Dr. Mustafa Eras Avrupa Meslek Yüksek Okulu

1. Dr. Mustafa ErasAvrupa Meslek Yüksek Okulu • KasKuvvetive Değerlendirme yöntemleri

2. Hareket siteminin temelini iskelet ve kaslar oluşturur. Tüm etkinlikler kassal aktivite sayesinde gerçekleşir. Vücudumuzda 217 çift dolayında kas mevcuttur ve bir insanın vücut ağırlığının yaklaşık %40-50kadarının kas dokusu oluşturur. Kaslar çizgili ve düz kaslar olmak üzere iki guruptur.

3. istemli hareketlerin yapılmasını sağlayan çizgili kaslardır. Düz kaslar ise otonom faaliyetlerde bulunurlar ve iç organların çevresinde yer alırlar. Kas kuvveti , bir kas veya kas grubunun uygulayabileceği maksimal kuvvet veya torktur. Tork , kasın eklemde oluşturduğu döndürücü kuvvettir. Kuvvet uygulanan nokta ile dönme ekseni arasındaki uzaklığın kuvvetle çarpımına eşittir.

4. Farklı kasılma tiplerinde oluşan kuvvet farklıdır. Başlıca 3 tip kasılma şekli vardır. 1) İzometrik kasılma 2) İzotonoik kasılma 3) İzokinetik kasılma

5. İzometrik kasılma : Kasın boyunda değişikliğin olmadığı ve kasın etki ettiği yükte hiçbir hareketin ortaya çıkmadığı kasılma tipidir. Aslında kasta gerilim artmakta , fibriler düzeyde kas uzunluğunda azalmakla birlikte elastik bileşenlerin uzunluğunda artma meydana gelmektedir. Bu şekilde kasın uzunluğunda bir değişiklik olmamaktadır.

6. İzotonik kasılma: Hareket arkı boyunca kas geriliminin sabit olduğu kasılma olarak tanımlanmaktadır. Pratikte mümkün değildir. Konsantrik ve eksantrik kasılma izotonik kasılmalardır. Konsantrik kasılma : kasın tonusu sabit kalırken boyunda kısalmanın olduğu izotonik kasılma şeklidir. Eksantrik kasılma: Kasın tonüsü sabit kalırken boyunda uzamanın olduğu izotonik kasılma şeklidir.

7. 3) İzokinetik kasılma Sabit açısal hızda , değişken yüke karşı ortaya çıkan kasılmadır. Kas fonksiyonunu etkileyen faktörlerden biride kas lifi tipleridir. Kasların çoğunda hızlı ve yavaş kasılan kaslarr olmakla beraber bu oran bazı kaslarda, kasın farklı bölümlerinde ve kişiden kişiye değişebilmektedir. Kaslar enine kesit alanının büyüklüğü oranında kuvvetlidir. Enine kesitte yer alan fibril sayısı ve bu fibrillerin çapları ne kadar fazla olursa kasta o derece kuvvetli olur. Kasta hızla kasılan lif oranı ne kadar fazla ise kasın maksimal gücü o oranda artar.

8. İskelet kaslarını oluşturan lifler histolojik ve morfolojik yönden tip 1 ve tip 2 olmak üzere başlıca iki tipdir. Kasların yapısında karışık olarak bulunurlar. Tip 1 lifleri kırmızı lif adını alır. Dayanıklık faktörleri ile ilişkilidir ve postürü sağlayan kaslarda bol miktarda bulunurlar. Tip 2 lifleri ise beyaz lif olarak adlandırılır. Kendi içinde 1a ve 2 b diye iki alt gruba ayrılırlar.

10. Değerlendirmede ilk olarak ilgili kaslar inspeksiyon ile gözden geçirilir, atrofi, hipertrofiyada spontan kasılmalar olup olmadığı kontrol edilir. Takiben kasların palpasyonu yapılarak duyarlılık araştırılır. Son olarak kas kuvveti değerlendirilir. Muayene esnasında hastanın gösterdiği performansı etkileyen ve göz önünde bulundurulması gereken pek çok faktör bulunmaktadır. Kas güçsüzlüğünün altında yatan neden, sinir sistemi hastalıkları( örn. Üst ve Alt motor nöron hastalıkları , periferik sinir zedelenmeleri vb ) olabileceği gibi kas – iskelet sisteminden kaynaklanan patolojiler de olabilmektedir.

11. Bunlar arasında kas hastalıkları (müskülerdistrofiler, miyopati) eklem hastalıkları, kas tendonveya tendonun kemiğe yapıştığı yerdeki lezyonlar, uzun süreli hareketsizlik yer almaktadır. Ayrıca kişimin yaşı cinsiyeti, değerlendirme anında ağrısının olup olmaması ,yorgunluk derecesi , korku ve isteksizlik durumu, yapılacak testin kişi tarafından iyi anlaşılamaması gibi faktörlerde testin doğru değerlendirilmesini etkileyebilmektedir. Kasın içinde bulunduğu fiziki koşullardan özelliklede ısıdan kas kuvveti etkilenir. Isı kasılmanın daha kolay olmasını sağlarken , soğukta ise kasılma zorlaşır. Kas kuvvetinin değerlendirilmesi kişinin uyumunun ve işbirliğini gerektirmektedir.

12. kas kuvvetindeki kayıp hastalığa ve etkilenen bölgeye göre değişiklik gösterebilir. Örneğin: santral sinir sistemi lezyonunda sinirin inerve ettiği kaslarda kuvvet kaybı rastlanır. Santral sinir sistemindeki motor yolların tek taraflı hasarı ise vücudun tek tarafında kas güçsüzlüğüne neden olur. Bu nedenle her iki ekstremitedeki benzer kaslar ve aynı ekstemitedekiproksimal ve distal kaslar karşılaştırmalı olarak değerlendirilir. Omurilik yaralanmasında , lezyonun seviyesine göre sadece bacaklar etkilenip (parapleji) kollar sağlam kalabilir. Dolayısıyla muayenede mutlaka hem alt hem üst ekstremiteler değerlendirilmelidir.

13. üst motor nöron hastalıklarında görülebilen kas tonusunda artış (spastisite) kas testinin yapılmasını güçleştirir. Eklem hareketlerinin kısıtlı olduğu durumlarda da ilgili ekstremitelerdeki kasların kuvveti hatalı olarak değerlendirilir.

14. Kas Kuvvetinin Değerlendirilmesi Kas kuvvetinin muayenesi hastanın kuvvetinin değerlendirilmesi yanında kuvvet kaybının ölçülmesi bakımından da önem taşımaktadır. Değerlendirmede aşağıdaki yöntemler kullanılmaktadır. Dinamometre: Çeşitli şekillerde dizayn edilmiştir ve yaygın olarak kullanılmaktadır. Ölçüm kompresyon prensibine dayanmaktadır. Standart bir uygulama yapmak zordur. Bu nedenle kas kuvvetini ölçmekte daha güvenilir bir yöntem olarak izokinetik sistemli dinamometriler kullanılmaktadır. Bu sistemlerde kas kuvveti tork şeklinde ölçülür ve Newtonmetre birimiyle ifade edilir.

15. Manuel Kas Testi: Kas kuvvetini ölçmede en çok kullanılan bir yöntem elle yapılan manuel kas testidir. Bu yöntemle bir çok kasın kas kuvveti ölçülür Ancak değerlendirme testi yapan kişiye göre değişiklik gösterebilir. Her test için kullanılan tanımlamalar « Mayo ClinicExamination in Neurology» formatına uygun şekilde yapılmaktadır.

17. Bu ölçümde kas kuvveti 0-5 arasında derecelendirilir. 5 normal kası gösterirken , 0 plejikkası gösterir. Kas kuvveti muayenesi yapılırken her kas grubu ayrı ayrı değerlendirilir. Manuel kas testi ucuz, kolay ve her yerde uygulanabilir olma avantajları yanında % 4-5’lik bir yanılma payı vardır. kas testi için kasın periferik ve spinal sinir düzeyinin ve anatomisinin bilinmesi gerekir. Değerlendirilen kasın yaptığı hareketlerine verilecek direnç miktarına testi uygulayan kişinin aşina olması gerekir.

18. Kas kuvvetinde kayıp, hastalığa ve hastalığın tuttulduğudüzeye göre değişiklikler gösterir. Üst motor nöron hastalığında spastisite veya rijidite varlığında ; kontraktür mevcudiyetinde eklem hareket açıklığı limitli olduğu için kas testinin yapılmasını güçleştirir.

19. Kas testinde hastanın kendisinden istenilen hareketi yapması istenir. Testler mutlaka, vücudun sağ ve sol yarılarının karşılaştırılması şeklinde yapılmalıdır.

20. Üst Ekstremite Kaslarının Değerlendirilmesi Skapularabduksiyon ve yukarı rotasyon Kasların innervasyonu M. Serratusanterior(n. Torasikuslongus, c5,c6,c7,c8)

21. Muayene: Hasta oturur pozisyonda iken muayene eden kişi bir eliyle skapulanınvertebral ve aksiyel kenarlarını kavrar. Hastadan dirseği ekstansiyonda iken omuzunu fleksiyona (135°) getirmesi istenir. Skapula yukarı ve abduksiyon yönünde hareket etmelidir. Muayene eden kişi dirsek üstünden kola ekstansiyon yönünde direnç uygular. Normal 5 değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirence karşı koyar. (4) iyi değerinde orta dirence karşı koyar. Orta(3) değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar. Dirence karşı koyamaz

22. Hastanın omzu 90° fleksiyonda iken muaywne eden kişiötarafından desteklenir. Hastadan kolunu öne doğru iterek skapulasınıabduksiyona getirmesi istenir. Hareketi tamamlayabiliyorsa zayıf (2) değeri verilir. Hareketi tamamlayamıyorsa hareket yapılmaya çaloşılırkenaksiller hattın iç tarafından serratusanterior kasları palpe edilir. Kontraksiyon açığa çıkıyorsa eser(1)değeri , kontraksiyon açığa çıkmıyorsa sıfır(0) değeri verilir.

23. Skapularelevasyon Kaslar ve innervasyonu M. Trapezius üst lifleri (n. Aksesorius, C3,C4) M. Levatorskapula(n. Skapularis dorsalis,C3,C4) Muayene: Normal 5, iyi(4) ve orta(3)değerleri Hasta yatağın kenarında oturtulır. Muayene eden lişi hastanın arkasında durur. Hastadan omuzlarını yukarı doğru kaldırması istenirken her iki oöuzdan aşağıya doğru bir direnç uygulanır. Normal(5)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirençe karşı koyar. İyi(4)değerinde orta dirence karşı koyar. Orta (3) değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar, dirence karşı koyamaz.

24. Zayıf (2), eser(1) ve sıfır(0) değerleri Hasta yüzüstü yatırılır. Hastadan omuzlarını yukarı doğru hareket ettirmesi istenir. Hareketi tamamlayabiliyorsa zayıf(2)değeri verilir. Tamamlayamazsa , hareket yapılmaya çalışılırken m. Trapeziusun lifleri boyunda ve klavikula üzerinden palpe edilir. Kontraksiyonaçoğa çıkıyorsa eser(1) değeri, açığa çıkmıyorsa sıfır(0)değeri verilir.

25. Skapularadduksiyon Kaslar ve innervasyonu M. Trapeziusorta lifleri(n.aksesorius,C3,C4) Muayene: Hasta yüzükoyun yatırılır. Omuz 90° abduksiyonda , dirsek 90°fleksiyondadır. Muayene eden kişi karşı skapulayıtesbit eder . Hastadan kolumu yukarı doğru kaldırarak skapularadduksiyon yapması istenirken , muayene eden kişi kola dirseğin hemen üzerinde aşağı doğru direnç uygular. Normal (5)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirence karşı koyar. İyi(4)değerinde orta dirence karşı koyar, orta (3)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar, dirence karşı koyamaz.

26. Hasta yüzükoyun yatırılır. Omuz 90° abduksiyonda , dirsek 90° fleksiyondadır. Muayene eden kişi bir eli ile hastanın omuz ve kolunun ağırlığını alacak şekilde tutar. Hastadan kolunu yukarı doğru kaldırması istenir. Hareketi tamamlayabiliyorsa zayıf (2) değeri verilir. Tamamlayamazsa , hareket yapılmaya çalışolırken , m. Trapeziusun orta lifleri skapulanın omurgaya bakan tarafından palpe edilir. Kontraksiyon açığa çıkıyorsa eser(1) değeri , açoğa çıkmıyorsa sıfır(0) değeri verişir.

27. SkapularAdduksiyon ve Depresyon kaslar ve innervasyonu M. Trapezius alt lifleri (n. Aksesorius, C3,C4) Muayene: Hasta yüzükoyun yatırılır. Hastadan omuz 145° abduksiyonda iken başparmak yukarı bakacak şekilde kolunu yukarı doğru kaldırması istenir. Muayene eden kişi dirseğin biraz üzerinden aşağı doğru direnç verir. Normal (5)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirence karşı kpyar. İyi(4)değerinde orta dirence karşı koyar. Orta(3)değerinde ise hareket açıklığını tamamlar fakat dirence karşı koyamaz.

28. hasta yüzüloyun yatırılır. Muayene eden kişi hastanın kolunu ağırlığını alacak şekilde tutar. Hastadan oöuz 145° abduksiyonda iken başparmak yukarı bakacak şekilde kolunu yukarı kaldırması istenir. Hareketi tamamlayabişiyorsa zayıf(2) değeri verilir. Tamamlamazsa , hareket yapılmaya çaloşılırken ,m. Trapeziusun alt lifleri alt torakalvertebralar ile spinaskapula arasından palpe edilir. Kontraksiyon açığa çıkarsa eser(1) değeri, açığa çıkamazsa sıfır(0)değeri verilir.

29. SkapularAdduksiyon ve Aşağı Rotasyon Kaslar ve innervasyonu M. Romboideus majör ve minçr(n. Skapula dorsalis,C5) Muayene: Hasta yüzükoyun yatırılır. Omuz iç rotasyonda ve veadduksiyonda , dirsek fleksiyonda ve avuç içi yukarı bakacak şekilde el arkada kalça üzerine yerleştirilir. Hastadan kolunu yukarı kladırması istenirken , muaywne eden kişi dirsek üzerinden aşağı doğru direnç uygular. Normal (5) değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirençe karşı koyar. İyi(4) değerinde orta dirence karşı koyar. Orta (3) değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve dirence karşı koymaz.

30. Hasta yüzükoyun yatırılır. Omuz iç rotasyonda , 45°abduksiyonda,dirsek 90° fleksiyonda ve avuç içi yukarı bakacak şelilde el arkada kalça üzerine yerleştirilir. Muayene eden kişi kolu omuz altından kavrar. Hastadan kolunu yukarı doğru kaldırması istenir. Hareketi tamamlayab?şirsezayıf(2)değeri verilir. Tamamlayamazsa ,hareket yapılmaya çalışılırken m. Romboideus kas lifleri skapulanınvertebral kenarının altında palpe esilir. Kontraksiyon açığa çıkıyorsa eser(1)değeri, açığa çıkmıyorsa sfır(0)değeri verişir.

31. OMUZ FLEKSİYONU Kaslar ve innervasyonu M. Deltoideusanterior lifleri (n.aksillaris,C5,C6) M. Pektoralis majörün klavikular bölümü(n.pektoralismedialis ve lateralis,C5-T1) M. Bicepsbraki(n.muskulokutanöz,C5,C6) M. Brakiyoradialis(n.muskulokutanöz,C5,C6,C7) Muayene: Test edilecek kol yanda ,avuç içi yukarı bakacak şekilde kol 90° fleksiyona getirilir. Skapulatesbit edilir. Muayene eden hekim distalhumeeus bölgesine ekstansiyon yönünde direnç uygular. (bu hareketi beşlıca ön deltoid kas yaptırır bununla beraber diğer kaslarda yardımcı olur). Normal 5 değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirence koyar.İyi(4)değerinde orta dirence karşı koyar. Orta(3)değerinde eklem harektaçklığını tamamlar, dirence karşı koyamaz.

32. Testbedilecek kol üste kalacak şekilde yan yatırılır. Dirsek hafif fleksiyonda iken skapulatesbit edilir. Kol öne doğru getirilerek 90° fleksiyona getirilir. Hareketi tamamlayabiliyorsa zayıf (2)değerindedir. Hareket açoğa çıkmıyorsa sırtüstü pozisyonda m. Deltoideusun ön lifleeindekontraksiyon hissediliyorsa eser(1), hissedilmiyorsa sıfır(0)değerindedir.

33. OMUZ EKSTANSİYONU Kaslar ve innervasyonu M. Deltoideus arka lifleri(n.aksilaris,C6,C6) M.Latissimusdorsi(n.torakodorsalis,C6,C7,C8) M.Teres majör(n.skapularis,C5,C6) Muayene: Hasta yüz üstü,kolar yanda, omuzlar iç rotasyonda yatarken, skapulatesbit edilir. Dirsek ekstansiyonda iken ,kol ekstansiyona getirilir. Muayene eden hekim distalhumerusadirwnç uygulayarak kolu fleksiyona zorlar. Normal(5)değerinde eklem hareket açıklığını yapar ve maksimal dirence karşı koyar. İy(4)değerinde orta dirence karşı koyar. Orta(3)değerinde eklem hareket açıklığını yaparve dirence karşı koyamaz.

34. Kol üste kalacak şekilde yan yatırılır. Omuzdan 90° fleksiyona getirilerek ,skapulatesbit edilir. Ekstansiyon hareketi tamamlanabilirsezayıf (2)değerindedir. Hareket tamamlanamıyorsa , yüzüstü pozisyonda m.teres majör ve m.latisimusdorsil?fleripalpe edilir. Kontraksiyon hissediliyorsa eser(1) değeri hissedilmiyorsa sıfır(0)değerindedir.

35. OMUZ ABDUKSİYONU Kaslar ve innervasyonu M. Deltoideus orta lifleri(n.aksillaris,C5,C6) M.supraspinatus(n.supraskapularis,C5,C6) Muayene: Hasta kolu gövde yanında ,dirsek hafif fleksiyonda olarak oturur. Muayene eden hekim hastanın arkasında iken hastanın kolunu 90° abduksiyona getirmesi istenir. Dirsek ekleminin üzerinden kol adduksiyona zorlanır. Normal(5)değerinde eklem hareket açıkloğını tamamlar ve maksimal dirence karşı koyar. İyi(4)değerinde orta dirence karşı koyar. Orta (3)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar, dirence karşı koyamaz.

36. Hasta sırtüstü yatırılır. Hastadan kolunu masa üzerinde hafifçe kaydırarak 90°abduksiyona getirmesi istenir. Hareketi tamamlayaniliyorsa zayıf(2)değeri verilir. Hareket tamamlanamıyorsa , deltoid kası palpe edilir. Kontraksiyon hissediliyorsa eser(1), hissedilmiyorsa sıfır(0)değeri verilir.

37. Eser(1)değeri ve sıfır(0)değeri için farklı bir yöntem ise; hastanoturur pozisyonda iken muayene eden hekim hastanın kolunu 90° abduksiyona getirir ve hastanın bu pozisyonda kolunu tutması istenir. Tutabiliyorsa(1)değerinde, tutamıyorsa sıfır(0)değeri verilir.

38. OMUZ HORİZONTAL ABDUKSİYONU Kaslar ve innervasyonu M.Deltoideus arka lifleri (n.aksillaris,C5,C6) Muayene: Hastanın kolu 90° abduksiyonda , dirsek 90° fleksiyonda iken muayene masasından sarkacak şekilde yüzüstü pozisyonda yatırılır. Muayene eden kişi skapulayıtesbit ederken , hastanın kolunu yukarı doğru kaldırması istemir. Dirsek eklemi üzerine dirwnç uygulanır. Normal (5)değerinde eklem hareket açıkloğını tamamlar ve maksimal dirence karşı koyar. İyi (4)değerinde orta dirence karşı koyar. Orta(3)değerinde eklem hareket açıkşığını tamamlar , dirence karşı koyamaz.

39. Hasta oturur ppzisyonda iken kolu 90°fleksiyonda olacak şekilde muayene masasına yerleştirilir. Hastadan kolunu geriye doğru masa üzerine kaydırması istenir. Hareketi tamamlayabiliyorsa zayıf(2)değeri verişir. Hareketi tamamlayamıyorsa , m. Deltoideuskasınınöarka lifleri palpe edilir. Kontraksiyon hissediliyorsa eser(1), hissedilmiyorsa sıfır(0) değeri verilir.

40. OMUZ HORİZONTAL ADDUKSİYONU Kaslar ve innervasyonu M.Pektoralismajör ve minör(n.pektoralislateralis,m. Pektoralisöediyalis,C5-T1) M.Deltoideus ön lifleri(n.aksillaris,C5,C6) Muayene: M.pektoralis majorünsternal ve klaviküler parçaları ayrı ayrı değerlendirilir. Klavikular parça için sırtüstü yatar pozisyonunda kol 60° abduksiyona, dirsek 90° fleksiyona getirilir. Muayene eden kişi test edilecek omuz tarafında durur. Bir elini direnç vermek için hastanın dirseğinin hemen altından kolun hemen üzerine koyar. Diğer eliyle pektoralis majör adelesinin aktivitesini kontrol eder. Hastanın kolunu karşı omuza doğru çekmesi istenirken abduksiyon yönünde direnç uygulanır. Normal (5) değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirence karşı koyar. İyi(4) değerinde orta dirence karşı koyar. Orta (3)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar, dirence karşı koyamaz.

41. Sternal parça için sırtüstü pozisyonda kol 120° abdüksiyona, dirsek 90° fleksiyona getirilir. Hastadan kolunu karşı kalçaya doğru çekmesi istenirken yukarı ve dışa doğru direnç uygulanır. Normal (5)değerinde eklem hareket açıkloğını tamamlar. İyi(4)değerinde orta dirence karşı koyar. Orta (3)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar, dirence karşı koyamaz.

42. Her kolu 90° abduksiyonda iken masanın üzwrinde olacak şeklinde oturur. Kol kaydırılarak horizontaladduksiyona getirilir. Hareketi tamamlıyorsa zayıf(2)değeri verilir. Hareketi tamamlamıyorsa , m. Pektoralis majör kasları palpe edilir. Kontraksiyon hissediliyorsa eser(1),hisedilmiyoraa sıfır(0) değeri verilir.

43. OMUZ DIŞ ROTASYONU Kaslar ve innervasyonu M.infraspinatus(n.subskapularis,C5,C6) M.Teres minör(n.aksillaris,C5,C6) M.Deltoideusun arka lifleri(n.aksillaris, C5,C6) Muayene: Hasta yüzüstü pozisyonda yatar. Omuz 90° abduksiyonda ,dirsek 90°fleksiyonda iken ön kol yukarı doğru dış rotasyon yönünde hareket ettirir. Muayene eden kişi bir eliyle skapulayıtesbit ederken diğer eliyle el bilepinin biraz üzerinden ters yönde direnç uygular. Normal(5)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirence karşı koyar. İyi(4) değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve orta dirence karşı koyar. Orta(3) değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar,dirence karşı koyamaz.

44. Hasta yüzüstü pozisyonda yatarken ,test edilecek kol avuç içi masaya bakacak şekilde aşağı sarkıtılır. Baş parmak dışa dönecek şekilde avuç içi dışa çevrilerek dış rotasyon tamamlanırsa zayıf(2)değeri verilir. Hareket tamalanamıyorsa m. İnfraspinatus ve m.teres minör lifleri palpe edilir. Kontraksiyon varsa (1) ,kontraksiyon yoksa sıfır(0)değeri verilir.

45. OMUZ İÇ ROTASYONU Kaslar ve innervasyonu M.Subskapularis (n.subskapularis,C5,C6) M.Pektoralismajor(n.pektoralislateralis,n.pektoralis mediyalis,C5,T1) M.Latissimusdorsi(n.torakodorsalis,C6,C7,C8) M.Teres majör(n.subskapularis,C5,C6 M.Deltoideus ön lifleri(n.aksillaris,C5,C6) Muayene: Hasta yüzüstü pozisyonda yatar. Omuz 90°derece abduksiyonda ,dirsek 90° fleksiyonda iken ön kol yukarı ve geriye doğru iç rotasyon yönünde hareket ettirie. Muayene eden kişibir eliyle skapulayıtesbit ederken diğer eliyle el bileğimin biraz üzerinden ters yönde direnç uygular. Normal(5) değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimum dirence karşı koyar. İy(4) değerinde orta dirence karşı koyar. Orta(3)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar,dirence karşı koyamaz.

46. Hasta yüzüstü pozisyonda yatarken ,test edilecek kol avuç içi masaya bakacak şekilde aşağısarkıtılır. Muayene eden kişinin bir eli palpasyon için aksillada derinde subskapularis kasını palpe eder, diğer eliyle kolu omuzdan tesbit eder. Hastanın başparmağı içe dönük şekilde avuç dışa çevrilerek iç rotasyon tamamlanırsa zayıf(2)değeri verişir. Hareket tamamlanamıyorsa m. Subskapularis lifleri aksiladanpalpe edilir. Kontraksiyon varsa eser(1)değeri ,kontraksiyon yoksa sıfır(0)değeri verilir. Subskapularis kası palpasyonu zor olduğu için , yerine pektoralis majör kası da palpe edilebilir.

47. DİRSEK FLEKSİYONU Kaslar ve innervasyonu M.Bicepsbraki(n.musculokutanöz,C5,C6) M.brakiyalis(n.muskulokutanöz,C5,C6) M.brakiyoradialis(n.radialis,C5,C6) Muayene: Hasta oturur pozisyonda ,dirsek 90° fleksiyondaiken muayene eden kişiön kol distalindenekstansiyon yönünden direnç uygular . Ön kol supinasyonda iken m. Bicepsbraki, pronasyonda iken m. Brakiyalis, supinasyonda ve pronasyon orta noktasındayken m. Brakiyoradiyalis kası test ed?lir. Normal (5)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirence karşı koyar. İyi (4)değerinde orta dirence karşı koyar. Orta (3) değerinde eklem hareket açıllığı tamamlar, dirence karşı koyamaz.

48. Hasta sırtüstü yatar vaziyette dirsek 45° fleksiyonda iken test edilir. Yine ön kol pronasyon ve supinasyonda iken 3 kasın fleksitonudeğerlensirişir. Fleksitonu tamamlayabiliyorsa zayıf(2) değeri verilir. Eğer hareket tamamlanamıyorsa , hareketi yapmaya çalışırken m. Brakiyalistendonu dirsekte bicepstendonununmediyalinden , m. Brakiyoradialistendonukubitalfossanınlateralinden , m. Bicepsbrakitendonu ise antekübitalfossadanpalpe edilmelidir. Kontraksiyonpalpe ediliyorsa eser(1) , kontraksiyon sıfır(0) değeri verilir.

49. DİRSEK EKSTANSİYONU Kaslar ve innervasyonu M. Trisepsbraki(n. Radialis,C6,C7,C8) Muayene: Hasta oturur vaziyete iken muayene edwn kişi hastanın arkasından bir eliyle kolu dirseğin hemen üzerinden (iç tarafından) destekleyerek, kolu 90°abduksiyona, dirseği90° fleksiyona getirir. Hastanın dirseği ekstansiyona getirmesi istenirkwn , diğer elle hastanın elbileğindenfleksiyon yönünden direnç uygulanır. Normal (5)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar ve maksimal dirence karşı koyar. İyi(4)değerindw orta dirence karşıkoyar. Orta(3)değerinde eklem hareket açıklığını tamamlar, dirwnce karşı koyamaz

50. Hasta sırüstü yatar pozisyonda , kol 90° abduksiyonda iken test edilir. Dirsek tam fleksiyondanekstansiyona getirilebiliyorsa zayıf (2)değeri verilir. Hareket açığa çıkmıyorsa m. Trisepsbrakipalpe ediliyorsa eser(1)değeri, edilemiyorsa sıfır(0) değeri verilir.