1 / 65

Marek Stajgis

Szkoła Radiologii PLTR - Kielce, 3-4 kwietnia 2009 r. . Urazy kręgosłupa i rdzenia kręgowego. Marek Stajgis. II Zakład Radiologii Ogólnej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu . Epidemiologia.

kalin
Download Presentation

Marek Stajgis

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Szkoła Radiologii PLTR - Kielce, 3-4 kwietnia 2009 r. Urazy kręgosłupa i rdzenia kręgowego Marek Stajgis II Zakład Radiologii Ogólnej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

  2. Epidemiologia • w krajach Unii Europejskiej > 130 000 osób rocznie doznaje trwałych obrażeń (powodujących różnego stopnia kalectwo) związanych z urazem kręgosłupa • w Polsce > około 1200 – 1400 urazów kręgosłupa z następowym uszkodzeniem rdzenia kręgowego

  3. Epidemiologia • 10 - 14% złamań wiąże się z uszkodzeniem rdzenia kręgowego (40% - w odcinku szyjnym, 10% - w piersiowym, 4% - w połączeniu piersiowo-lędźwiowym) • 10% urazów rdzenia nie jest związanych ze złamaniem kręgosłupa • 85% urazów rdzenia kręgowego daje objawy natychmiast, 15% objawia się krótko po urazie

  4. Epidemiologia • urazy kręgosłupa dotyczą najczęściej odcinków: C1 - C2, C5 - C7 oraz pogranicza piersiowo-lędźwiowego

  5. Odwieczne pytania • Czy potrzebne jest badanie obrazowe ? • Jakie badanie wykonać w konkretnej sytuacji ? • Kto ma o tym decydować ?

  6. Odwieczne pytanie – jakie badanie? - niska lub średnia czułość radiogramów kręgosłupa szyjnego (zdj. boczne, ap i na ząb) > - przeoczone 61% wszystkich złamań, - 36% zwichnięć i podwichnięć - 23% fałszywie zdiagnozowanych jako norma, połowa z nich miała niestabilne urazy. Woodring et al. J Trauma 1993 - udowodniono, że klasyczna radiografia wystarcza do postawienia ostatecznej diagnozy w ok. 50 – 70% przypadków urazów kręgosłupa, - różni autorzy dowiedli, że 23 - 57% wszystkich złamań kręgosłupa szyjnego zostaje przeoczonych podczas oceny zdjęć przeglądowych, - w ok. 14% przypadków uwidocznionemu na zdjęciu złamaniu lub przemieszczeniu w obrębie kręgosłupa szyjnego towarzyszy druga, niewidoczna patologia.

  7. Wskazania do badań obrazowych Rentgenodiagnostyka : - chorzy bez urazów wielonarządowych i bez zaburzeń świadomości u których występuje chociaż jeden objaw kliniczny w skali NEXUS - badanie wstępne przed badaniem KT ? ( jaki mamy skaner KT ?) Tomografia komputerowa (KT) : -chorzy po urazach wielonarządowych i z zaburzeniami świadomości - chorzy, u których wykazano zmiany patologiczne na radiogramach - brak korelacji pomiędzy prawidłowymi zdjęciami rentgenowskimi a stanem klinicznym pacjenta Rezonans magnetyczny (MR) : - chorzy po przebytym urazie kręgosłupa, u których występują objawy neurologiczne - zmiany w obrazie badania KT, które mogą sugerować uszkodzenie struktur nerwowych

  8. Zadania radiologa 1. znaleźć i sklasyfikować radiologiczne objawy urazu 2. ustalić: stabilny czy niestabilny 3. pokierować dalszą diagnostyką

  9. Diagnostyka urazów kręgosłupa • ze względu na różnice w budowie anatomicznej i czynnościowej poszczególnych odcinków kręgosłupa – nie ma uniwersalnej metody określającej ciężkość i ewentualne następstwa urazu kręgosłupa • pod względem anatomicznym i czynnościowym > szyjna część kręgosłupa dzieli się na 2 odcinki: • okolica połączenia szczytowo-potylicznego, • część dolna C3 – C7 • Różne kryteria, podziały urazów kręgosłupa

  10. Kręgosłup – uwarunkowania anatomiczne

  11. Podział urazów kręgosłupa • - złamania i przemieszczenia > różne klasyfikacje za względu na: - mechanizm urazu • - stabilne – niestabilne • urazy krążka międzykręgowego • urazy typu strzału z bicza

  12. Typy mechanizmów urazów kręgosłupa • - zgięciowy • - zgięciowo - rotacyjny • zgięciowo – dystrakcyjny • zgięciowy boczny • zgnieceniowy (złamania eksplozyjne) • wyprostny • wyprostno-rotacyjny • kompresyjny osiowy * Znając mechanizm urazu > od razu należy się zastanowić nad wyborem optymalnej metody badania obrazowego.

  13. Złamanie Jeffersona • działanie siły skierowanej w osi kręgosłupa, złamania 4, 3, 2 – odłamowe • zwykle dochodzi do rozerwania więzadła poprzecznego kręgu szczytowego • złamanie niestabilne • często (do 53%) współistnieje ze złamaniem kręgu C2

  14. Stabilność kręgosłupa „Kręgosłup stabilny to taki, który wytrzymuje fizjologiczne obciążenia bez deformacji i deficytów neurologicznych – zachowanie integralności struktur kostnych i więzadłowych.” Denis

  15. Stabilność kręgosłupa - trzy kolumny Denisa • Kolumna przednia więzadło podłużne przednie przednia cz. pierścienia włóknistego 2/3 przednie trzonu i krążka m-k. • Kolumna środkowa tylna 1/3 trzonu i krążka m-k tylna cz. pierścienia włóknistego więzadło podłużne tylne • Kolumna tylna nasady i blaszki łuku stawy międzywyrostkowe górne i dolne torebki stawów międzywyrostkowych więzadła żółte więzadła nad- i międzykolcowe

  16. Stabilność kręgosłupa - trzy kolumny Denisa - Koncepcja Denisa może być stosowana w odcinku C3 – C7 kręgosłupa szyjnego oraz w kręgosłupie TH i L-S - Urazy są niestabilne, jeżeli obejmują kolumny: - wszystkie trzy - dwie sąsiadujące - tylko środkową

  17. Jakie projekcje zdjęć rtg kręgosłupa szyjnego ? Wół roboczy

  18. Ocena zdjęć rtg kręgosłupa szyjnego Linia przedniego zarysu trzonów kręgowych Linia tylnego zarysu trzonów kręgowych Linia kolczysto – blaszkowa Linia wierzchołków wyrostków kolczystych

  19. Ocena zdjęć rtg kręgosłupa szyjnego • - Przedkręgosłupowe tkanki miękkie : • - na poziomie C1 < 10 mm • - na poziomie C2 i C3 < 5 mm • - na poziomie C6 i C7 < 20 mm • Odległość pomiędzy linią tylnego zarysu trzonów kręgowych i linią kolczysto-blaszkową > 13 mm • Przemieszczenie między sąsiednimi trzonami kręgowymi > 3,5 mm - wskazuje na niestabilność • Wysokości przestrzeni międzykręgowych w odcinku szyjnym kręgosłupa są równe • a

  20. Ocena zdjęć rtg kręgosłupa szyjnego - zasada 3x3 • Przestrzeń przedzębowa (odstęp szczytowo- zębowy przedni ) ≤ 3mm • Obniżenie przedniej części trzonu kręgowego ≥ 3mm sugeruje złamanie • zwiększenie wymiaru a-p trzonu kręgowego ≥ 3 mmw odcinku C2 – C7 wskazuje na złamanie tego trzonu

  21. Urazy kręgosłupa szyjnego – zwichnięcie Zwichnięcie w obu stawach międzywyrostkowych – objaw „nagich powierzchni. Uraz niestabilny.

  22. Uraz zgięciowy kręgosłupa szyjnego Małe urazy zgięciowe ograniczają się do do tylnej kolumny kręgosłupa > naderwania więzadeł, złamania wyrostków kolczystych. W złamaniach „kopaczy” – nie ma uszkodzeń więzadeł.

  23. Uraz zgięciowy kręgosłupa szyjnego Siła działająca w osi kręgosłupa – do zgniecenia i rozkawałkowania trzonu kręgowego włącznie. Tylna część trzonu kręgowego zawsze przemieszcza się do kanału kręgowego > MR.

  24. Okolica szczytowo – potyliczna ( i C2) - Urazy i uszkodzenia okolicy połączenia czaszkowo-szyjnego > podziały w oparciu o ich cechy anatomiczne.

  25. Złamanie „pługowe” - uraz rozrywający przedni i tylny łuk C1 na skutek działania siły osiowej na odgiętą głowę (przeprost), - obraz podwichnięcia szczytowo-potylicznego, - „kostny odpowiednik” zerwania więzadła poprzecznego.

  26. Złamanie trzonu kręgu obrotowego Złamanie trzonu kręgowego C2 – objaw „grubego” C2.

  27. Złamanie trzonu kręgu obrotowego Złamania kręgów u osób starszych mogą być przeoczone z powodu zaniku kostnego.

  28. Złamania zęba kręgu obrotowego Złamanie typu I - oderwanie wierzchołka zęba > złamanie stabilne.

  29. Złamania zęba kręgu obrotowego Złamanie typu II - bez przemieszczenia mogą być przeoczone na zdjęciach rtg > niestabilne, nierzadko bez cech pełnego zrostu.

  30. Złamania zęba kręgu obrotowego Złamanie typu III – często u osób starszych, w mechanizmie z przeprostu > niestabilne, ale łatwiej się goją niż złamania I i II.

  31. Złamania zęba kręgu obrotowego

  32. Pułapki zdjęć rtg - Pogranicze szyjno-piersiowe i górny odcinek kręgosłupa piersiowego > trudne do oceny z powodu nakładających się struktur obręczy barkowej.

  33. Pułapki zdjęć rtg

  34. Pułapki metody KT • szczeliny złamania przebiegające w płaszczyźnie poprzecznej oraz niewielkie podwichnięcia (zwłaszcza w obrębie połączenia czaszkowo-szyjnego) mogą być niewidoczne na skanach osiowych • wątpliwości wyjaśniają zwykle rekonstrukcje wielopłaszczyznowe • w złamaniach zęba obrotnika konieczne są rekonstrukcje w płaszczyźnie strzałkowej • niektórzy autorzy zalecają jednak wykonanie standardowego zdjęcia bocznego przed badaniem CT, zwłaszcza kiedy nie dysponujemy tomografem wielorzędowym (powyżej 4 ) • złamania płytek pokrywających mogą być bardzo subtelne, widoczne tylko na pojedynczej warstwie

  35. Klasyfikacja złamań kręgosłupa Th i L • Uwzględnia rodzaj i kierunek sił działających podczas urazu na kolumnę kręgosłupa: • Siła zgniatająca- najczęściej powstają złamania zgnieceniowo – kompresyjne, • Siła rozciągająca- urazydystrakcyjne powodują rozerwanie więzadeł oraz uszkodzenia struktur kostnych tylnej kolumny kręgosłupa, • Siła skrętna- mechanizm urazu ze skręceniem osiowym > charakterystyczne przemieszczenia w płaszczyźnie poprzecznej.

  36. Urazy zgnieceniowo – kompresyjne kręgów Th i L • 50% wszystkich złamań kręgosłupa, - obniżenie trzonu zwykle < 50% i w większym stopniu dotyczy górnej płytki pokrywającej, jeżeli kąt kyfozy trzonu < 40º - STABILNE - obniżenie > 50% związane jest często z uszkodzeniem tylnych więzadeł i/lub przemieszczeniem w obrębie stawów międzywyrostkowych - NIESTABILNE

  37. Urazy zgnieceniowo – kompresyjne kręgów Th i L

  38. Urazy zgnieceniowo – kompresyjne kręgów Th i L

  39. Urazy zgnieceniowo – kompresyjne kręgów Th i L

  40. Urazy zgnieceniowo – kompresyjne kręgów Th i L

  41. Złamanie Chance’a - Siła dystrakcyjna > poprzeczne złamania trzonu kręgu i jego elementów tylnych oraz tylnych struktur więzadłowych > często współistnieje ze zwichnięciem - Stosowanie pasów bezpieczeństwa -

  42. Złamanie Chance’a

  43. Rekonstrukcje !

  44. Rekonstrukcje ! - Jakość rekonstrukcji zależy od grubości warstwy w badaniu KT.

  45. Przestroga W przeciwieństwie do innych problemów diagnostycznych – w przypadku jakichkolwiek wątpliwości związanych z urazem kręgosłupa > „przediagnozowanie” powinno być regułą.

  46. Mechanizmy urazów rdzenia kręgowego Pourazowe zmiany patologiczne podzielone są na 2 chronologiczne ramy czasowe: • Uraz pierwotny - ogniskowe zniszczenie tkanki nerwowej rdzenia kręgowego spowodowane bezpośrednim urazemmechanicznym

  47. Mechanizmy urazów rdzenia kręgowego Pourazowe zmiany patologiczne podzielone są na 2 chronologiczne ramy czasowe: • Uraz pierwotny - ogniskowe zniszczenie tkanki nerwowej rdzenia kręgowego spowodowane bezpośrednim urazemmechanicznym • Uraz wtórny - kaskada reakcji biochemicznych, które prowadzą do destrukcji aksonów (nieuszkodzonych w momencie urazu pierwotnego)

  48. Anatomia rdzenia kręgowego

  49. Mechanizmy urazów rdzenia kręgowego • Uraz pierwotny • tendencja do lokalizacji w istocie szarej: • mniejsza spoistość w porównaniu z istotą białą • bogate mikrounaczynienie • największe siły w czasie urazu i ruchy tkanek miękkich obserwowane są w centralnych partiach rdzenia kręgowego Strefa martwicy krwotocznej

  50. Mechanizmy urazów rdzenia kręgowego Ważne co dzieje się później

More Related