaostrzeń i remisji- rozchwianie zębów w sąsiedztwie ogniska zapalnego- obecność przetok dziąsłowych lub skórnych, z których sączy się treść ropna- dolegliwości bólowe oraz tkliwość tkanek w okolicy objętej procesem zapalnym

  10. Badaniem radiologicznym stwierdzić można:- obecność ropnia śródkostnego;;- zmiany zapalne rozrzedzające lub zagęszczające utkanie kostne;- zmiany zapalne rozlane lub ograniczone;- uwidocznić się mogą zmiany martwakowe pojedyncze lub mnogie( wyspy kostne, które nie uległy resorpcji)

  11. Powikłania w przebiegu przewlekłego zapalenia kości zależne są od: - stanu ogólnego chorego;- wieku;- czasu i dynamiki przebiegu schorzenia; - obszaru kości objętej stanem zapalnym

  12. Czynniki sprzyjające rozwojowi zakażenia i jego powikłań: - cukrzyca; -zespół niedożywienia alkoholowego- choroby układu krwiotwórczego;- choroby układu krążeniaw stanie niewyrównania;- choroby nowotworowe.

  13. Do zasadniczych powikłań miejscowych należy zaliczyć: - uporczywość zapalenia pod postacią zaostrzeń i nawrotów;- ropnie przerzutowe;- skrobiawicę narządów miąższowych;- zakażenia odogniskowe;- zesztywnienie stawu skroniowo-żuchwowego;- zaburzenia wzrostu kości i zębów u dzieci i młodzieży;- złamania patologiczne żuchwy;- możliwość transformacji nowotworowej na zmienionym zapalnie podłożu.

  14. O odrębności przebiegu zapalenia kości szczękowych u dzieci, głównie u noworodków i niemowląt, decyduje:- stan ogólny;- łatwa podatność na zakażenia, co wynika głównie ze słabej odporności; immunologicznej ustroju i niewykształconej jeszcze czynności układu siateczkowo-śródbłonkowego;- słabo uwapniona tkanka kostna z bogato rozwiniętym układem naczyniowym;- obecność zawiązków zębowych, które po obumarciu podtrzymują stan zapalny

  15. Przewlekłe zapalenie kości występuje częściej u starszych dzieci i związane jest z: - wyrzynaniem się zębów;- zgorzelą miazgi mlecznych zębów- schorzeniami układowymi rozwijającymi się w tkance kostnej (zwyrodnienie włókniste).

  16. Leczenieprzewlekłego zapalenia kości zależne jest od jego postaci. Nie w każdym przypadku stosuje się antybiotykoterapię. Częściej istnieją wskazania do leczenia chirurgicznego różnymi sposobami.Ze względu na przewlekły przebieg schorzenia plan leczenia ustala się na podstawie wyniku badania :- radiologicznego;- bakteriologicznego;- mikroskopowego wycinka z kości

  17. Leczenie przewlekłego zapalenia kości ma na celu: - usunięcie przyczyny;- usunięcie obumarłej tkanki kostnej;- poprawę ukrwienia kości;- zwalczanie zakażenia przez podanie celowanego antybiotyku.

  18. Wskazanie do antybiotykoterapii w przewlekłym zapaleniu kości stanowi: - postać rozlana zapalenia;- towarzyszące zakażenia odogniskowe;- zły stan ogólny chorego spowodowany współistnieniem innych schorzeń, głównie układowych;- jako osłona po rozległych zabiegach operacyjnych.

  19. W leczeniu chirurgicznym stosowane jest:- wyłyżeczkowanie ognisk;- usunięcie martwaków w postaciach ograniczonych.Po zabiegu operacyjnym stosowany jest drenaż ssąco-przepływowy roztworu antybiotyku przez ubytek kostny, lub wypełniany jest on wacikami nasyconymi gentamycyną. Obie te metody są krytykowane ze względu na ograniczoną skuteczność i możliwość różnorodnych powikłań

  20. Większe trudności stanowi leczenie postaci rozlanej zapalenia przewlekłego kości szczególnie u dzieci, u których leczenie chirurgiczne grozi późniejszymi zaburzeniami rozwojowymi. W tych przypadkach pozostaje leczenie celowanym antybiotykiem. U dorosłych stosowany jest zabieg dekortykacji, polegający na usunięciu części korowej kości dla poprawy ukrwienia.

  21. W postaci ograniczonej, i szczególnie w rozlanej stosowana jest streptokinaza wraz z celwoanym antybiotykiem w ciągłym wlewie dożylnym dla poprawy ukrwienia kości, co powoduje rekanalizację naczyń krwionośnych i równocześnie ułatwia przenikanie antybiotyku. Następnie po 3 dniach wdraża się leczenie przeciwzakrzepowe (heparyna).Leczenie fibrynolityczne skojarzone z celowanym antybiotykiem wskazane jest jako podstawowe.. Może ono być również stosowane jako uzupełnienie leczenia operacyjnego, lecz po ok.. 7 dniach od zabiegu ze względu na możliwość krawienia.

  22. W grupie podanych wyżej metod leczenia obowiązuje sanacja jamy ustnej, w tym usunięcie zęba przyczynowego. W przerwaniu ciągłości żuchwy, które jest poważnym kalectwem, głównie czynnościowym, istnieją wskazania do odtworzenia ubytku kości własnopochdnym przeszczepem, po całkowitym wygojeniu stanu zapalnego, co następuje w niepowikłanych przypadkach zwykle po upływie 3-4 miesięcy.

  23. Uwzględniając trudności w leczeniu zapalenia kości, szczególnie postaci przewlekłej, wynik leczenia powinien być określany jako wygojenie, a nie wyleczenie, czego dowodem jest ustąpienie objawów chorobowych – jednak zawsze z możliwością powstania nawrotu schorzenia.

More Related