1 / 11

Młoda Polska

Młoda Polska. Ramy czasowe. Młoda Polska – nazwa modernizmu w literaturze, muzyce i sztuce polskiej przypadającego na lata 1895 - 1918. Założenia epoki.

evangelia
Download Presentation

Młoda Polska

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Młoda Polska

  2. Ramy czasowe Młoda Polska – nazwa modernizmu w literaturze, muzyce i sztuce polskiej przypadającego na lata 1895 - 1918.

  3. Założenia epoki Była protestem przeciwko standaryzacji i technicyzacji życia społecznego, obyczajowości mieszczańskiej, antagonizmom społecznym. Dążenia niepodległościowe w tamtym czasie wzrastały, nastąpił więc powrót do romantyzmu i poszukiwań symbolicznych i nastrojowych form ekspresji. Zwrócono uwagę na takie formy uczuciowości jak: melancholia, rozpacz, pożądanie nirwany lub śmierci, tragizm istnienia, somnambulizm. W okresie tym rozwinęły się nowe tendencje literackie (i nie tylko), takie jak dekadentyzm, neoromantyzm, symbolizm, ekspresjonizm, naturalizm, impresjonizm i secesja.

  4. Literaci : Bogusław Adamowicz, Tadeusz Boy-Żeleński, Mateusz Sabat, Wacław Berent, Stanisław Brzozowski, Stanisław Korab-Brzozowski, Wincenty Korab-Brzozowski, Zdzisław Dębicki, Jan Kasprowicz Zygmunt Kawecki, Jan August Kisielewski, Antoni Lange, Jan Lemański, Bolesław Leśmian, Ignacy Maciejowski, Tadeusz Miciński, Antoni Mueller, Andrzej Niemojewski, Franciszek Nowicki, Władysław Orkan, Artur Oppman, Bronisława Ostrowska, Włodzimierz Perzyński, Franciszek Pik-Mirandola, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Zenon Przesmycki, Stanisław Przybyszewski, Wacław Rolicz-Lieder, Tadeusz Rittner, Lucjan Rydel, Wacław Sieroszewski, Leopold Staff, Ludwik Maria Staff, Ludwik Szczepański, Maryla Wolska, Stanisław Wyrzykowski, Stanisław Wyspiański, Stefan Żeromski, Przedstawiciele

  5. Stefan Żeromski Stefan Żeromski (ur. 14 października 1864 w Strawczynie koło Kielc, zm. 20 listopada 1925 w Warszawie) – polski prozaik, publicysta, dramaturg, nazwany "sumieniem polskiej literatury". Pseudonimy: MaurycyZych, JózefKaterla i Stefan Iksmoreż. Ważne dzieła: Przedwiośnie, Ludzie bezdomni, Popioły

  6. Leopold Staff Leopold Staff (ur. 14 listopada 1878 we Lwowie, zm. 31 maja 1957 w Skarżysku Kamiennej) – polski poeta, tłumacz, a także eseista, brat Ludwika Marii Staffa oraz Franciszka Staffa. Jeden z najwybitniejszych twórców literatury XX wieku. Przedstawiciel trzech epok: Młodej Polski, Dwudziestolecia międzywojennego oraz czasów powojennych. Początkowo związany z dekadentyzmem, później klasycysta oraz twórca wiersza wolnego i awangardy.

  7. Stanisław Wyspiański Stanisław Wyspiański (ur. 15 stycznia 1869 w Krakowie, zm. 28 listopada 1907 tamże) – polski dramaturg, poeta, malarz, grafik, architekt, projektant mebli. Jako pisarz związany z dramatem symbolicznym. Nieoficjalnie nazywany Czwartym Wieszczem Polskim

  8. Obrazy Stanisława Wyspiańskiego Widok z okna pracowni na Kopiec Kościuszki śpiący Staś Chochoły (Planty nocą)

  9. Ignacy Jan Paderewski Ignacy Jan Paderewski (ur. 18 listopada 1860 w Kuryłówce na Podolu, zm. 29 czerwca 1941 w Nowym Jorku) wybitny pianista, kompozytor, polityk, premier Polski, działacz niepodległościowy, profesor konserwatorium w Warszawie.

  10. Stanisław Leopold Brzozowski Stanisław Leopold Brzozowski, pseud. Adam Czepiel (ur. 28 czerwca 1878 we wsi Maziarnia koło Chełma, zm. 30 kwietnia 1911 we Florencji) - polski filozof, pisarz, publicysta i krytyk teatralny i literacki. Filozofia Brzozowskiego czerpała z myśli Fichtego, Marksa, Nietzschego, Sorela i Kanta. Przeciwstawiał się XIX-wiecznemu, pozytywizmowi i utylitaryzmowi. Jako publicysta związany z lewicą. W 1908 oskarżony o współpracę z carską ochraną - w trakcie procesu przed sądem społecznym (broniony przez Ostapa Ortwina). Brzozowski żył w nędzy i zmarł na gruźlicę. Pochowany na cmentarzu Trespiano we Florencji. Za najważniejsze jego dzieła uznaje się Legendę Młodej Polski (1910) oraz Idee. Wstęp do filozofii dojrzałości dziejowej (1910)

  11. KONIEC

More Related